BON roert zich nu al ruim 9 jaar m.b.t. onderwijskwaliteit en daarbij is het in staat geblekenweest om voorop te lopen in de maatschappelijke discussie over onderwijs. Of het nu over rekenen gaat of de lumpsum, of het nu Bilding betreft of het gebruik van iPads, steeds heeft BON een consistente en heldere bijdrage geleverd aan de meningsvorming van ouders, leraren en politici. Tijdens het BON-symposium vorige week zaterdag bleek dat ook uit bijdragen van de onderwijswoordvoerders in de Tweede Kamer en al eerder gaf het succes van de Nacht van de Universiteit al aan dat velen ontevreden waren met de manier waarop de universiteiten (en de rest van het onderwijs) worden aangestuurd.
Na het artikel van Ad Verbrugge vorige week over de verantwoordelijkheid van de universiteit voor het voortgezet onderwijs, is Gerard Verhoef in het Maagdenhuis geïnterviewd door Amsterdamfm.nl en zullen Jan van de Craats en Karin den Heijer aanstaande dinsdag in Brandpunt (dinsdag 17 maart 20u25 op NPO 2) acteren over de problemen met het rekenonderwijs
De Telegraaf kwam vandaag met een artikel van Arianne Mantel over (mbo)ambachtsscholen die moeten worden ondergebracht bij een ROC (om hen te "behouden" aldus minister Bussemaker)
Vandaag trekt Prof. dr. Vincent Icke in NRC van leer tegen de slopers van het onderwijs. Hij doet dat als reactie op het artikel van Ad Verbrugge vorige week: de oorzaak ligt dieper dan schraal middelbaar onderwijs. Icke heeft natuurlijk volledig gelijk en Ad zal dat ongetwijfeld beamen.
Het eerste deel van het artikel van Icke. Lees de rest in NRC Handelsblad van vandaag, zaterdag 14 maart.
De rampspoed aan de universiteiten treft alle vakken, niet alleen de talen. De oorsprong daarvan ligt dieper dan „schraal middelbaar onderwijs” (NRC, 7 maart). Want eerst is de basisschool verknoeid. Door bemoeienis van het Freudenthal Instituut is rekenen vervangen door raadseltjes, vaak slecht geformuleerd – een ramp voor de wiskunde, waar juist alles in het werk wordt gesteld om dubbelzinnigheid uit te sluiten. Op andere vakgebieden worden mechanismen vervangen door verhalen, feiten door meningen. Vervolgens is het middelbaar onderwijs uitgehold. Het aanbod is verschraald, verplichtingen verschrompeld, vakken vervangen door pretpakketten (dus vakdocenten eruit). Klassieke talen, Frans en echte wis- en natuurkunde verpieterd of afgeschaft als examenvak. Alles opgeknipt en glanzend herverpakt door de dominante uitgeverijen, zoals de derivaten van de dominante banken ons aan de rand van de afgrond brachten. De natuurkunde is versnipperd tot een vormloze wolk van weetjes en invulvakjes. Alles in dienst van politieke wensenlijstjes, die pestilentie van oppervlakkige en opportunistische maatschappelijkheid. Geneuzel over ‘groene’ energie, waardoor de echte fysica van energie in het gedrang komt. Ten slotte zijn de onderwijsvernieuwers aan de universiteit toegekomen ( …)
We constateren dat waar de mening van BON negen jaar geleden werd weggezet als niet meer van deze tijd en de kift van oude mannen die het allemaal niet meer bij kunnen houden we nu samen met studenten, met jonge en oude docenten en met veel mensen van de media een gemeenschappelijke strijd voeren voor beter onderwijs; terug naar kleinschalig onderwijs met vakkundige docenten die niet langer aangestuurd worden door marketeers en managers die er de ballen van begrijpen. Dat geeft energie om er nog jaren tegenaan te gaan.
acteren stamt natuurlijk af
acteren stamt natuurlijk af van het supinum van agere (stemloze e's) maar we zullen hopen dat Jan van de Craats en Karin den Heijer niet de indruk zullen wekken toneel te spelen.
Er zijn veel hoogopgeleide ouders die begrijpen dat het met het onderwijs behoorlijk mis zit. Ze zijn ook boos over de macht van de scholen en hun agogen en logen die bepalen wat voor onderwijs voor hun kind goed is en waar ze het kind school mogen laten gaan. Maar minder bewuste en minder wantrouwige ouders roeren zich nog steeds te weinig. Ouders zullen van de scholen moeten eisen dat hun kinderen het recht moeten krijgen om de tijd die zij op school doorbrengen efficiënt te gebruiken Last van ongeïnteresseerde of onhandelbare leerlingen moet hen bespaard blijven. Te meer daar er een leerplicht bestaat die als verblijfplicht gehandhaafd wordt. De mythe dat leerlingen in een drukke inhomogene klas goed les kunnen krijgen als ze daarin zelfstandig kunnen werken moet doorgeprikt worden. Niet alle ouders sturen hun kinderen naar school met alleen maar de wens dat ze daar op een leuke bewaarschool zitten zodat zij zelf allebij kunnen werken. Er ontbreekt in Nederland een politieke partij die opkomt voor de in het onderwijs teleurgestelde ouders en slapende ouders wakker maakt. Ik hoop dat het bestuur van BON niet zal nalaten om vertegenwoordigers van nog niet met een onderwijsverleden besmette partijen daar herhaaldelijk op te wijzen.
Heel goed hoe ook in het
Heel goed hoe ook in het interview met Gerard naar voren wordt gebracht dat de oorzaken van de ellende die breed in het onderwijs te vinden is, op de eerste plaats in Den Haag gezocht moeten worden.
Mevrouw Bussemaker was er als de kippen bij om de studenten "te ondersteunen", maar was zo uitgekookt om ze naar hun Universiteitsbestuur te verwijzen. Zo voorkomt ze dat ze beleid moet maken. Dat ze die weeffouten die haar partij welbewust in het onderwijs heeft aangebracht moet repareren.
En eigenlijk zegt D66 hetzelfde bij monde van Van Meenen die wel goede standpunten heeft en het dus ook helemaal eens is met de studenten, maar om ideologische redenen zichzelf blokkeert. De overheid mag niet in wetten regels stellen, vindt de partij. Hij is dus straks een prima partner voor de VVD om de misstanden te laten voortduren.
Mevrouw de Minister heeft nog even tijd om doortastend op te treden. Maar daar kunnen we niets van verwachten. Net zoals ze "vriendjespolitiek" bedrijft door in het bekwaamhedendossier naar de pijpen te dansen van de MBO-Raadvoorzitter, zal ze de kans om werkelijk de misstanden aan te pakken, laten passeren.
D66 en de VVD zijn van de
D66 en de VVD zijn van de rechte liberale weg afgeraakt. Ze denken dat regels overbodig zijn omdat een vrije markt reguleert. Ze vergeten in de eerste plaats dat onderwijs geeen vrije markt is en ook dat er vaak regels nodig zijn om de markt vrij te houden. Ze misbruiken het liberale erfgoed.
Met het gewone liberale
Met het gewone liberale denken moet je oppassen. Onderwijs is geen consumptie. De leerling doet het meeste werk zelf. Je kunt er geen recht op claimen: Jantje krijgt een lollie, dus mag Pietje er ook een. Helemaal fout gaat het als de instituten uit zijn op geld en dus marktaandeel. Dan moet de staat hard normeren. Anders prikkelt het marktaandeel tot een race to the bottom. Vanuit de gewone economische begrippen als consumptie, concurrentie en marktaandeel gaat elk onderwijs ten onder.
De reaktie van de 17-jarige
De reaktie van de 17-jarige dochter van Ad Verbrugge zegt alles over de teloorgang van goed onderwijs.
Simpele wetswijzigingen door simpele bewindslieden zullen de restauratie niet teweeg brengen.
Leeft Plasterk nog?
Gisteren wat liberale
Gisteren wat liberale politici gesproken. Steevast hoor je dat de overheid niet over de inhoud moet gaan beslissen. Dat moeten de professionals doen. In de Nederlands onderwijspraktijk zijn die professionals echter nog steeds de bekende niet door vakinhoudelijke kennis gehinderde ideologen die met Diederik Stapel van mening waren dat het realistisch rekenonderwijs het best van het beste is:
www.few.vu.nl/~jhulshof/17.pdf
In hun kielzog de pedagogische centra, SLO, het College van Toetsen en Examens, en dat alles onder de geldsproeier van @hetNRO. Een beetje meedoen en meedrinken blijft voorlopig de academische oplossing van de niet-pseudo-wetenschappelijke gemeenschap. De niet-academische oplossing (kraan dicht) is nog niet in beeld.
Doe mij maar een tegeltje.
Doe mij maar een tegeltje.
NEO LIBERALISME VEROORZAAKT VROEG OF LAAT NEO SOCIALISME
In geen enkele organisatie,
In geen enkele organisatie, Friendly Foe, sta ik hoog genoeg om in gesprek te komen met invloedrijke politici. Maar ik zou toch graag weten hoe zij de relatie zien tussen ouders en kinderen. Duidelijk is dat ouders in tijdsintervallen dat hun kind niet op school zit bijnadictatoriale volmachten hebben. Bijna, want een corrigerende tik uitdelen is nu verboden en ziekenhuizen kunnen snel ouders uit de ouderlijke macht laten zetten als die in een geval waar dat op medische gronden dringend nodig is, weigeren om toestemming voor een bloedtransfusie te geven. Maar hoe zit het in de tijd dat het kind zich op school bevindt? Hebben ouders dan plotseling niets meer te vertellen? Ik vind dat de Gymnasium-β opleiding van vóór de Mammoetwet voor mijn kinderen een haast perfecte basisvorming voor mijn kinderen is maar de politici hebben het mij onmogelijk gemaakt mijn kinderen zo’n vorming te laten volgen en bovendien later daarvoor een andere verplichte afgrijselijke basisvorming in de plaats gesteld. Met medewerking van “professionals” die of volkomen incompetent waren of hun wetenschappelijke integriteit vanwege het goede ideologische doel of een aantrekkelijk salaris opzij gezet hebben. Het is niet zo dat het onderwijzend personeel van de universiteit het vroegere eindexamen Gymnasium ondermaats vonden. Hoe verdedigen die liberale politici van Friendly Foe dat? Ik kan het ze niet vragen. Als een of andere domme gans van de basisschool vindt dat mijn kind niet bekwaam is om VWO te volgen mag ik niet van de vervolgschool eisen dat zij mijn kind een toelatingsexamen afnemen waarvan de opgaven, de modelantwoorden de normering en wat mijn kind ingeleverd heeft naderhand voor mij toegankelijk zijn. Welke rol mogen ouders in het kader van het liberalisme spelen volgens die politici die het onderwijs in handen willen geven aan onderwijskundigen van twijfelachtig niveau die van de te onderwijzen vakken zelf maar weinig notie hebben? Ik hoop dat Friendly foe die politici dat gaat vragen.
Ik ben Karin Straus en Paul
Ik ben Karin Straus en Paul van Meenen geweest. De laatste snapt het probleem wel denk ik.
Wat ze gaan doen, Malmaison,
Wat ze gaan doen, Malmaison, hangt af van de krachtsverhoudingen in de Tweede Kamer. Voorlopig zullen volgens de peilingen in de nabije toekomst de neo-liberale VVD, de neon-liberale D66 en de neanderthaler-liberale CDA het voor het zeggen hebben. Hun vrienden en geestverwanten hebben het ver geschopt in de schil rond het onderwijs. Een Hercules zal onder hen niet opstaan, vrees ik.
@Philippens: vergeet de
@Philippens: vergeet de neoliberale nepsocialisten van de PvdA niet. Dat ik daar bij de vorige kamerverkiezingen op gestemd heb (hoogstwaarschijnlijk voor de laatste keer) hadden ze bepaald niet aan hun onderwijsbeleid te danken.
Nee, die had ik niet vergeten
Nee, die had ik niet vergeten. Die sloeg ik over omdat ik niet zie dat die de komende jaren nog een deuk in het pakje kunnen slaan. En dat is maar goed ook. Ook ik betreur het verraad aan hun eigen waarden, maar dat gaat ze opbreken. Zij hebben heel wat mannetjes en vrouwtjes in de schil steken. Misschien dat een nieuwe minister van een andere partij wel van Zijl van de MBO-Raad durft aan te pakken. Want die is een van de grootste obstructies voor goed en zeker voor beter onderwijs.
In de tijd dat de PvdA met de
In de tijd dat de PvdA met de middenschool mocht experimenteren las je vaak dat klassen met kinderen van verschillende potenties samen in één klas een zegen waren voor alle kinderen omdat kinderen die vlug van begrip waren de kinderen die moeilijk mee konden komen zouden kunnen helpen. Daar lees je tegenwoordig niet meer zo veel over: De Leraren waren er immers voor opgeleid om de kinderen te scholen en daarin past niet het idee dat slimme kinderen net zo goed waren om achterblijvertjes te helpen als de leraar in de klas. Ik bekijk zulk streven echter vanuit een heel andere gezichtshoek. Het is immoreel om kinderen die naar school komen om hun kennis en inzicht te vergroten te gebruiken om leerlingen die achter dreigen te geraken vooruit te trekken. Mijnopvatting is dat alle kinderen op hun eigen niveau zo goed mogelijk vooruit moeten worden geholpen. Slimme kinderen als hulpleraar in te zetten is kinderarbeid en die was toen buiten de school al lang verboden. De PvdA vond dat de ongelijkheid van potentie van moeder natuur gecompenseerd moest worden en dat is ook duidelijk geworden toen de HBS werd afgeschaft en de PvdA het Gymnasium begon te wurgen. “Alle arbeiderskinderen naar het Gymnasium” was sowieso van het begin af aan een leugen want voor de meerderheid van de kinderen is en was het vroegere Gymnasium te moeilijk. De PvdA heeft zich ontpopt als een organisatie die de gelijkheid nastreeft door de middelmatigheid te bevorderen. Van haar valt op onderwijsgebied niets te verwachten. De meeste andere toenmalige partijen hebben de PvdA als “wisselgeld” voor het verwezenlijken van andere zaken en als compensatie voor het niet doorgaan van de middenschool een onderwijsverandering aangeboden die het onderwijspeil van de 12-15 jarigen zou verhogen: de basisvorming. Een mislukt experiment dat ons land veel meer gekost heeft dan die paar pilot middenscholen. Ook geen van de “oude” partijen is dus te vertrouwen als het om onderwijs gaat.
Door het uitvoeren van een
Door het uitvoeren van een 'shock doctrine' kan er meer effect worden bereikt. Dat is in ieder geval de (omstreden) opvatting van deze schrijfster. Zij beweert dat er een regie zit achter bepaalde crises. Na een te verwachten crisis kunnen onpopulaire beleidsmaatregelen worden genomen. De bevolking is te verdoofd om hier tegenin te gaan. Van de invoering van de euro schijnt dit zo te zijn (over dit onderwerp gaat haar boek overigens niet). Wel o.m. over het onderwijssysteem van New Orleans. Zij heeft veel kritiek gekregen op dit boek vanwege 'grote stappen snel thuis'.
Zou het volpompen van de (semi)publieke sector met derivaten een dergelijke agenda hebben? Het moedwillig misbruik maken van de naïviteit en het gebrek aan kennis van anderen is van alle tijden. Banken lopen zelf risico (welke in de EU op de burgers af te wentelen is). Lopend beleid is het bedrijfsleven een grotere invloed binnen het onderwijs te geven. Is een 'shock doctrine' tot leven gebracht? Staat de onderwijscrisis in de agenda? Of is het de waan van de dag?
De waan van de dag in Nederland was een aantal jaar geleden 'snel geld verdienen': investeren in nieuwe kantoorpanden, speculeren met grondeigendom door overheden, verdienen op hogere aandelenkoersen, het zoeken van onwaarschijnlijk hoge renten op de spaarrekening, kredietverlening met onvoldoende onderpand (dan wel op grond van onwaarschijnlijke inkomstenprognoses), beleggingshypotheken, hoge overheidsuitgaven, het eigen huis als jackpot, werknemersarbeidsmarkt waardoor hoop op hoge lonen, als ZZP'er hoge inkomsten binnenharken, enz. De afkoeling ging rigoureus, als een 'shock'. Wellicht niet bij allen.
Degenen die het minst last hebben gehad van de neergang hebben de minste reden om tot beleidswijzigingen te komen. De overheid kan de belastingen verhogen na de bancaire sector te hebben gefinancierd, en het grote bedrijfsleven (globalisme) zoekt het elders. De (soms letterlijk) failliete onderwijssector wordt wel weer via de belastingen overeind gehouden. Wordt er bij de beleidsmakers onvoldoende echte pijn geleden? De lobby is niet gewijzigd. Men zal er geen boterham minder om eten.
In het onderwijs bestond de waan van de dag uit het oppompen van prestaties, de koning te rijk zijn met belastinggeld, grootse vergezichten, en vrijages met het bedrijfsleven (op zich heb ik niets tegen het bedrijfsleven, en heeft dit in de beroepssfeer zeker zin, zolang de eindregie over het totaal in handen van stevige leraren blijft, en ook op de lobby contraire maatregelen worden genomen teneinde onderwijskwaliteit te versterken en te behouden; vaardigheden van de 21e eeuw? Houd op ;). De harde landing zal niet vanuit de beleidskringen plaatsvinden. De urgentie wordt niet zelf gevoeld. Het belastinggeld blijft stromen, en de onderwijsindustrie rondom blijft bestaan. Welke 'shock doctrine' is hier toepasselijk? Is de 'lump sum' met het flexibele aantal verstrekte diploma's een wijze om een 'shock' effect te bereiken, waardoor op kwantiteit wordt bestuurd? Of is dit een te simpele complottheorie?
Hoe kunnen we de (internationale) beleidsmakers en lobby van de urgentie van een rigoureuze beleidswijziging overtuigen? Leiden alle wegen naar Brussel, de OESO, IMF, Wereldbank, enz.?
Het vervolg van mijn tirade
Het vervolg van mijn tirade staat hier. Wilt u niet dat bijvoorbeeld de farmaceutische industrie het wetenschappelijk medisch onderzoek en onderwijs gaat financieren, lees dan bij 'hier' verder. In de VS gebeurt het. Daar weet men vaak niet meer het verschil tussen gemankeerde onderzoeken (wie weegt en manipuleert de data?) en 'old school' wetenschappelijk bewijs voor de werking van bepaalde geneesmiddelen. De macht van dit geld kan grote gevolgen voor de volksgezondheid hebben. Als het commerciële maaiveld van de EU en de VS even hoog komt te liggen, begrijpt u al waar de dwingende marktmacht vandaan gaat komen.