De Nederlandse bejaarden hebben in Januari minder pensioen gekregen. Dat heeft nog niet te maken met een te lage dekkingsgraad als gevolg van de kwakkelende economie. Het is een gevolg van meer inhoudingen omdat anders de staat zich verder in de schulden gaat steken. De gekozen manier zou voor iedereen inacceptabel moeten zijn zo lang de overheid niet maximaal bezuinigt door aan verspilling van belastinggeld een einde te maken.
Die verspilling is in het onderwijs voor de meeste BONleden evident. Ze zijn zich goed bewust van een geldverslindende verstikkende bureaukratische kleilaag en het extra subsidiëren van scholen die niet goed met het aan hen toevertrouwde overheidsgeld wisten om te gaan en failliet verklaard hadden moeten worden. En ook van het uitknijpen en koejonneren van de leraren enerzijds en de tolerantie tegenover de leerplichtige jeugd anderzijds. De overheid versmaadt het gebruik van de traditionele grondstenen van goed onderwijs: Goed opgeleide leraren met veel autonomie, overzichtelijkheid door kleinschaligheid en het handhaven van de leerplicht zonder die te verwarren met aanwezigheidsplicht. Leraren moeten weer de middelen krijgen om ordeverstoringen in een klas een halt toe te roepen en leerlingen en hun ouders moeten er –zo nodig door harde maatregelen- van doordrongen worden dat leerplicht voor henzelf betekent zich flink in te spannen om te leren en harde sancties bij het zich onvoldoende inspannen voor het nakomen van die plicht. Het zich zo in een klas gedragen dat andere kinderen daar last van hebben moet een economisch misdrijf worden.
De overheid zou dus veel op het onderwijs kunnen besparen zonder dat het nog slechter wordt. Omdat dat niet gebeurt en de overheid niet serieus streeft naar veel beter onderwijs voor hetzelfde geld te verwezenlijken is de korting op de pensioenen onrechtvaardig.
Het is jammer dat BON dat niet van de daken heeft geschreeuwd. Schreeuwen om aandacht voor een goede zaak is haast altijd goed!