VO-raad wil snel tablets en smartphones in de les

www.nu.nl/tech/3641239/vo-raad-wil-snel-tablets-en-smartphones-in-les.html

Waar baseert de VO-raad op dat mijn lessen niet leerzaam, levendig en eigentijds genoeg zouden zijn? Mijn leerlingen hoor ik daar nooit over, ook niet in anonieme enquêtes. Waar bemoeit de VO-raad zich mee? GroenLinks is bij deze definitief ingelijfd bij het Onderwijs Politiek Complex. Tablets en smartphones komen mijn les niet in, en zodra ze erin gedwóngen worden, leg ik het werk neer.

7 Reacties

  1. Als ik de Belevingswereld van

    Als ik de Belevingswereld van de leraren goed inschat, kan dit tot opstand leiden.

  2. @1_1_2010

    @1_1_2010

    Als ik er zelf drie karakteriseringen aan zou moeten geven, zou dat zijn:

    onzeker, minderwaardigheidscomplex, waarderingzoekend.

    De bestuurders in de grote schoolbesturen en de leden van de VO-raad hebben een inhoudsloos vergaderbestaan. Ook de hoge salarissen kunnen de leegte niet vullen, en de Balkenendenorm ontneemt hen het toekomstperspectief op de vlucht naar voren van een nóg hoger salaris. En dus willen ze wat doen om zin aan hun bestaan te geven. Dus nemen ze de rol van profeet en vernieuwer aan. Het ego voelt zich onzeker en minderwaardig, en zoekt externe bevestiging in geld en goedkeuring. "Kijk ons eens het onderwijs vernieuwen. Kijk ons eens een nieuwe toekomst voor het ganse land uit de grond stampen." 

    Steeds moet ik denken aan de documentaire die ik ooit eens aan mijn leerlingen liet zien. Het onderwerp was wereldhandel, en in het betreffende fragment zie je een groep Afrikaanse vrouwen midden op de dag in de bloedhete zon katoen plukken in het veld. De katoen levert elk jaar minder op, omdat de leiders van het land de prijs vaststellen en laag houden, om de opbrengst voor zichzelf af te romen. Wat me altijd is bijgebleven, is het lied dat die vrouwen gezamelijk zingen tijdens het zware werk. Steeds weer die terugkerende zin die één van hen voorzingt en de rest van de groep nazingt. "Het is eervol om katoen te plukken in Mali."

    Ja, het is eervol om als docent voor de klas te staan in Nederland. De leden van de VO-raad: je wilt voor geen goud met ze ruilen.

     

  3. Toevoeging: blind; dom;

    Toevoeging: blind; dom; kortzichtig (& corrupt). Visielozen volgen de 'moderniseren omdat het moet'-hoofdstroom. Op hoger niveau – het educa-commercieel-politieke complex – gaan de neuzen dezelfde richting op. Trek de champagne open voor de subsidie. Het bedrijfsleven mikt op investeringen van de overheid. Deze contractspartij is weliswaar politiek wispelturig, maar kan toch een risicoloos langetermijngeldstroom genereren. De onderwijsraden fungeren als kruiwagens. 'Vendor lock-in' en je bent klaar.

     

    Op de website van GroenLinks (de partij van de neutrale voorzitter van de VO-Raad) staat dat de partij voor 'open source software' is. Dat is een opsteker. De vrijheid van onderwijs moet je daarentegen met een korrel zout nemen.

  4. Toen in het voorjaar van 2012

    Toen in het voorjaar van 2012 lobbyist Ed Nijpels werd ingezet om de kosten van het boekenpakket weer direct bij de ouders neer te leggen om zo ruimte te maken voor de tablet, begreep ik dat eigenlijk niet goed. Waarom zouden uitgeverijen Nijpels daarvoor betalen? Je verwacht eerder dat tabletfabrikanten hem daarvoor zouden betalen; uitgeverijen worden doorgaans niet vrolijk van digitalisering en ingewikkelde, onbewezen verdienmodellen. Langzaam begin ik het beter te begrijpen. Net als een rekenmachine of een laptop, maakt een tablet namelijk geen onderdeel uit van de boekenkosten. Dat zijn aparte kosten waar ouders sowieso voor moeten opdraaien.

    Zie:

    www.rijksoverheid.nl/documenten-en-publicaties/vragen-en-antwoorden/hoe-zit-het-met-gratis-schoolboeken-in-het-voortgezet-onderwijs.html

    "Atlassen, woordenboeken, rekenmachines en agenda's zijn niet gratis. Ook laptops, rekenmachines, sportkleding, gereedschap, schriften/multomappen, pennen en dergelijke blijven voor rekening van de ouders."

     

    Waar het kennelijk om gaat, is de content. Uitgeverijen denken aan digitale content mogelijk meer te kunnen verdienen dan aan folio content (boeken). Een grote consumentenmarkt laat zich niet de les lezen (slechts 4 procent van de verkochte boeken zijn digitaal; vorig jaar 3 procent – gezien de digitale hype een tamelijk geringe groei), maar de onderwijssector, díe valt te manipuleren, daar kan dwang worden uitgeoefend; ouders/scholieren zijn gedwongen consumenten. Maar die commerciële mogelijkheid is er alleen als er geen plafond op die boekenkosten zit.

     

    In 2012 zat er een plafond op, omdat de school nog moest opdraaien voor de boekenkosten. Nijpels lobbyde dat plafond weg, maar inmiddels is het plafond gehandhaafd; ik heb begrepen dat dat onderdeel uitmaakt van het akkoord van Paars met SGP/CU/D66. Ben benieuwd wanneer de aanval gaat worden heropend op het plafond. Rosenmöller is nu natuurlijk bezig met het voorwerk: het pluggen van de zogenaamde hunkering van de leerling naar digitaal onderwijs.

     

Reacties zijn gesloten.