Stichting: Vrijhaven voor graaiers?
In de Volkskrant van vandaag staat een interessant opiniestuk van een uit Duitsland afkomstige jurist, Uwe Arnhold, waarin hij zich druk maakt over de manier waarop in Nederland de stichtingsvorm wordt gebruikt. O.a. om winsten weg te sluizen. Ook voor het onderwijs is het heel interessant wat hij schrijft o.a. hoe de besturen van grote onderwijsstichtingen onder één hoedje spelen met de raden van toezicht voor wat o.a. betreft hun beloningen Hij schrijft over bestuurders: "Zij ontvangen geen salarissen want ze zijn geen werknemers, maar vergoedingen, vastgesteld door uitgerangeerde en half seniele ex-bobo's, die als leden van raden van toezicht een aantal keren per jaar op de koffie mogen komen". Hij vergelijkt de situatie met Duitsland waar vergelijkbare taken door ambtenaren met CAO-salarissen worden uitgevoerd. Ook vraagt hij zich af waarom het Openbaar Ministerie zijn taak als toezichthouder binnen de nieuwe wet begrenzing salarissen bestuurders niet serieus neemt. "Sinds de wetgever heeft vastgesteld wat als redelijke remuneratie voor stichtingsbestuurders aan te merken is, zou toch een officier van justitie moeten kunnen aantonen dat het overschrijdene bedrag niets anders is dan een vermomde uitkering die volgens het Burgerlijk Wetboek verboden is".
Dank, B. Verkroost, voor deze
Dank, B. Verkroost, voor deze aankondiging / samenvatting! Ik ga op zoek naar het hele artikel.
Zie hier
Zie hier
Uwe Arnhold: “De rechtsvorm
Uwe Arnhold: “De rechtsvorm 'stichting' heeft met name in het buitenland een goede naam. En zelfs hier te lande verwacht jan en alleman dat een stichting iets anders is dan een beursgenoteerd bedrijf. Waarom staat men het graaiers en boeven toe om dit rechtsinstituut te grabbel te gooien?”.
De eerste en (behalve ik zelf) enige persoon die tot nog toe het onderwijs met de maffia associeerde was een founding father van BON, Prof. Arnold Heertje. Ik heb dat goed onthouden omdat een persoon was, die zowel gevreesd als bewonderd werd maar nimmer een fantast genoemd werd. Ten tijde van de oprichting van BON noemde hij het onderwijs een organisatie met maffiose kenmerken. Slim geformuleerd, want je zegt wat je meent maar kunt er geen proces wegens smaad aan je broek krijgen.
Het is goed dat nu een andere Arn(h)old die associatie weer opnieuw oproept en de juistheid ervan verder onderbouwt door er op te wijzen dat een stichting volgens de Nederlandse wet maffiose praktijken gemakkelijk maakt. De gelegenheid maakt de dief zoals de volkswijsheid verkondigt en onze regering geeft ruimschoots “gelegenheid”. Laat dit aanleiding voor BON zijn om deze associatie niet te schuwen. De regering kan in een ongemakkelijk parket komen als de bevolking merkt dat we ongestraft op de maffiose kenmerken van ons onderwijsstelsel kunnen wijzen.