Mijn vrouw werkt sinds zo’n 5 jaar in het PO. Knap gedaan, op je 41e nog even een verkorte deeltijdopleiding PABO afronden na een voorgaand werkleven! Helaas heeft haar eerste werkgever haar destijds slechts ingeschaald op LA1 (nu LA5). Was de eerste zure pruim na alle arbeid. Althans, voor mij, want zij lijkt er helemaal niet mee te zitten. Haar functie is officieel leraar (conform salarisstrook) maar ze heeft slechts één ochtend per week ‘n (kleuter-) groep. De overige uren ondersteunt ze kinderen uit alle bouwen. Soort RT dus. Haar WTF / deeltijdfactor is 0,6596 verdeeld over 4 dagen (zie hierna). Normjaartaak (NJT) zou hiermee dus uitkomen op 1094 uren. Minus 10% scholing (109 uren) geeft NJT van 985 uren. Waarvan max 56% les- of contacturen is 552 uren. Overige uren hiermee dus 433. Ze is dagelijks aanwezig om 08:00 uur. Wens van de schoolleiding en daar heb ik begrip voor. Alleen op dinsdag werkt ze een volledige dag. Ma, wo en do alleen de ochtend. Echter valt mij op dat ze zelden voor 14:00 uur uit de school is. Regelmatig is ze zelfs later. Vrijdag is ze in principe vrij (vergaderingen enz. daargelaten). Wat mij als partner begint te storen is dat zij heel veel uren buiten haar vaste werktijden op school is. En dat terwijl wij voorheen het parttime werken zo in ere hadden, speciaal voor onze kinderen. Omdat ze LL ondersteunt uit alle bouwen is ze ook bij al die vergaderingen aanwezig. Ook bij al die ouderavonden. Nog niet te spreken over teamvergaderingen en studiedagen (lijkt wel altijd in haar “vrije” tijd). Vrije tijd aangehaald omdat het mij bekend is dat in het onderwijs de normjaartaak bepalend is en derhalve men ook kan werken buiten de afgesproken vaste dagen. Verder zijn daar nog begeleiding bij schoolreisje, sportdag, oudergesprekken, gesprekken met externe begeleidingsdiensten, volgen van workshops over adhd, add, autisme, dyslexie en -calculie en niet te vergeten het nodige werk thuis (vooral voorbereiding). Ik werk zelf niet in het onderwijs maar zit wel in de MR van de school van mijn kinderen. En verder wat ingelezen op het internet. Desondanks heb ik wel een aantal vragen. Puntsgewijs: 1) Hoe kom ik erachter hoeveel mijn vrouw feitelijk werkt in klokuren voor en in de school? Mijn gevoel zegt dat dit ruimschoots boven de normjaartaak uitkomt. In ieder geval komt ze ruim boven die norm uit van 552 lesuren. Gewoon ouderwets “uurtjes schrijven”? 2) En hoe strikt moet je die scheiding maken in de totale normjaartaak? Kan je niet gewoon uitgaan of je op jaarbasis boven die 1094 uren uitkomt (0,6596 WTF) inclusief lesgeven, scholing, vergaderingen e.d? 3) Kan iemand de 4 dagen van ma t/m donderdag zoals hierboven uitgelegd ongeveer berekenen in uren? Hoeveel zouden dat er theoretisch berekend moeten zijn? 4) Ik las verder iets over compensatie-uren en/of adv-dagen. Heeft zij daar recht op dan? Ik reken telkens met 40 schoolweken per jaar en 12 vakantieweken. Vrij nemen doet zij tussendoor nooit. En verder iets gelezen over sabbatverlof. Bij haar nooit over gehoord. 5) Ze krijgt ook nooit extra uitbetaald. Salaris is elke maand exact hetzelfde. 6) Verder heb ik zelf het gevoel dat het een cultuur is op die school. Nog uit de tijden van voor dat hele gedoe met normjaartaak. Ik ben zelf 50 jaar en vraag mij nu wel af hoe dat vroeger dan ging? Toen werd er toch ook vergaderd en zo? Werd dat dan gedaan in eigen tijd? Al met al, vele vragen. En ja, het paradoxale is dat het mij meer raakt dan mijn vrouw. Maar daar wringt in mijn MR aderen ook gelijk de schoen. Ik heb het gevoel dat het bestuur van die school misbruik maakt van het enthousiasme van mijn vrouw. En mijn vrouw op haar beurt houdt hiermee onbewust de onderbetaling van het onderwijs in stand. Ik vind het niet nodig om op uurtjes te gaan tellen, maar vind wel dat je betaalt moet worden naar wat je werkt. Nou, heel verhaal geworden. Ik kon het niet korter. Alvast hartelijk dank voor de reacties.
Reacties zijn gesloten.
Farce
Ik weet zeker dat in het onderwijs misbruik wordt gemaakt van het verantwoordelijksgevoel en de betrokkenheid van bijna alle onderwijsgevenden.
Het taakbelastingsbeleid is een fictie die door bonden en managers wordt gebruikt om een teveel aan werkzaamheden ‘zo eerlijk mogelijk’ te verdelen. Het hele onderwijs zou vastlopen als de leerkrachten zich zouden houden aan een 40-urige werkweek.
De tol wordt betaald door ziekteverlof, burn-outs, afkeuringen en vrijwillige urenverlagingen.
professionaliteit
In het onderwijs is men niet gewend om professioneel te werken. Als je een advocaat of een loodgieter inhuurt, vindt iedereen het normaal dat het principe “uurtje-factuurtje” gehanteerd wordt. Bij de bakker en de slager vinden we het ook normaal dat we de volledige prijs betalen voor het brood of de worst. We vragen niet om een heel brood voor de halve prijs onder het mom van “Je vindt je werk toch leuk?”
Ja, ik vind mijn werk leuk. Ik doe het met heel veel plezier en ik geniet van de waardering van mijn leerlingen, hun ouders, collega’s en van de schoolleiding (ik heb het getroffen met mijn directie!). Desondanks houd ik heel goed het aantal uren dat ik werk in de gaten. Ik administreer nauwkeurig hoeveel uren ik werk en waar ik mijn tijd aan besteed. Het is een kleine moeite maar het heeft mij geleerd enerzijds om efficiënter te werken en anderzijds om grenzen te stellen. Ik maak nog steeds overuren maar het is beduidend minder dan in het verleden. Ik houd het aantal overuren beperkt tot een paar uren per week. Weken met extreem veel overuren compenseer ik door later minder uren te maken. Soms zeg ik bijvoorbeeld overleg af omdat ik die tijd harder nodig heb om lessen voor te bereiden of te corrigeren. Als er al commentaar komt, verwijs ik naar mijn urenadministratie en dan vraag ik wat ik dan achterwege mag laten. Dan is een discussie snel afgelopen! Op deze manier heb ik een beter evenwicht gevonden tussen werk en privéleven en daardoor heb ik juist meer plezier in mijn werk en lever ik ook beter werk.
Klasse classica
Dat is de manier om het plezier in je werk te behouden en geen roofbouw te plegen.
En laat je vooral niet onder druk zetten door het argument dat ‘andere collega’s’ wel allerlei extra werkzaamheden uitvoeren en dat je niet zo eigengereid moet zijn.
Hoe is op jullie school het probleem opgelost van parttimers die op hun vrije dag moeten komen opdraven voor vergaderingen of studiedagen? Dat is overwerk en hoort ofwel in tijd ofwel in geld te worden gecompenseerd.
ambtenaar in financieel opzicht
De leerkracht is m.i. atijd ambtenaar geweest in financieel opzicht. Men kon geen persoonlijke invloed uitoefenen op zijn salaris, door b.v. meer omzet te draaien, meer te verkopen of zichzelf een loon uit de B.V. toe te kennen.
Men had een gegarandeerd inkomen en liep niet de risico’s die de vrije ondernemers wel hebben.
Wat de werkzaamheden betreft was er grote vrijheid mogelijk: je leek dan een beetje op een kleine zelfstandige (zonder de financiele risico’s die de kleine zelfstandige wel heeft). Men werd semi-ambtenaar genoemd.
Maar intussen zijn de werkzaamheden ook al dusdanig nauw voorgeschreven en zijn de uurtjes lettelijk vastgesteld, dat de leerkracht helemaal een ambtenaar is geworden. Dat is een stimulans om je dan ook maar als ambtenaar te gaan gedragen. Loket gaat gewoon op tijd dicht.
vrijwilligerswerkcultuur
Om mijn collega-classica bij te vallen: professionaliteit is in het onderwijs inderdaad ver te zoeken. Het nadeel van “misbruik maken van de betrokkenheid van leraren” zit hem niet alleen in ethische bezwaren die je daartegen kunt hebben en in het feit dat het voor een hoger ziekteverzuim zorgt, maar vooral ook dat je een vrijwilligerswerkcultuur krijgt waarin er geen eisen gesteld kunnen worden.
Je krijgt een “je mag al blij zijn dat ik het doe”-sfeer waarin niemand aanspreekbaar is op (een gebrek aan) kwaliteit.
zo is het Hendrikush
Als de juffen en meesters werkelijk gingen werken volgens de urentabel was heel veel werk en administratie gewoon niet mogelijk.
Het zou eens massaal gedaan moeten worden: werken volgens de normjaartaak. Stiptheidsacties en het onderwijs komt niet toe aan vergaderen/overleggen/plannen/bespreken.
Maar de onderwijswereld is te verdeeld om tot gezamenlijke actie te komen.
Jaren geleden werden de uren niet geteld, en werkten sommigen hard en maakten ’s avonds ook veel uren. Nog veel vrijwilligerswerk (er kwamen nog geen grote hoeveelheden oekazes uit Zoetermeer).
Op zekere dag kreeg men te horen dat men een 40-urige werkweek had en dat er een normjaartaak was en dat er een percentage was voor de uren ‘extra werk’. Een lachertje want de opgedrongen werkzaamheden waren vooral toegenomen terwijl het werk voor de eigen klas niet was verminderd. Er kwamen nu uren op papier te staan, en dat was het dan.
Gotspe
De grootste gotspe is de fictieve tijd die voor ‘lesgerelateerd werk’ wordt uitgetrokken.
Daaronder valt lesvoorbereiding en correctiewerk. Onder het mom van gelijke monniken kregen alle docenten daarvoor in het begin dezelfde factor toebedeeld. Voor docenten Nederlands met onoverzienbare stapels schrijf-, proef- en werkstukken gold dezelfde norm als voor gymdocenten die nooit met proefwerken te maken hadden.
De confectionering van het leraarsvak bestraft de openvragen proefwerken die essentieel zijn voor de beoordeling en correctie van schrijf- en gedachtenprocessen van leerlingen.
De nadelige gevolgen daarvan zie je overal in het onderwijs opduiken.
Vakantie
Vanwege de lange vakanties werken leraren meer uren per dag dan ‘mensen op kantoor’. Daar moet je rekening mee houden. Dat je buiten de vakanties geen vrije dagen op kunt nemen is ook zo iets dat standaard is in het onderwijs maar heel anders dan daar buiten. Extra uitbetaling heb ik nog nooit van gehoord in het onderwijs…..
Die 1094 uren over 40 schoolweken geeft 27 uur per week. Als je vrouw 4 dagen per week van 8:00 tot 14:00 op school is dan is dat samen al 24 uur per week (al zullen sommige pauzes; zoals de lunchpauze; waarschijnlijk niet tellen voor de normjaartaak). Dan ook nog 1 hele middag, voorbereiding en al die extra taken buiten deze 8:00 tot 14:00 die je noemt lijkt er op te duiden dat ze boven haar norm jaar taak zit. Maar precies weet je het pas wanneer je gaat tijdschrijven…..
Ik ben het met je eens dat schoolbesturen misbruik maken van het enthousiasme van leraren, vooral de part-timers die vaak full-time werken maar part-time betaald worden….
Vakantie?
Binnen een trimester is er een duidelijke toename van werkzaamheden naar de rapportvergaderingen toe. De vakanties gaan gedeeltelijk op aan overlopende werkzaamheden en noodzakelijke hersteltijd. Leraren staan bloot aan piekbelastingen zowel tijdens hun werkdagen als tijdens het schooljaar.
Uit de materiaalkunde is bekend dat metalen die bloot staan aan piekbelastingen het eerder begeven dan materialen die een gelijkmatige belasting ondergaan. De onderwijspraktijk bewijst hetzelfde. Doe maar eens navraag bij het ABP over de gemiddelde uitkeringsduur van een onderwijzer en die van een andere ambtenaar.
Wie niet, zoals Classica, zelf zijn taakbelasting reguleert betaalt daar vroeg of laat de tol voor.
taakbeleid, een poging tot antwoord
Ik wil een poging doen sommige vragen te beantwoorden. Aan da hand van het rooster van de school kan worden uitgerekend hoeveel contacturen er zijn (Lesgevende taken). De remedial teacher wordt behandeld als een gewone leerkracht.
Dan zijn er taken buiten die roosteruren: lesgebonden taken; die worden uitgerekend door 35% van de lesgevende taken te nemen. Onder die lesgebonden taken vallen lesvoorbereiding, correctiewerk, registreren van gegevens, schrijven van rapporten/verslagen, voeren van oudergesprekken, rapportgesprekken, huisbezoeken, deelnemen aan de leerlingbespreking, houden van groepsbesprekingen e.d. Taken dus die direct met de eigen groep te maken hebben.
Voor andere taken (niet lesgebonden taken, als schoolreisje, opruimen magazijn. koffiezetten enz.) geldt wat de school hiervoor heeft vastgelegd in het taakbeleid.
Wil je dus weten of je te veel buiten je lessen werkt, moet je die lesgebonden uren registreren.
Ik denk dat een remedial teacher niet bij alle leerlingenbesprekingen/oudergesprekken aanwezig hoeft te zijn: daar kan m.i. tijd worden gewonnen. Want de klasseleraar is degene die verantwoordelijk is en moet in staat zijn te weten wat de remedial teacher doet en opmerkt. Die kan geen verantwoordelijkheden afschuiven op de RT-er.
Een MZR-lid heeft het recht op inzage in het taakbelastingsbeleid en het recht daar kritische vragen over te stellen.
Het taakbelastingsbeleid is iets relatief nieuws. Ooit werd al dat werk dat buiten de lessen werd gedaan niet vastgelegd in uren of procenten van uren. Het extra werk gebeurde in goed onderling vertrouwen en overleg. Dat kunnen scholen, maar de overheid meende te moeten regisseren.
registratie thuiswerkuren
Dit is korte tijd verplicht geweest, maar gaf zoveel irritatie en heisa dat de verplichting weer is ingetrokken. Nu wordt de werkgever verantwoordelijk gehouden voor de thuiswerkbelasting: die moet van te voren een indicatie geven.
Een volkomen belachelijke maatregel ter ‘bescherming’ van de leerkracht. Die leerkracht steekt dus in werkelijkheid veel meer tijd in zijn lesgebonden taken. Intrinsiek gemotiveerd als hij/zij is.
en ook:
Ik kwam ook het volgende tegen: studiedagen, vergaderingen of andere activiteiten zijn verplicht als ze aan het begin van het schooljaar zijn ingeroosterd, binnen het inzetbaarheidsschema vallen en binnen de normjaartaak vallen.
Het inzetbaarheidsschema voor een wtf tot en met 0,7 bedraagt maximaal 7 dagdelen en maximaal 4 werkdagen per week. Dit is nieuw voor mij.
Schoolreisje schijnt onder de lesgebonden taken te vallen.
Bij genoemde werktijdfactor
(uitgaande van de normjaartaakverdeling van 930 lesuren, 563 uren andere taken en 166 uur nascholing) kom ik tot 613 lesuren, 371 uur voor andere taken (lesgebonden en niet-lesgebonden) en 109 uur nascholing waarvan de helft vrij mag worden besteed (lezen van vakliteratuur b.v.).
Nemen we 35% van 613 lesuren, kom ik tot 214 uren voor lesgebonden taken buiten de lesuren, waardoor nog 157 uur (371 minus 214) overblijft voor groepsoverstijgende extra taken.
lesgebonden taak
Het probleem zit hem in de “lesgebonden taak” en dan met name in de waardering daarvoor.
Ooit was het zo dat 25 lessen van 50 minuten betekende dat je, aangevuld met wat surveillance, een volledige weektaak had. Tenminste voor het VO. Voor het PO is iets soortgelijks te doen.
Reken even mee:
25 lessen x 50/60 uur x 38 lesweken = 792 uur.
1659 uur – 10% = 1493 uur
Surveillance + diversen 100 uur geeft 1393 uur
Lesgebonden taken 1393 – 792 = 601 uur.
601 uur op 792 uur geeft een opslagfactor van 76%. Ook wel een factor van 0,76 of 1,76 genoemd.
Zo was het. Toen het taakbeleid ingevoerd werd, is er eerst geknabbeld aan die 38 lesweken. Dat werden er 36. Daarna ging de factor omlaag tot soms 1,3 aan toe.
Een kleine rekensom leert dan dat er nog 488 uur overblijft voor niet lesgebonden taken. Daar wordt je helemaal gek van.
Oplossing: Zorg dat er gerekend wordt met 38 weken en een factor van minstens 1,75. Anders kun je het wel vergeten dat je voldoende tijd hebt voor voorbereiding en nawerk. Vertel de directie dat er dan geen tijd meer is om 4 repetities in een kwartaal te maken en na te kijken. Er is geen tijd om herkansingen te maken en na te kijken. Er is geen tijd om nieuwe repetities te maken. Er is geen tijd om een inhaalprogramma voor een zieke leerling te maken. Er is nergens meer tijd voor. Met het minimum aan werk zit je al aan die belachelijk lage factor.
Dan nog alle collega’s (en jezelf) zo ver krijgen dat ze meedoen.
Klaas Wilms
Wie
neemt dit soort sommetjes nog serieus?
Strategisch een ziektedagje opnemen werkt beter.
te veel uren maken
Het bijwonen van alle vergaderingen is voor een parttimer per definitie niet haalbaar en niet noodzakelijk. Daar zou uw vrouw om te beginnen in moeten snijden. Vervolgens is het domweg zo, dat de één veel meer werk van het werk heeft dan de ander. Ik zie bij ons op school veel docenten die in tussenuren lekker lopen te lummelen. Die keus levert per definitie meer avondwerk op. Efficiënt werken geeft veel ruimte in de tijd. Niet iedereen is daartoe in staat. Ook lesvoorbereiding is erg verschillend: de één powerpoint zich een slag in de ronde, de ander maakt wat vluchtige notities over wat er aan de orde moet komen in de volgende les of zet de kinders aan het werk om aan achterstallige correctie te werken. Het is verreweg het beste zelf de gewerkte uren in de gaten te houden. Wanneer men zeer met plezier werkt, is een extra tijdsinvestering nooit erg. Maar met overspannen docenten schiet niemand wat op.
Taakbeleid of liefdewerk oudpapier?
Moby heeft een juiste berekening gemaak van de verdeling lessentaak/niet lessentaak.
56% lessen, 34% (35?) niet lessentaak en dan nog 10% deskundigheids bevordering.
Het venijn zit hem in de niet lessentaak. Daar zou binnen de 34% minstens 24% voor- en nawerk moeten zijn. Wat moet daar wel en niet onder vallen, is een belangrijk element van overweging. Geen vergaderingen lijkt mij . De resterende 10% van de 34% zijn dan zgn. “onvermijdelijke” schooltaken. Die moeten goed gekwantificeerd zijn, anders komt er veel liefdewerk oudpapier om de hoek.
Dat betekent in het genoemde geval dat er al 24% van 1094 = 263 uur van de resterende 372 uur nietlessen taken (voor-/nawerk) zijn ingevuld. Dit haalt bij lange na de factor elders op het forum al niet. Het behoeft geen betoog dat met alle genoemde overige klussen, de tijd die resteert voor de onvermijdelijke schooltaken snel op is. Bovendien moeten deze zaken allemaal voor aanvang van schooljaar zijn ingeroosterd en anders in overleg worden gecompenseerd.
De keuze voor taakbeleid maakt dat men in zijn eigen mes loopt, doordat categorisch te weinig tijd voor de core business is ingeruimd. Ten minste als iedereen als de tijd om is ook gewoon ophoudt.
De aanstelling van uw vrouw leidt volgens mij met een hele en 3 halve dagen ( 5,5 + 3.3,5 k.u.) tot 16k.u. lessentaak. Dat kan ze dan 38 weken zo doen met 613 uur lessentaak, dus lijkt te kloppen. Doe uw voordeel ermee en succes.
rekenen we nog wat verder…
Als mevrouw om 8.00 moet beginnen en de school begint om 8.45 uur, is dat dus 4 maal 3/4 uur per week extra werk (we nemen aan dat er geen duimen worden gedraaid) = 3 uur per week.
Als mevrouw 3 ochtenden pas om 14.00 uur klaar is en de ochtend eindigt om 12.15 uur, is dat 3 maal 1 en 3/4 uur, = 5 en 1/4 uur extra per week.
Totaal 8 en een kwart uur per week extra taken.
Gaan we uit van 38 werkweken (is er ADV?), is dat 38 maal 8 en een kwart uur, komen we op 313 en een half uur op jaarbasis.
Daarmee komen we al dicht in de buurt van de 371 uren op jaarbasis voor de extra taken.
Dan blijven er nog 57 en 1/2 uren over (ongeveer anderhalf uur per week) om deel te nemen aan vergaderingen/besprekingen e.d.
Officieel hoeft er daarna, behalve de uren voor nascholing, niet meer gewerkt te worden.
Aanvulling van de topic starter:
Mijn vraag maakt heel wat los, zie ik! Maar in ieder geval hartelijk dank voor al uw reacties alvast. Ik ga er de komende week eens goed voor zitten want de materie wordt er voor mij niet eenvoudiger op. Zo door de reacties heen lezend wat aanvullingen:
– Inderdaad is begin van het schooljaar een rooster uitgegeven waarin exact staat op welke dagen de teambesprekingen, bouwvergaderingen, studiedagen, ouderavonden enz. zijn. Het is mij bekend dat men dan in principe gewoon dient te werken ondanks dat het buiten de vaste werkdagen / -tijden valt. Zolang het maar binnen de NJT valt. En zo’n rooster is op zich best handig.
– Kan iemand mij iets uitleggen over ADV en/of compensatiedagen? Is dat hetzelfde? Ik vind dat een erg ingewikkeld verhaal. Op de school van mijn vrouw “doen ze daar niet aan” (lijkt) maar wat mij dwars zit (en ja, weer alleen ik en niet mijn vrouw) is dat je ze ook schijnt te kunnen sparen en dan in één keer opnemen of laten uitbetalen. Je bent toch een dief van je eigen portemonee als je dat laat zitten? Mijn vrouw weet helemaal niets van de hele beloningsmaterie en zegt dat het alleen voor fulltimers zou gelden.
– Wat ik zelf merk is dat ze een parttime baan heeft van 3 halve dagen en één volle dag maar dat het toch lijkt alsof ze gewoon 4 dagen werkt. Doelend op dat ze veel bezig is met haar (betrekkelijk) nieuwe vak. Ook merk ik dat ze naar de vakanties toe leeft en dat ze tussendoor behoorlijk bezet is en zelfs moe. Dat had ze voorheen in haar voormalige (kantoor-) baan niet. Ze zegt dat het werk haar energie en voldoening geeft. Dat geloof ik ook wel, maar vraag me toch stilletjes af hoeveel jaar dit goed zal gaan. En ik vind het bijbehorende salaris voor die bijna 4 dagen werk zo karig … 🙁
39 weken
De meeste besturen gaan uit van een jaar van 39 weken; de normjaartaak moet dan gedeeld worden door 39.
ADV bestaat niet meer, maar als er aantoonbaar meer is gewerkt dan de formatieplaats aangeeft, heeft men recht op compensatieverlof.
De werknemer is niet verplicht op een voor hem niet reguliere werkdag terug te komen voor niet-lesgebonden taken, behalve als er sprake is van incidentele, onvoorziene werkzaamheden van onderwijskundige of schoolorganisatorische aard.
Het enthousiame en de inzet van uw vrouw zijn erg herkenbaar.
De vermoeidheid eveneens. Langzaam opbranden zien we eveneens in het basisonderwijs.
taakurenbeleid
Beste Charliefox,
Het beeld dat u schetst is ene heel herkenbare. Het lijkt of wij in onderwijsland leven in de donkere eeuw. De monniken die als enige kunnen lezen zijn hier de managers, die voor ons als uitvoerenden de regels over taakurenbeleid zo onduidelijk mogelijk willen houden. Op deze manier weet niemand ooit waar hij aan toe is. Je zorgt voor een divide en concure cultuur en waar mensen op elkaar gaan letten, letten ze minder op hun leiding. Dan is het heel prettig een goede MR te hebben die precies en kritisch is en met de juiste vasthoudendheid met vragen komt en stukken bestudeert. In mijn werk is het taakurenbeleid nog steeds niet helder en komt er elk moment weer iets bij. Een vakbond geeft geen uitleg als je geen lid bent en lijkt eerder aan de kant van het management te staan dan aan onze kant. Alleen al het feit dat ik spreek over hun en onze kant, geeft al aan, dat je als onderwijzend personeel, voortdurend op je qui vive moet zijn, in hoeverre je aan je uren komt. Onderwijs is een vak dat, als je een goed onderwijzer bent, kiest vanuit je hart. Daarom is het zo makkelijk om misbruik van deze mensen te maken, ze rennen toch wel voor de kinderen. Dat ze aan zichzelf en hun eigen gezin voorbijgaan, is veel gezinnen een doorn in het oog en ook hier een voortdurend twistpunt. Gelukkig hebben wij een zeer kritische en goede MR, die dit precies onderzoekt. Door "openheid" van ons management, kwamen zij er na twee jaar achter dat bijna alle leerkrachten ongeveer 170% werken waar 100% werd "gevraagd". Misschien een idee om contact op te nemen met de MR van uw vrouw voor verdere verduidelijking?!
onbegrijpelijk
Je hebt het Latijnse woord concurrěre (curro = ik ijl/ren) met vaak nogal verschillende betekenissen: te hoop lopen, zich verenigen, te gelijkertijd plaats vinden; slaags raken. Concurrent systems zijn parallele systemen en ons woord concurrentie is in het Engels competitiveness. De gebiedende wijs enkelvoud is in het praesens “concurre”. Er bestaat ook het werkwoord curāre (zorgen, zich bekommeren om) maar dat wordt niet met “con” versterkt. “curo (oorspronkelijk curao) betekent “ik zorg”,of “ik bekommer mij om”. “cura” betekent dus “zorg”(gebiedende wijs) of “bekommer je om”. De vorm concure kan ik daarom niet thuis brengen