In memoriam Grahame Lock

Zojuist bereikte ons het bericht dat Prof. Grahame Lock op 21 juli j.l. in zijn huis in Oxford is overleden. Veel leden van BON zullen zich Prof. Lock herinneren als de inspirerend spreker op ons symposium in 2009. We brengen zijn voordracht voor dat symposium graag opnieuw onder uw aandacht. Niet alleen als een eerbetoon aan Professor Lock, maar zeker ook omdat de wijze en inspirerende woorden niets aan kracht hebben ingeboet (pdf versie).

Zijn cenrale vraag: "waarom hebben elkaar opvolgende overheden massale middelen ingezet om het niveau van het onderwijs te doen dalen (…)"

Professor Lock was niet vies van een scherp debat, maar hij nam deel aan dat debat vanuit beargumenteerde stellingnames en een enorme kennis van zijn vakgebied.

Wij wensen zijn naasten veel sterkte bij dit verlies.

 

Bestuur BON

 

8 Reacties

  1. Bedankt redactie voor het

    Bedankt redactie voor het terughalen van het referaat van deze buitengewoon scherpzinnige, erudiete en geestige man. Ik herlees  ook zijn bijdrage aan het boek “If you’re so smart, why aren’t you rich “ onder redactie van Chris Lorenz (2008) en zie de vele door mij destijds onderstreepte passages.   Zijn overlijden stemt mij treurig.

  2. Herlezing maakt me stil en

    Herlezing maakt me stil en verdrietig. Ik kende Lock niet persoonlijk, en dan is er ook geen persoonlijk verdriet bij zijn overlijden. Mijn verdriet is de juistheid van zijn analyses en de uitzichtloosheid van een werkelijke oplossing. 

    Ik heb maat twee tegenargumenten: liever vechtend voor werkelijke kwaliteit ten onder dan gemuilkorft naar de slachtbant, en de wereld is zo complex dat zelfs Lock zich in zijn betoog niet aan een voorspelling waagt. Dat het wat mij betreft vaak uitzichtloos lijkt, komt mede door een gebrek aan denkkracht van mijzelf.

  3. Dank voor de plaatsing van

    Dank voor de plaatsing van deze voordracht; ik had het nog niet eerder langs zien komen; ik kende Lock niet.

    Vroeger of later zal het neoliberalisme wel vanzelf ten onder gaan. Één crisis voor de eerste klap, misschien nog een crisis erachteraan voor de genadeklap. Tot die tijd inderdaad liever strijdend ten onder dan gemuilkorfd naar de slachtbank.

    Malmaison pleit op dit forum wel eens voor de oprichting van een politieke partij die de BON-idealen moet realiseren, maar mij lijkt het juist wel eens een aardig idee om een partij op te richten die juist in de overdrijving gaat. Een "Partij voor de Rijken", of hoe je hem ook wilt noemen, die openlijk gaat pleiten voor slechter onderwijs (met dezelfde maatregelen die nu genomen worden), voor verdere verzelfstandiging van woningcorporaties, voor meer macht voor die managerskleilaag, voor meer vrijheid en minder regels voor banken, kortom, voor alles wat compleet fout is, maar grosso modo met hetzelfde pakket maatregelen dat nu genomen wordt door de regerende partijen, of nog erger dan dat. Gewoon compleet over the top gaan; kijken hoe ze erop gaan reageren.

  4. Laten wij zijn opdracht

    Laten wij zijn opdracht proberen waar te maken:
     
     “Neemt als docent uw vak terug!” Weest u niet bang voor beleid of gezag, als die uw werk dreigen te ondermijnen of onmogelijk te maken. Zoals de Amerikaanse sociale activist Jerry Rubin het treffend heeft gezegd in 1970: “DO IT!”. Geeft les op een manier die verantwoord is, ook als het “niet mag”, zoals dat heet: er is altijd een manier om ondanks alles, binnen het paradigma van het beleid te rechtvaardigen ondanks alle pogingen tot surveillance en controle van bovenop, daaraan te ontsnappen en om zodoende toch te voldoen aan uw verplichtingen jegens de komende generaties.
  5. Het kan ook andersom! Door

    Het kan ook andersom! Door voor het ouderwetse onderwijs te pleiten en daarbij de denigrerende beschrijvingen van de hervormers te gebruiken en te versterken, dus ironie in de vorm van afwisselend honende scherts en deemoedige onwetendheid toe te passen. Een Beppe-Grillo-achtige partij die strijd tegen de onderwijsmaffia. Ik heb eerder al eens gepleit voor het stichten van een godsdienst en die godsdienst te gebruiken om scholen te stichten. Dan hadden we beslist meer aandacht gekregen. Maar met een Beppo-Grillo-achtige partij zou dat laatste ook moeten kunnen lukken!

    Het verklaren van de niveaudaling, zoals dat door Graham Locke gedaan is, van het onderwijs door uit te gaan van het in de politiek populaire Siamese tweeling beleid (doelstellingen + uitvoeringsmaatregelen) centraal te stellen, een morbus  cyberneticus vaak ontstaan door een generatio spontana, biedt een ogen openende kijk op een schijnbare crisis in het onderwijs.

  6. # Em70 – In de beperking

    # Em70 – In de beperking toont zich de meester. Een hele partij van tegendraadse en schoppende BON adepten gaat vervelen. Bovendien is de wereld erg groot. Als je die in haar geheel wilt kritiseren, ben je nooit klaar. Mijn voorstel: een beperkte satirische actiegroep met de naam DE POOK o.i.d. Thema: onderwijs. Het recept van Em70 is mooi bedacht: signaleer zaken in het onderwijs die goed verkeerd zitten, moedig die aan en laat de burger voelen waar die gedachten toe leiden.

  7. Grahame Lock: “Waarom hebben

    Grahame Lock: “Waarom hebben elkaar opvolgende overheden massale middelen ingezet om het niveau van het onderwijs te doen dalen in al deze sectoren?” Welnu, dat is heel eenvoudig. Een vergroting van de studentenstroom brengt een verruiming met zich mee van de toelatingsnormen. Het niveau daalt. Tegelijk zullen de financiële middelen toenemen om de grotere stroom te kunnen verwerken. Derhalve zal de inzet van massale middelen in het onderwijs vanzelf het niveau doen dalen.

     

    Als de bestuurders op geld uit zijn, daalt het niveau. De paradox van Grahame Lock kent dus een even eenvoudige als elegante oplossing.

Reacties zijn gesloten.