Modellen

Op de website van de Aob is het PWC-rapport over de ellende bij ROC-Leiden te lezen. Het is ongetwijfeld een belangwekkend document, maar de financiële kennis van de redactie gaat niet zo ver dat we daar een inhoudelijk commentaar bij kunnen schriijven. 

Wat ons wel in het rapport opviel, was dat het CvB van ROC-Leiden niet alleen mooie gebouwen wilde realiseren, maar het onderwijs ook volledig om wilde gooien. Dat blijkt keer op keer een goed excuus voor het neerzetten van te dure gebouwen.

Een dergelijk vernieuwend onderwijsconcept moet natuurlijk een naam hebben, en waar in een recent verleden werd volstaan met het aanhaken bij een bestaand concept als "Dalton",  "competentiegericht", "flipped classroom" of "sociaal constructivistisch" en in het geval van het NTI zelfs "echt klassikaal onderwijs", blijkt dat voor de moderne bestuurder van een ROC onvoldoende onderscheidend. Een beetje school gaat niet zomaar mee in een of ander door anderen bedacht concept, nee, het concept moet qua naamgeving aansluiten bij je onderwijsinstelling en tegelijkertijd een ruimere uitstraling hebben. In het geval van ROC-Leiden werd het "Het Leidse Onderwijsmodel": gedoopt.  De droom van de marketingafdeling van ROC Leiden, lijkt ons. Het werd een naam om van te watertanden: onderscheidend met een hint van chique en duidelijk vernieuwend. Dat de gebruikte afkorting voor mensen die al wat langer in het onderwijs rondlopen (LOM) wellicht ongewenste associaties oplevert, is collateral damage,  net als de desastreuze effecten op de kwaliteit van het onderwijs. Maar bij ROC-Leiden bleef het daar niet bij. Parallel aan LOM is ook het Leids Prestatiehuis opgetuigd. Namen met "huis" doen het tegenwoordig ook goed ("staete" is uit), al heeft dit bij ons weten weer niet echt iets met gebouwen te maken, laat staan met een huis.

Nader onderzoek bracht aan het licht dat het idee om een onderwijsmodel te koppelen aan een (sexy?) stad toch niet zo uniek is. Op de Hogeschool van Amsterdam wordt het Amsterdamse Onderwijsmodel ingevoerd en de universiteit Utrecht kent inmiddels, je verwacht het niet, het Utrechtse Onderwijsmodel (we lazen zelfs over het Utrechtse Onderwijsmodel 3.0). Een opmerkelijke ontwikkeling. Zet de marketeers van de stad en van de onderwijsinstelling bij elkaar en bedenk een kek model; altijd leuk die modellen. Oh ja, natuurlijk staan de niet geraadpleegde docenten overal centraal: zij vormen toch het hart van het onderwijs.