Mallemolen

 

 

Het is denk ik eigen aan bureaucratische instellingen  om procedures en richtlijnen steeds ingewikkelder en moeilijker te maken. Men zegt de regels bij te stellen en te verfijnen maar doet dat zo grondig dat het uitmondt in wanorde.

Dat is bij uitstek het geval in het onderwijs. Nu weer bij de regels voor ‘doorstroomtoetsen’.

Als je er even over nadenkt zijn dat toelatingsexamens, nl. voor het middelbaar onderwijs.

Hoe zit dat dan? Niemand vindt het vreemd  als de T.U. Delft toelatingseisen stelt voor de afdeling vliegtuigbouw, of dat conservatoria eisen stellen aan beginnende studenten.

Welnu, zo is dat vroeger ook geweest voor toelating tot het middelbaar onderwijs. De scholen zelf  formuleerden toelatingsexamens, als om te zeggen: wie hier voor slaagt is bij ons op het goede adres. Die ( schriftelijke)  examens bleven niet geheim, ze werden gebundeld en gepubliceerd onder de naam “Toetsnaald”.

Ze waren niet voor elke school gelijk en er was verschil in moeilijkheidsgraad. Maar als de school in kwestie er tevreden mee was, voldeed het examen.

Het is eigenlijk hetzelfde systeem als particuliere scholen in Engeland hanteren. Ik ben eens op bezoek geweest  op de Manchester Grammar School, één van de ‘moeilijkste’ scholen in Engeland. Ik vroeg de rector of het niet eens voorkwam dat leerlingen het niveau niet aankonden en moesten blijven zitten. Zijn antwoord was : “Ons toelatingsexamen is zo moeilijk dat het ons zou verbazen  als ze daarna niet mee zouden kunnen”.

 

Enfin, in ons land loopt nu een heel systeem in de soep. Er zijn nu acht verschillende toetsen in omloop. Er is het advies om het schooladvies naar boven bij te stellen. Men werkt met een ‘landelijk gemiddelde’  waardoor kinderen als ‘ondergemiddeld ‘ of ‘bovengemiddeld’ worden  bestempeld.

Let wel, deze hele mallemolen is mede tot stand gekomen onder toezicht van de Onderwijsraad  en van de Onderwijsinspectie. Om maar niet te spreken van de politici.

Ik heb werkelijk te doen  met de gewone onderwijzers en onderwijzeressen die normaal en prettig willen werken met hun klassen. Hoe houd je het vol!

 

 

J.C. Traas