Elisa Hermanides en Bas Soetenhorst van Het Parool berichten vandaag onder de titel "Het Oog wil ook wat" over de Amsterdamse schoolbesturen die een flink deel van hun leerlingzorg jarenlang uitbesteedde aan adviesbureau Over Onderwijs Gesproken (Oog). Een samenvatting van dit artikel staat op de openbare website van het Parool
"Hoe vinden de bestuurders, die het al druk hebben met regulier onderwijs, tijd om beleid te maken voor leerlingen die niet meekomen? Dick Rasenberg en Jaap Willem Kuit, oud-ambtenaren, zien in 1996 het gat in de markt en richten Oog op, onder andere om de samenwerkingsverbanden vorm te geven. Het bedrijf groeit hard, tussen 2004 en 2011 van 26 naar 51 voltijdsbanen. Oog doet de volledige administratie van de vijf samenwerkingsverbanden én levert voor elk verband de coördinator. Deze heeft een sleutelrol en bepaalt de vergaderagenda, notuleert, signaleert problemen, houdt wetgeving in de gaten, verzamelt kengetallen, stelt stukken op en stuurt ze rond. De schoolbestuurders zelf missen vaak tijd en deskundigheid."
In Amsterdam regelen de schoolbesturen de verdeling van de overheidsmiljoenen voor de leerlingzorg (weer samen naar school / passend onderwijs) in samenwerkingsverbanden en het Oog begeleidt de stadsdelen in deze samenwerkingsverbanden en verzorgt werkplekken en ondersteuning voor een clubje onderwijsconsulenten. Personeel is officieel in dienst van samenwerkingsverbanden, maar Oog fungeert de facto als werkgever.
Consultant Theo Nelissen schrijft eind 2006 nog wel een vervolgrapport, maar dat brengt evenmin veel teweeg. Nelissen, achteraf: "De positie van Oog was extreem, gelet op de vele borden waarop het bedrijf kon schaken. Het is niet wenselijk de coördinatie van al die verbanden aan een commerciële partij uit te besteden, omdat er een enorme sturende kracht van uitgaat. Het werkt belangenverstrengeling in de hand."
Inmiddels is de afhankelijkheid van Oog afgenomen, mede onder invloed van een APS rapportage, maar heeft het Oog nu ook landelijk een vinger in de pap, ondermeer vanwege een medewerker van het Oog die tevens actief is voor de PO-raad. Met de invoering van het passend onderwijs vrezen sommigen dat de invloed van het commerciele Oog weer beleidsbepalend gaat worden in plaats va ndede schoolbesturen dat zijn.
Het uitgebreide artikel van het Parool beschrijft alle ins en outs en de mogelijke dubbele petten in het Amsterdamse onderwijs in de relatie met het Oog.
BON ziet in deze situatie het zoveelste bewijs dat de kleilaag rondom het onderwijs corrumperend en verstikkend werkt, dat organisatie en geld al te vaak belangrijker zijn dan het onderwijs en de kinderen. Er moet niet meer geld naar het onderwijs, maar het geld moet anders verdeeld worden.