Het Algemeen Dagblad bericht dat de Hugo de Grootschool uit Rotterdam, de school van rector Eric van ’t Zelfde, de komende drie jaar elk jaar €100.000 ontvangt en nieuwe computers krijgt van automatiseerder Afas. Ook wil Afas zijn expertise met de school delen en hopen ze volgend jaar al html lessen door hun programmeurs te kunnen laten verzorgen op de geschonken computers. Er is schriftelijk vastgelegd dat de school volkomen vrij is in de besteding van het geld en dat Afa op geen enkele manier invloed op het schoolbeleid uitoefent.
De meeste partijen in de tweede kamer vinden de giften van Afas geen probleem, alleen Tsjitske Siderius van de SP heeft ernstige bezwaren.
BON meent dat het geen goede ontwikkeling is als bedrijven scholen gaan sponsoren. Vooral grote ICT-bedrijven hebben evenwel al een flinke invloed op het onderwijs door de vanuit die hoek in internationale gremia gepropageerde en ondersteunde onderwijsvernieuwingen. Afas wil geen invloed op school, maar heeft dat natuurlijk wel. Het aanbod voor cursussen html duidt in die richting. Wellicht is het binnen de gemaakte afspraken zelfs mogelijk om het geld aan meer en hoger opgeleide leraren te besteden, maar dat zal niet gebeuren: structurele formatie kan niet met tijdelijke giften betaald worden. Ook kunnen andere scholen uit concurrentie-overwegingen ook proberen hun ict-voorzieningen te versterken.
Update 20u30: Zie ook meningen Tsitske Siderius van de SP, Jaap Donkers en Eric van ’t Zelfde in de Volkskrant
De reactie van de SP (en de
De reactie van de SP (en de reactie daar dan weer op van rector Eric van 't Zelfde) is te lezen in De Volkskrant.
Men moet altijd de afweging
Ik ben het volledig eens met
Ik ben het volledig eens met wat Van 't Zelfde antwoordt. Zijn eerste verantwoordelijkheid ligt bij zijn eigen school en dat doet hij uitstekend. Ik zou mij zeer wel kunnen vinden bij zijn beleid.
Opmerkelijk: De onderwijssocioloog vindt dat deze school het goed doet. Daarna zou Dronkers volgens mij zijn mond moeten houden, na het constateren van deze school in een wijk die niet vanzelf goede mogelijkheden biedt. Een wijk dus waar juist deze school het verschil weet te maken. Maar de onderwijssocioloog begint helaas vervolgens aan politiek te doen en begint allerlei toekomstscenario's te schetsen (zijn zulke wetenschappers voorspellers van de toekomst geworden nadat zij het gedrag der insectten hebben onderzocht en wetmatigheden meenden gevonden te hebben??) die hij doet onder zijn wetenschappelijke mantel. Misbruik van wetenschap noem ik zulke politieke praatjes. Deze school mag GEEN slachtoffer worden van nep-wetenschappelijke politieke toekomstverhaaltjes!
Deze school handelt naar beste bevinden en heeft daarbij de eigen belangen (=belangen van menig kansarme leerling) als eerste in het vizier. Heel goed. Moet een socioloog als Dronkers daar niet doorheen gaan zitten roeien vanuit een positie zonder verantwoordelijkheid. Vrijblijvende praatjes, daar heeft Van 't Zelfde niets aan.
Dronkers denkt dat hij beleid moet maken voor de sector. Er bestaat geen wetenschappelijke basis voor zijn politieke voorkeuren.
Ja, zowel de SP als professor
Ja, zowel de SP als professor Dronkers hebben blijkbaar impulsief gereageerd. Dronkers is met zichzelf in tegenspraak: Bovendien zal sponsorgeld altijd bij de meest aantrekkelijke partijen terecht komen, ……. hij die heeft, krijgt; hij niet heeft, wordt afgenomen. Dan gat het hier blijkbaar om de zogenaamde regel die de uitzondering bevestigt. De school heeft het geld om 2 redenen gekregen. Omdat zij armlastig was én omdat de sponsor groot vertrouwen had in de directeur. Met een zo goede besteding kunnen we blij zijn.
Dronkers maakt een nuttig
Dronkers maakt een nuttig onderscheid tussen korte en lange termijn. En bij het nut van al die reisjes zet ik met Tsitske Siderius ook een vraagteken.
Ik denk dat Van ’t Zelfde OOK
Ik denk dat Van 't Zelfde OOK op de lange termijn denkt. Verschil is: Dronkers doet aan macro-praatjes zonder enig bewijs voor zijn toekomstvoorspellingen. Begint terughoudend te doen wan wantrouwt kennelijk nog steeds alle commercie.
Van 't Zelfde handelt op grond van een hem bekende situatie zonder de neiging te hebben heel Nederland te onderwerpen. De vrijheid van onderwijs moet Van 't Zelfde ALLE ruimte laten. Dronkers schijnt te vinden dat er beperkingen moeten worden opgelegd vanuit ZIJN meningen.
Want we mogen NOOIT het verschil tussen meningen en feiten vergeten. Wetenschap moet over feiten gaan (en hobbelt aldus altijd achter de Van 't Zelfdes aan) en NIET over eigen meningen. Achtung achtung!
Eigenlijk is het probleem
Eigenlijk is het probleem heel eenvoudig : hetzelfde waar "de overheid" op giga-grandiose manier aan lijdt ; en bedrijven ook – geld onevenredig verzamelen en " ergens anders" aan uitgeven.
Principe. Er komt geld binnen – geld wordt bijeen geschraapt, voor allerlei doelen en onder allerlei namen wordt geld gesprokkeld, door bedrog, ja, door chantage afgedwongen. De pot vult zichzelf en wordt elders weer geleegd.
Dat bijeen vergaarde geld is grotendeels anoniem – wat zeggen wil dat er geen relatie is (of niet meer is) tussen gevers, gechanteerden en het door hen "afgestane" (afgetroggelde) geld.
De zuiverste vorm van gechanteerd geld, voor meer dan 70 percent van het jaarlijks volume, is belastinggeld, en de chanterende instantie is de Belastingdienst ; gesecondeerd door ondersteunende organisaties. Een groot deel van dat geld (naar schatting 40, 50 percent) transformeert zichzelf in/naar een andere kategorie, andere geldsoort dus, dan waar het vandaan komt. Dat is, heel kort gezegd, financiele malversatie – wat iedereen, politici, economen en boekhouders voorop, de normaalste zaak van de wereld vindt.
Gaan we nu naar de firma Afas. De klanten van die firma betalen voor wat Afas aflevert – waarschijnlijk teveel, want Afas floreert. Afas, op zijn beurt van mening dat de fiscale druk te hoog is, zoekt naar een mogelijkheid om, ergens in de samenleving, goodwill te scoren, zo mogelijk via fiscale weg ; alles uiteraard legaal.
Laten we aannemen dat het Afas zuiver te doen is om "het vak", werkveld, kennis en kunde van de automatisering, vooruit te helpen – nobel doel. Deze besteding, voor Afas eigenlijk een on-omvangrijke uitgave, verbetert het maatschappelijke imago – zowel van de automatisering-an-sich als van de onderneming zelf. Via onderwijs is dat, op beperkte schaal, goed zichtbaar – bijna altruistisch. Dat hier twee soorten geld verhaspeld worden, zal niemand deren, de klanten nog het minst. Het past in het hdedendaags tijdsbeeld dat deze manoevre wordt gewaardeerd en, door de overheid, aangemooedigd.
Gaan we nu naar de directeur van de school. De man is oprecht blij met de geldelijke toelage, uit onverwachte, zij het voor de hand liggendew hoek. Honder duizend euro maal drie jaar is niet niks. De directeur kan al snel wat mooie targets opnoemen waar dat geld " nuttig" aan zal worden besteed. Deze keer geen IT-schermen of ander consumptief it-gerei – de computers zijn extra, de lessen in html programma-lologie ook.
Nee, de directeur stuurt een paar van zijn leeringen, na bewezen knapheid, een weekje naar Amerika, waar de knapperts zich mogen vergapen aan het speelgoed van de Nasa. En, nog mooier : ook Singapore is in zicht ; al hoop ik dat dat de directeur zich g0ed laat informeren over de exhorbitante verblijfskosten daar. En meer fraais – alle gymasiasten naar Rome – misschien kan er zelfs een weekendje in Athene bij, het zou de EU goed doen, Christine Lagarde zit om dergelijk geld te smachten.
Probleem : heeft Eric van 't Zelfde, of welke andere schooldirecteur ook, ooit nagedacht over geld, oorsprong en aanwending van geld, de vele soorten geld en het bedrog als die soorten onontwarbaar door elkaar gehutseld worden ? Het bedrog, dat al in het ministerie van Onderwijs begint en zich voortzet tot in de tentakels van ouderbijdragen ?
Antwoord : nee natuurlijk niet. En zelfs van universitaire economen, wanneer ze schooldirecteur worden, is dat inzicht niet te verwachten. Het beste wat ze in pecuniae kunnen, is pet ophouden en natellen wat er in zit – en blijven dromen van Nasa, Singapore en Rome, en misschien Athene.
In de Verenigde Staten van
In de Verenigde Staten van Amerika vindt men het niet de taak van de overheid de burgers te stimuleren naar "hogere"kunsten te horen kijken, zoals ballet, opera, toneel en klassieke muziek en men vindt het ook niet op de weg van de overheid liggen (zoals in Nederland bij de voorgangers van de PvdA het geval was) door subsidies uitvoerende en andere kunsten toegankelijk te maken voor mensen met een dunne portemonaie. Daar zijn gelukkig de bedrijven op ingesprongen. Het is jammer dat het in Nederland ook die kant op gaat en ik kan niet beoordelen of Nederland als handelsland hier een Einzelgang kan gaan. De onderwijswereld heeft trekken van de FIFA met dat verschil dat de FIFA voor puike voetballers zorgt en het politiek-educatieve complex matige overwerkte docenten oplevert.