Vanavond organiseert de OnderwijsCoöperatie (OC) de eerste achterbanraadpleging over Onderwijs2032. BON-leden hebben hierover al een nieuwsflits gekregen. BON heeft gepleit voor een draagvlakonderzoek onder leraren en roept iedereen op deel te nemen aan deze raadpleging (inschrijven). Toch moeten we uiterst voorzichtig zijn met de resultaten van deze eerste raadpleging. Er is geen enkele garantie dat een representatief deel van de lerarenpopulatie hier aan mee gaat doen. Het is niet vreemd te veronderstellen dat juist leraren die erg vernieuwingsgezind zijn met plezier tijd zullen vrijmaken voor een uur via internet-discussieren over vijf stellingen.
De stellingen beslaan maar een deel van het advies en de formulering wordt niet door iedereen als neutraal gezien. Verder lijkt het er op dat er een gemiddelde waarde per stelling wordt gedestilleerd. Gemiddelden doen weinig recht aan standpunten aan de uiterste kanten van het spectrum die uiterst waardevol en inhoudelijk met steekhoudende argumenten voorzien kunnen zijn. Wij krijgen hierover verschillende berichten en ook onderzoeksdeskundige Ben Wilbrink heeft methodische bezwaren tegen deze vorm van raadpleging.
BON roept de OnderwijsCoöperatie op om bij de duiding van de uitkomst van deze raadpleging met die bezwaren rekening te houden; wij zullen zelf alert blijven, binnen en buiten de OnderwijsCoöperatie. Maar om een goed oordeel te krijgen over deze raadpleging is het van belang daaraan mee te doen en we roepen iedereen op mee te doen. Wij horen graag wat uw ervaringen zijn. Mail die aan redactie@beteronderwijsnederland.nl onder vermelding van achterbanraadpleging 2032.
Ook roepen we de OC op om behalve deze discussieraadpleging ten minste een algemene enquete te doen uitgaan naar liefst alle leraren. We vermoeden dat het aantal deelnemers aan een enquete een veelvoud is van de deelnemers aan een raadpleging zoals die van vanavond en dat daar dan ook een representatiever beeld kan worden gevormd.
Update (22/6 21u00): Ik heb zojuist deelgenomen aan de raadpleging, maar het was een absolute sof. Deelnemers waren opgedeeld in groepjes (van 5?). Iedereen tikte zijn mening, maar op elke mening werd je geacht te reageren. Dat geeft geen enkele tijd om na te denken en overigens ook niet om je eigen menig zorgvuldig te formuleren.
Toen er ook nog moderatormededelingen verschenen waardoor ik geen meningen van een score meer kon voorzien (de moderatormededeling stond in de weg), ben ik afgehaakt.
Dat een nieuw middel niet perfect werkt begrijp ik best, maar met een beetje nadenken was dit te voorkomen geweest. En zonder nadenken, maar met een korte test, ook. Kennelijk is lerarentijd onbelangrijk. Lerarentijd kost tenslotte niks in de avonduren.
Ik ben blij meegedaan te hebben. Ik kan nu uit eigen ervaring aangeven waarom dit op geen enkele manier een serieuze raadpleging genoemd kan worden.
Update 2 (21u50): ik lees net een tweet van Johannes Visser dat een collega van hem is gebeld en €15 is geboden om deel te nemen aan deze raadpleging. Ik zal maar niet opschrijven wat ik hierover te zeggen heb.
Update 3 (23/6/12u05) Het wervingsbureau dat is ingeschakeld heeft inmiddels bevestigd dat het 176 deelnemers heeft geworven en daarvoor €15 per persoon heeft betaald. Het is duidelijk dat de statstisch noodzakelijke aselecte treking van de steekproef hiermee geweld is aangedaan. Hoe zijn die mensen geselecteerd? Wat is de invloed van de betaling op hun inbreng in de discussie? In ieder geval lijkt het waarschijnlijk dat deze groep minder kritisch op de procedure van de raadpleging zou zijn. Kortom: het vertroebelt de uitkomst in onduidelijke mate. Daarmee wordt elke inhoudelijke conclusie onmogelijk.
Enkele opmerkingen.
Enkele opmerkingen.
Namens BON zit ik in de groep van vijf Raadplegingsvoorbereiders waar ook de andere aangesloten organisaties in de Onderwijscoöperatie een vertegenwoordiger voor hebben gestuurd.
Het voorstel van het OC-Bureau om twee bureaus de raadpleging te laten uitvoeren, is in eerste instantie overgenomen door de groep, met mijn opmerking erbij dat de sessies voor de zomer als pilots (te vertalen als proefsessies) worden beschouwd. Die worden tegen het licht gehouden door de werkgroep meteen daarna. En dan wordt bekeken of we wel zo verder kunnen gaan.
In september zijn er een paar kleine "focus"sessies van de twee.
Op 4,5 en 6 oktober roept Dekker en roepen de Raden scholen op om een discussie-morgen of -middag te houden. Aan het eind van elke dag kan/zal een delegatie per school meedoen aan digitale sessies. Daar komen er drie van waar zo'n duizend leraren per keer aan kunnen meedoen. De discussie wordt letterlijk vastgelegd, zodat we naderhand kunnen analyseren hoe het daar toe zal gaan.
Er zijn enkele criteria vastgesteld voor de selectie van leraren voor sessies. (Aantal jaren voor de klas, Geslacht, Schooltype, Soort bevoegdheid, Landelijke spreiding, Vak).
Omdat ik de nodige twijfels heb over de representativiteit van een raadpleging waarvoor leraren zich digitaal moeten melden, heb ik steeds gepleit voor die reperesentatieve steekproef die hierboven wordt genoemd. Te meer omdat veel leraren zoveel bedenkingen hebben tegen de Schnabeliaanse uitspraken, dat ze geneigd zullen zijn het af te laten weten. De kans is groot dat ze het over laten aan gedreven vernieuwers. De uitkomst kan dan positief lijken voor Schnabel, maar de Onderwijscooperatie blameert zich als er vervolgens een groep wordt ingesteld door Dekker die met verdere plannen komt die het grote merendeel van leraren niet zint. Dat wordt dan niet alleen de volgende grote onderwijssof, maar bovendien een afgang voor de OC.
Ik zal op 22 juni op de eerste bijeenkomst aanwezig zijn en bekijken hoe het toegaat.
Omdat we leraren moesten raadplegen over Platform2032 van de groep-Schnabel zijn de stellingen die de leraren worden voorgelegd, letterlijk en in alle scherpte uit het rapport gehaald, zodat iedereen kan doorzien wat Schnabel beoogt. En omdat de tijd van zo'n zitting niet meer dan een uur kan bedragen, is gezocht naar de meest pregnante onderdelen daarvan.
Daarnaast krijgen leraren in andere zittingen de vraag voorgelegd of ze aan curriculaherziening willen en kunnen meewerken. Die vraag komt in het vroege najaar aan de orde. Maar het woord "curriculum" kan zoveel terreinen dekken, dat we nog zoeken naar een zo precies mogelijke formulering van die vraag.
Het is terecht dat BON zich
Het is terecht dat BON zich stelt achter een onderzoek naar de mening van de leraren. Maar BON profileert zich daarbij wel als een organisatie van leraren zo niet als een belangenorganisatie voor leraren. En dat zal toch wel niet de bedoeling zijn. Waarom probeert BON niet vast te stellen hoe sterk de wens bij de ouders leeft naar een Barysion of een Bathysion, een school die qua zwaarte en diepte overeenkomt met de vroegere HBS- en Gymnasium-opleidingen en gericht is op het overbrengen van kennis en inzicht volgens klassieke beproefde methoden. Dan kan ook en discussie op gang komen over de opvatting dat onderwijs kinderbijslag in natura is om de ouders te helpen bij de opvoeding van hun kinderen en de tegenhanger daarvan, een civiele dienstplicht voor minderjarigen zoals nu het geval is. Het huidige onderwijs is er op gericht zo veel mogelijk kinderen voor te bereiden op en productieve rol in een consumptiegerichte maatschappij. Daarbij zou het onderwwijs volgens de overheid in 2032 ook nog de zuiver opvoedende taak van de ouders moeten overnemen: Het vormen van leerlingen tot waardige en aardige en vaardige burgers. BON is m.i. fout bezig door geen steun bij de ouders te zoeken.
Het probleem van steun bij de
Het probleem van steun bij de ouders is : dat die "groep" extreem heterogeen, wijd verspreid is, een non-groep, en geen kleefkacht. Zonder praktisch-bruikbare comon denominators, zonder handvatten, uiteenvallend al bij de eeste poging tot begin van gezamenlijkheid. Been there, done that, believe me.
De meest homogene groepen zijn (en waren) steeds te vinden onder Montessorianen en Vrije School-adepten (-ouders), ook onder protestants-kerkelijken – maar zelfs in al die groepen sterk uiteenlopende visies.
De ondergang van de (klassieke) gymnasia en lycea werd niet vertraagd of tegengehouden door de klassiek-gevormde ouders van weleer (de gymnasiasten van vroeger, hun kinderen van nu). Die nieuwe generatie ouders-van-alfa-beta-komaf schijnen genoeglijk content te zijn dat hun kinderen consumeren wat de huidige gymnasia leveren (vier, binnenkort vijf in Amsterdam !), de athenea (mooi woord voor minder) als troostprijs. Ouders van "hoogbegaafde" kinderen (wat zijn dat precies ?) morren wat (maar niet te veel), blinde muizen die zich suf zoeken in het onderwijs-doolhof (antwoord : het doolhof heeft geen uitgang).
"Het beste voor mijn kind" (wat iedere ouder wel wil) wodt vertaald in "het meest haalbare", low land compromissen alom. Ouders die méér willen (dan "het praktisch haalbare") : ze bestaan, maar ze zijn uiterst zeldzaam en zelden van de unisono soort. Daarom ook kan den Haag "doen wat zich voordoet", schoolbestuurders idem, gelegenheidsprofeten idem, al dat electronische virus idem.
Maar bovendien : die soort mondige ouders (waar Malaison om roept) zouden wel eens heel wat moeilijker te appaisoneren zijn in oganisatie-verband — misschien zelfs een paard van Troje. So wie so een soort die het leraren vaker moeilijk maakt – niet die veongelijkte ruziemakende ouder van Jantje, maar de meer inzichtelijken.
Weliswaar ben ik ook van mening dat BON een ouderpoot behoeft ; dringend zelfs.
Nog hierbij : simpel
Nog hierbij : simpel voobeeld. Malmaison zegt (quote) : het huidige onderwijs is erop gericht zoveel mogelijk kinderen voor te bereiden op een productieve rol in een consuptiegerichte maatschappij.
Zoveel als ik het hiermee eens ben : hoe krijgt BON grip op ouders die zelf net zo consumptiegericht zijn ? Staat het BON scherp voor ogen wat de alternatieven zijn voor consumptiegericht ? NIMBY ook. Welke voowaarden-vooraf zijn er bij het formeren van ouder-groeperingen anders dan consumptiegericht ?
Let op de vragen die Hannes
Let op de vragen die Hannes Minkema via twitter aan de @onderwijscooperatie stelt. Is het voor het bestuur van BON al duidelijk hoe "we" gebruikt worden?
De gemeenschappelijke noemer
De gemeenschappelijke noemer voor de ouders, Sassoc, moet zijn veel meer mogelijkheden om te kiezen wat hen voor hun eigen kinderen het beste voorkomt. Ik zelf zou kiezen voor de vroegere Gymnasium-β en jij wilt, denk ik, de vrije school vrijer maken. Zo is vroeger ook de schoolstrijd opgelost, al ging dat minder over het curriculum en de lesmethode. (Maar wat bij Gorinchem plaats vond kon op de ene school anders geduid worden als op de andere en verder was op sommige scholen Darwin's evolutietheorie taboe). Natuurlijk zijn er ook ouders die willen dat alle kinderen hetzelfde (soort) programma volgen. dat klassen gemengd zijn wat betreft de potenties van de leerlingen of dat aan zwakke leerlingen meer geld uitgegeven wordt dan aan goed presterende leerlingen. Deze ouders moeten zo veel mogelijk buiten de deur gehouden van een organisatie die voor ouderrechten opkomt. Bij de oprichting van BON waren er in de vereniging veel ouders met kinderen op een zelfstandig gymnasium bij BON actief en die ouders hadden net een boek uitgbracht met de titel "Steeds minder leren". Waarom ze afgehaakt hebben weet ik niet. Ik ben er van overtuigd dat als BON de vrijheid van keuze voor ouders voorop zou stellen het merendeel van het onderwijs een BON's karakter zou krijgen. De meeste ouders willen toch wel graag dat hun kinderen in de tijd dat ze op school zitten kennis met inzicht verwerven en ook werken aan het opdoen van algemene ontwikkeling in plaats van het verwerven van vaardigheden. En daarvoor zijn BON-scholen meestal de beste scholen. Daarom vind ik het jammer dat BON de ouders zo verwaarloost.
Met "consumptie" in "consumptiegerichte maatschappij" dacht ik aan materiële rijkdommen. Ik wil dat er ruimte komt voor ouders die hun kinderen ook niet-materiële rijkdommen willen meegeven. Ik vrees dat we daarbij mensen die dat niet willen wat schookkeuze voor hun eigen kinderen betreft hun zin moeten geven. Als het BON niet zou lukken om een ouderpoot te laten uitgroeien vrees ik dat het haar ook niet zal lukken via de politiek BON-onderwijs van de grond te krijgen.
Tres faciunt Collegium
Tres faciunt Collegium
Of BON een ouderpoot ziet zitten is mij niet bekend, Sassoc. Wel denk ik dat als dat het geval zou zijn er een menskrachtprobleem blijkt te zijn. Er moeten dus BONleden zijn die daartoe het initiatief nemen en met voorstellen bij het BON-bestuur komen. Een ander probleem is de dedicatie van de oudergroep aan BON. Vrijheid van onderwijs staat niet in de doelstellingen van BON maar zou wel een beginsel van de ouderpoot moeten zijn, zelfs als het alleen maar als strategische doel gezien zou worden om optimaal veel steun van ouders te verwerven.
BON maakt zich sterk voor
BON maakt zich sterk voor vakinhoud. Hoewel discussies op dat vlak, behalve op het gebied van rekenen, opvallend achterwge blijven.
BON kiest niet voor bijzondere voorkeuren aangaande het onderwijs. En daarmee verliest BON vanzelf een groot deel van de ouders. Zeer veel ouders kiezen een school op ideologische motieven. Ik denk dat een meerderheid van de ouders, op ideologische grondslag (kan ook een 'vernieuwende' grondslag zijn) een school voor hun schatjes kiest.
BON heeft echter geen antwoord op die ideologische motieven van ouders. BON is vlees noch vis op dat gebied en wil die positie kennelijk ook. Vandaar dat maar weinig ouders zich kunnen vinden in BON> Want voor hen is een opvoedkundige standaard vaak van groter belang dan een kennis-niveau.
Ik voor mij ben daarom geen lid meer van BON. Want ik wil vooral het christelijk onderwijs promoten. Voor mij gaat het geloofsaspect boven het kennisaspect. Maar dan vind ik geen BON steun. En zo zal het vele ouders vergaan; zeker ook Vrije School ouders die geen enkele herkenningspunt kunnen vinden bij BON.
BON heeft zeer waardevol bijgedragen aan het onderwijsdebat. Maar als fundament voor de oprichting van een school, mist BON toch vele fundamenten. Mede daarom moet men zich richten op het algemene beginsel van de vrijheid van onderwijs voor elke ouder. Zoals gegarandeerd door onze grondwet. Maar die garantie lijkt volledig vergeten te zijn door onze politici. Daar zie ik een politieke taak voor BON. Alleen daar.
Waarom zouden ouders die
Waarom zouden ouders die scholen op Christelijke grondslag prefereren, niet voor beter onderwijs in de zin van BON zijn? Opvallend vaak is de SGP het eens met BOB standpunten. Zo ook CDA mn Michel Rog..
Organisaties die specifieke schooltypen voorstaan zijn er genoeg, zij zijn in bestuurlijke gremia verenigd. Ik zie geen enkele reden voor BON om hierin een keuze te maken.
Het punt is dat als BON óók
Het punt is dat als BON óók voor vrijheid van onderwijs zou zijn zij direct (via meer leden) of indirect (via ouderorganisaties) meer steun van ouders zou kunnen krijgen en daardoor meer van haar idealen zou kunnen verwezenlijken. De samenwerking binnen de Onderwijscoöperatie lijkt in elk geval weinig vruchten te zullen oplveren. In elk geval was het zo dat de katholieke en protestantse scholen van vóór de Mammouthwet meestal goede scholen waren.
Het ligt misschien aan mij,
Het ligt misschien aan mij, maar waar lezen Malmaison en Moby dat BON *niet* voor vrijheid van onderwijs zou zijn?
Het geratel over ouders-in
Het geratel over ouders-in-BON, over wat BON scholen zijn, over Vrijheid Van Onderwijs (VVO) – al dat geratel doet me denken aan de Brexit discordantie, die allang bestond en (maar) juist vandaag uitgebarst is : REGAIN OUR COUNTRY, GET BACK OUR FREEDOM.
We zijn het (hier) allemaal eens over de BON theorie. Bij het omzetten van die theorie in handvaste praktijk blijkt, de discusssie volgend, dat het voonamelijk (ja, vrijwel uitsluitend) gaat over anti-freudiaanse* wiskunde – -. Een nobel doel ; wel zéér eenzijdig, immers er bestaan veel andere bedrijvigheden (en schoolvakken) : natuurkunde, biologie, scheikunde, geschiedenis, muziek, aardrijkskunde en chinees, spaans, frans, latijn, grieks, arabisch. Homerus, Vergilius, Bach, Vondel en Hawkins blijven buiten perpsectief, hoewel die targets allemaal dezelfde didactische grondpatonen gemeen hebben.
Mogelijk mag men (of ik) van een wiskunde-leraar niet verwachten dat hij biologie- of talen-didaktiek beheerst, – – maar een begin van gemeenschappelijk didactisch benul mischien toch wel ?
Zo verzandt het BON model in het moeras van oeverloze discussie, met een beetje OC onenigheid als franje, the rest is kakofonie (vrij naar : the rest is silence). Bezigheidstherapie op het scherp van Brexitiaanse onenigheid. Ging het nog over goed onderwijs – wat was dat ook weer ?
Ouder-participatie ! Van zo-maar-ouders mag je sowieso geen diepgravende inzichten vewachten, die willen (Malmaison geciteerd) "goed onderwijs voor hun kind" – hetzelde vage kriterion als "goede BON school". Daar komen geen ouders op af, die zijn sowieso te druk met hun consumptiegerichte (Malaion geciteerd) genoegens. Zonder blauwdruk, zonder uitgewekt plan, zonder perspectief blijft BON voor ouders-consumenten een afglans van iets moois, zo als de Cathédrale engloutie van Claude Monet, vijf versies, alle vijf vaag maar mistig en mooi, een dagje museum, Google laat ze zien. BON als museaal wiskunde monument ?
Proletariers, verenigt u ! Ouders mobiliseren, een VVO partij – V-rijheid V-an O-nderwjs ! Maar er zijn al genoeg VV-partijen, VVD en PVV en zo, en door te DENKen wordt het ook niet beter.
* gemeen grapje : short for Freudenthaliaans
@ malmaison 23 juni 13:08,
@ malmaison 23 juni 13:08, hierboven
Een misvatting. Ik kies (ook) voor het gymnasium, en dan de vroegere vorm – net als malmaison trouwens – de gymnasiale principes – wel met een mogelijk en wenselijk herziene (en meer effectieve) didaktiek (gebeurt hier en daar, in Duitsland). Enig inzicht in vernieuwde didactiek in de gymnasia hier (NL) is nog ver te zoeken, de ideeën daaromtrent zijn te revolutionair – al zal de toekomst laten zien dat die hervormingen onvermijdelijk zijn. En zo blijft het doormodderen met de gymnasia. Zelfs in die situatie zou ik voor de gymnasiale principes gekozen hebben – ware het niet dat ook de huidige gymnasiale ondewijspraktijk grondig is verziekt – ook daar die curieuze mix van rat race en consumptie-drogering.
En zo kom je (ik), met reserves, vanzelf op de reform-scholen : de ideeën waarover al tweehonderd jaar eerder ontstonden (romantiek, Voltaire, Rousseau, Pestallozi).
De eerste praktisch verwezenlijkte scholen op grotere schaal weden door Montessori gesticht. Zowel op individueel initiatief (in NL : Ligthart, Gunning, Boeke) als uit intenationale initiatieven ontstonden nieuwe soorten didactiek als reactie op het onderwijs van toen : Freinet, Dalton, Jenaplan, andere vaianten.
Montessori-scholen zijn het tastbare resultaat van de intuitieve benadering waarmee Maria Montessori (eerst in Italie, later vooral in NL) te werk ging, tegelijk het fundamentele element van haar werkwijze. Andere reformscholen zijn meer praktisch-didactisch georienteerd. I.h.b. de VrijeScholen hanteren een fundamenteel uitgewerkte en theoretisch beargumenteerde visie op didactiek bij vijwel alle schoolvakken en activiteiten – wat weer niet wegneemt dat ook daar ruimte zou moeten zijn om curricula kritisch te doorzien op mogelijke aanpassingen – maar wat niet betekent dat it-methoden omarmd worden.
hi tres sunt
hi tres sunt
sassoc: vrije scholen
moby: Christelijk onderwijs
malmaison: ook afstandonderwijs en huisonderwijs toestaan
facient collegium?
e tolerantione unum
@ redactie 8:27 hrs,
@ redactie 8:27 hrs, hierboven
(citaat) – – ik zie geen enkele reden voor BON om hierin een keuze te maken – –
Precies daarom wordt het met BON als vector voor beter onderwijs nooit wat (als het aan de redactie ligt) : want niet kunnen kiezen uit al die specifieke schooltypen en -gremia.
Die gremia bestaan in soorten :
[1] confesioneel gebaseerd,
[2] praktisch georienteerd,
[3] op it visie gefocussed,
[4] op ouders of op dissidenten,
[5] of op fundamenteel-didactische inzichten (zoals o.m. reformscholen beweren),
[6] op praktische, financiele, organisatorische inzichten (omvang, schoolgemeenschappen, bestuur, aansturing, hierachie, sancties, financiering, politiek),
[7] tenslotte het Haagse gremium, verzamelbak van idealisten, practici, uitbuiters, oganisateurs en uit-de-ruif-eters ; de kakofonie van vrijgestelden, waar ook BON een (toegegeven : kritisch) plaatsje probeert te vewerven.
Welnu, er zijn soorten gremia [1-4] waar keuze overbodig is. En soorten [5] met fundamenteel inzicht (didactiek), en dan ook nog soorten [6-7] met praktisch inzicht (over financiering, over organisatie, omvang, nivo). Alleen in die laatste categorie acteert BON. BON negeert de band met fundamentele didactiek [5], het enige dat de onderbouwing kan verschaffen voor het streven van BON. Waarom ? Uit angst ? Zonder die leidraad is BON een draken-vlieger, in de lucht, geen touw naar die kleine jongen op de grond (als het waait).
Wat BON ontbreekt is een praktisch uitgewerkte visie op Beter Onderwijs. Roepen Om Beter Ondewijs is niet genoeg – dat willen we allemaal – wat is goed onderwijs ? Wat is een BON school ?
Concluie : BON is de schoolmeester van het oude type, een (goede) onderwijzer die niet kan uitleggen wat goed onderwijs is. Schoolbord zonder krijtje, of, als je wilt : projectie-screen zonder electriciteit. Het wiskundig anti-kakelen van de wiskundige protesteerders (het BON groepje hier) tegen de Freudenthal maffia, of de verontwaardigde protesten tegen Maurice de Hondt en andere appel-eters – het is mooi, leuk, amusant, maar verreweg ontoereikend.
@ Malmaison, 13:08 hrs, 17:34
@ Malmaison, 13:08 hrs, 17:34 hrs
Naar mijn beste weten bestaan er nergens nog groepen van ouders met schoolgaande kinderen, groepen die enigermate pressie kunnen kanaliseren. Er waren ooit dergelijke groepen, lang geleden, bijvoorbeeld bij de Kees Boeke School in Bilthoven (Juliana), bij het VC Lyceum in den Haag (Beatrix), laatstelijk bij het Landelijk VrijeScholen-veband (1980, ook lang geleden). De confessionelen (goed in organisatie en in motivatie) ageren sinds heugenis in plaatselijke en regionale kringen, recentelijk vooral in het Haagse politieke circuit, Echte ouderbewegingen-pro-goed-ondewijs zijn er niet. BON zou een focuspunt kunnen zijn. Om er een op te richten is hakketakke werk, een gigantische klus.
De politici hebben in het
De politici hebben in het onderwijs kennis voor cognitie ingeruild en klassikaal frontaal onderwijs door zelfstandig- en groeps-leren willen vervangen. Daarnaast hebben ze het willen misbruiken om hun eigen ideale samenleving te verwezenlijken. Dat konden ze omdat ze meestal niet op grond van hun onderwijsideeën gekozen werden maar daardoor misbruikten zo wel het hen door de kiezers gegeven mandaat. Politici vonden onderwijs ook zeer geschikt om er koehandel mee te bedrijven.
De politici legden al hun bedenksels aan alle ouders op en vonden dat demokratisch want het ging om besluiten die door de volksvertegenwoordigers met meerderderheid van stemmen waren gekozen. De politici vonden dat de meerderheid de minderheid besluiten mag opleggen, ook wanneer dat niet nodig is. Maar demokratie is meer dan het recht van 51% om hun wil aan 49% op te leggen.
Ten derde is niet in de geest van de grondwet want die wil vrijheid vanonderwijs wil garanderen. De politici hebben diep ingegrepen in de vrijheid van ouders om hun kinderen op te voeden en ze willen daarin nog verder gaan.
BON vindt, naar mijn mening terecht, dat zij veel betere plannen met het onderwijs heeft en wil dat de regering die uitvoert. En nu gaat het mis want daardoor lijkt het erop dat ook zij al haar onderwijsopvattingen aan alle ouders wil opleggen. Een vervanging van de ene dictatuur door een andere is niet waarnaar de meeste ouders op zoek zijn.
De enige mogelijkheid, Sassoc
De enige mogelijkheid, Sassoc, voor de ouders om te bereiken dat hun kindern het onderwijs kunnen volgen dat zj zelf voor (hun) kinderen het beste vinden is ieder ouderpaar grote vrijheid van keuze voor HUN kinderen te geven. De ouder als opvoeder heeft/had daar ook in grote mate het recht toe. Dat laat onverlet dat onderwijs ook het belang van de gehele gemeenschap moet dienen en voor zover dat de welvaart betreft moet ook de overheid RESULTAATSeisen kunnen stellen
Ik zie het oude Gymnasium
Dames,heren ook.
Dames,heren ook.
Zou U zich bij het onderwerp willen houden? En niet een ander item (ouders en scholen) binnen willen fietsen?
Aanleiding tot de afdwaling
Aanleiding tot de afdwaling was dat BON buiten het zicht van de ouders van de onderwijsproblematiek een onderonsje van onderwijsvakmensen maakte. Verkeerde profilering en weinig kans op succes. Ik hoop dat iemand die over de door mij gekozen weg nog niet uitgepraat is een nieuw blog opent om verder te discussiëren.
@ Philippens :
@ Philippens :
Kan dan misschien een van de moderatoren de reacties in deze draad (met name : die over ouders) in een nieuwe blog reeks zetten ? Kie zelf de headline. Het onderwerp is het meer dan waard, en dan vervuilt het de OC / programma 2032 discussie niet.
@ moderators @ Philippens
@ moderators @ Philippens
IK HERHAAL HIER DE SUGGESTIE OM DE REACTIES IN DEZE DRAAD, met name die over ouders, IN EEN NIEUWE BLOG REEKS OVER TE ZETTEN.
DAT IS HET MEER DAN WAARD, en het fietst (dixit Philippprens) dan niet door de OC / 2032 discussie (die is het ook waard).
Philippens heeft gelijk (fietsen), en Malmaison ook (de ouders zijn nergens). Hoe moeilijk kan het zijn (voor de bewakers van dit forum) om beiden gelijk te geven ?
@ Sassoc
@ Sassoc
Groot Brittanië heeft een opdonder gekregen o.a. doordat zo veel mensen over Brexit twitterden maar niet de moeite namen om naar de stembus te lopen. BONners die vinden dat ook naar steun onder (hoogopgeleide) ouders gezocht moeten worden en niet verder komen dan verbaal onweer via de BONwebsite doen het niet veel beter