Ik lees nu “The School and Society and the Child and the Curriculum” van John Dewey, 1859-1952, Amerikaanse filosoof and psycholoog. Enorm belangrijke man voor het onderwijs in de VS. Hij pleitte voor een combinatie van socialisme en individualisme in het onderwijs. (Nee, zeg alstublieft niet automatisch “Dat kan niet.” Ik zeg het u, het kan. Denkt u alstublieft in mogelijkheden, niet waarschijnlijkheden.)
Ik citeer uit “The School and Society” uit 1915: “It is to this, then, that I especially ask your attention: the effort to conceive what roughly may be termed the “New Education” in the light of larger changes in society. Can we connect this “New Education” with the general march of events? If we can, it will lose its isolated character; it will cease to be an affair which proceeds only from the over-ingenious minds of pedagogues dealing with particular pupils.”
Het is duidelijk dat dit zogenaamde Nieuwe Leren niet nieuw is. Het is een term uit voor 1915.
Verder gaat hij in op dat onderwijs moet bestaan uit:
– interactie tussen leraar en leerling in een omgeving dat niet lijkt op een fabriek waar mensen slechts onderdeel van het proces zijn
– ervaringen opdoen met materie (alle soorten materie niet alleen papier en pen) en natuur
– verantwoordelijkheid geven voor eind product zodat het kind een trots ontwikkeld over eigen werk
– peer learning mag niet resulteren in een vorm van liefdadigheid dat de ontvanger verarmt
– “where the school work consists in simply learning lessons, mutual assistance, instead of being the most natural form of cooperation and association, becomes a clandestime effort to relieve one’s neighbor of his proper duties”
– er moet niet te veel nadruk komen op socialisatie en sociale ontwikkeling, heel veel dingen gaan vanzelf op het schoolplein, de mens van natuur sociaal
-“Of course, order is simply a thing which is relative to an end. If you have the end in view of forty or fifty children learning certain set lessons, to be recited to a teacher (een eindtoets is ook een vorm van reciteren [red.]), your discipline must be devoted to securing that result. But if the end in view is the development of a spirit of social cooperation and community life, discipline must grow out of and be relative to such an aim.”
– uit boeken leren is slechts passief en receptief voor ALLE nivaeu’s van het onderwijs
– Wedijver mag, zolang het niet zuiver bestaat uit wie de meeste informatie tot zich heeft genomen, dan krijgt egoïsme de bovenhand
– New Education kan werken als het niet de zoveelste “fad” is, maar het moet in ieder geval aan deze voorwaarden voldoen
En ik ben alleen op bld. 12.
Ik preek misschien voor eigen parochie.
En de oprichters van BON werden verweten dat ze terug wilden naar de jaren ’50 van de vorige eeuw. Correct me if I’m wrong, but do I sense a fallacy and a lack of a sense of social history on the part of BON’s accusers?
Somebody once told me you can’t put new wine in old wineskins. Volgens mij geldt dat ook voor het Nieuwe Leren in als men het implimenteert in het onderwijs in zijn huidige omgeving.
Iedereen zijn eigen onderwijsfilosofie
Ach, het is van alle tijden: iedereen heeft een eigen onderwijsfilosofie. De vraag is of je daarom het gehele onderwijsbestel maar iedere keer op de schop moet nemen. Laat alles bij het oude, dat is experiment genoeg. …mompel, grom grom…