Glaasje vergif

 

Veertig jaar geleden zei een collega van me al dat wanneer je als onderwijzer of leraar  een ouder adviseert om zijn of haar kind beroepsonderwijs te laten volgen, de aangesprokene vaak reageert alsof je een glaasje vergif aanbiedt.

Je zou kunnen denken dat deze manier van denken inderdaad een soort vergif is dat een kloof tussen opleidingsniveaus heeft laten ontstaan die iets weg heeft van een nieuwe ‘verzuiling’.

Karim Amghar, leraar aan het m.b.o. en schrijver van een pamflet met de titel: “ Maar dat begrijp jij toch niet. Over het onderschatte belang  van het m.b.o.”., spreekt zelfs  van een nieuwe “standenmaatschappij”. Hij laat zich interviewen in “De Volkskrant van 18 februari.

 

En de voorbeelden die hij geeft zijn inderdaad stuitend. Zo kun je elke dag op radio en t.v. reclame  horen over dating-sites voor ‘hogeropgeleiden’

De gevolgen  van deze misplaatste  vooringenomenheid zijn aanzienlijk. Onderwijzers en leraren durven vaak niet meer eerlijk te adviseren, ouders geven te veel geld uit aan bijlessen, het tekort aan vakmensen groeit gestaag. Veel hbo –  ers en universitaire studenten zitten niet op hun plaats, en zitten niet lekker in hun vel bij hun theoretische studies.

En onder de ‘hoog’ opgeleiden  zijn te veel mensen die in feite niets bijdragen, die een ‘bullshit’ job hebben – in en om het onderwijs zelfs vele duizenden. Deze scheefgroei is uiteraard voor een belangrijk deel te verklaren door het algemeen aanvaarde denkbeeld dat een theoretische studie meer status verschaft dan een praktijkgerichte.

Maar ik vind dat als je in je arbeidzame leven niets voorstelt , dan heb je daar niets aan.

 

Ouders hebben ook een verkeerde voorstelling van het begrip intelligentie. Ouders  met een gemiddelde intelligentie kunnen wel intelligente kinderen hebben , maar even goed niet. Vroeger, toen er nog grote gezinnen waren, kon je dat vaak in de verschillen tussen de kinderen al zien.

Maar nu, de kinderen die gepusht worden  om boven hun macht te werken aan een studie die ze niet aankunnen, hebben het slecht. Terwijl veel mbo- leerlingen een geweldige tijd hebben. De scheefgroei is niet goed voor de leerlingen  en ook niet voor de samenleving.

Is er iets tegen te doen? In ieder geval wel op het punt van beloning. Nietsnutten  die op basis van een theoretische opleiding een baan krijgen waar ze niets ‘leveren’ moeten daar niet voor beloond worden.

En vakmensen die dagelijks een meetbare bijdrage leveren aan de samenleving moeten meer verdienen en een soliede rechtspositie hebben.

 

J.C. Traas