Er is niets mis met de discussie die op de website van BON plaats vindt. Het niveau is hoog en stijgt naar mijn gevoel nog steeds. Maar ik heb ook het gevoel dat BON achter de feiten aanholt en alsmaar probeert erger te voorkomen. Onze tegenstanders komen telkens met nieuwe ideetjes die ze dreigen in de praktijk om te zetten en BON tracht energiek dat te voorkomen. We worden door onze tegenstanders bezig gehouden en lijken of blijken niet veel op te schieten met het verwezenlijken van het door ons nagestreefde soort onderwijs. Dat plezier moeten we hen niet langer gunnen. Laten wij voortaan een deel van onze inspanningen richten op het krijgen van toestemming om BON-onderwijs op te zetten.
Voor een voorbeeld van hoe dat zou kunnen zijn kunnen breng ik u de vroegere MO-A en MO-B examens in herinneing. Door dat examen, dat organisatorisch los stond van de universiteiten en universitaire examens, met suces af te leggen kregen de ervoor geslaagden een tweede- en eerste-graads lesbevoegdheid. De overheid had oorspronkelijk daarvoor geen scholingstraject opgezet. Voor een staatsexamen VWO of HAVO geldt, anders dan voor het gewonere eindexamen, ook geen scholingstraject. Als BON voor leerlingen die op de basisschool uitgeleerd zijn een opleiding zou mogen beginnen voor een van de genoemde staatsexamens en de overheid die voldoende subsidieert op grond van aangetoonde successen kunnen er BON-scholen van start gaan.
Er zijn landen waar ter wille van de lieve vrede elke groep zijn eigen wetten mag hebben wat betreft huwelijk, samenleving en rechtspraak tussen leden van dezelfde groep met inbegrip van zaken over het erfrecht. Zo’n land is Libanon en ik denk dat elke groep zijn daar zijn eigen scholen heeft, Christelijke, Alawitische, orthodox-schiïtische, Soenitische, Derwish en Soefi. Dat ging goed zolang de Palestijnse vluchtelingen zich niet roerden. In Singapoer zag ik een apart gebouw voor de registratie van Islamitische familierechterlijke aangelegenheden. Verzuilde samenlevingen kunnen goed functioneren zoals wij trouwens weten uit onze eigen vaderlandse geschiedenis. Dan moet zoiets zeker in ons onderwijsland mogelijk zijn.
We hebben natuurlijk wel pech dat we te maken hebben met een regering gevormd door de VVD en de PvdA. Grote handelingsvrijheid gecombineerd met een efficiënte regelgeving die het stokken daarvan probeert te voorkomen en monopolievorming tegengaat is een grondkenmerk van elk liberalisme en het zijn de liberale wortels waarop de VVD zegt zich zo graag te beroepen, die zij niet in het onderwijs wil tonen. Als haar gevraagd wordt waarom zij haar wortels verloochent wanneer het om onderwijs gaat blijkt zij Oostindisch doof en zwijgt zij in alle talen, zelfs in de mooipraterijtaal Engels. Zij weigert te erkennen dat het onderwijs zoals een markt met verliezers en winnaars en nouveaux riches functioneert en neemt geen maatregelen om van een halve gesloten markt een gereguleerde echte vrije markt te maken. De PvdA is de opvolgster van een socialistische partij die arbeiderskinderen toegang tot het gymnasium beloofde maar heeft, toen zij machtig werd, de voor iedereen verplichte middenscholen proberen door te drukken. Als Roemer gehaaider was geweest had zijn partij in de schoenen van de PvdA gestaan en zou BON veel beter afgeweest zijn. (Misschien is het mislukken van het middenschoolexperiment er wel dat de oorzaak van dat latere wijzigingen in het onderwijsbestel doorgevoerd zijn zonder voorafgaande experimenten)
BON zou op het moment dat er weer landelijke verkiezingen gehouden worden meerdere opties gereed moeten hebben om een libanonisering van het onderwijs mee door te zetten.
Wat bedoel je precies met dat
Wat bedoel je precies met dat de PvdA geprobeerd zou hebben 'de voor iedereen verplichte middenscholen door te drukken'? Bij mijn weten heeft 'de PvdA' of althans de PvdA-minister in feite louter ruimte geboden aan scholen die vrijwillig een middenschool-experiment wilden aangaan. Kan me ook niet herinneren dat dit tegen de zin van toenmalig coalitiepartner CDA was.
Trouwens, ik dacht dat we daar voor waren, dat scholen de ruimte krijgen om hun eigen onderwijsconcept in daden om te zetten, binnen de geldende algemene kwaliteitskaders.
Maar mocht ik me vergissen, dus als de PvdA ooit met geweld een stalinistische knoet over gansch ons onderwijs wilde uitvaardigen en elke school door de PvdA in no-time tot middenschool moest worden verbouwd, dan hoor ik het graag van je. Maar dan wel met een bewijsplaats of wat.
ad Couzijn
ad Couzijn
Ik stuitte een paar dagen geleden toevallig op een studie van de geschiedenis van de MO-acten (Dat zijn buiten de universiteiten om behaalde eerste- en tweede-graads onderwijsbevogdhden voor de hogere secundair onderwijstypen). Bij deze lag het bevoegdheidsaccent op de vakspecifieke en algemene kennis van de docent. Zeg maar een opleiding voor lesbevoegdheid op de vroegere HBS en het vroegere Gymnasium. O.a. vanwege de plannen voor de generale invoering van de middenschool werden de opleidingen voor deze acten geatrophieerd en moesten ze zich aanpassen aan en ten slotte wat MO-A betreft fuseren met de NLO’s. De MO-acten waren uitstekend geschikt voor het traditionele frontale klassikale onderwijs en de bezitters ervan hadden respect van ouders en leerlingen. Een ideale opleiding voor een leraar op een BON-school.
Ik ben absoluut niet tegen experimenten in het onderwijs en op de uitkomsten daarvan gebaseerde veranderingen in het onderwijs, al hoopte ik van ganser harte dat het experiment met de middenschool zou mislukken. Ik ben voor een intellectueel-artistieke ambiance op de school van mijn kinderen en vind dat kinderen van alle sociale lagen die in zo’n omgeving gedijen tot zulke scholen toegang moeten hebben. Maar mijn kinderen omlaag te laten trekken op een middenschool stond mij niet aan.
Dat “scholen de ruimte krijgen om hun eigen onderwijsconcept in daden om te zetten, binnen de geldende algemene kwaliteitskaders” bevredigt mij niet als die kaders een ruimte bieden ter grootte van een gevangeniscel.
Misschien wordt mijn wens dat de onderwijskwaliteit slechts vastgesteld zal worden op grond van extern meetbare resultaten en daarom regel-geving en –bewaking vanuit de overheid of de schooltype-raden moeten verdwijnen niet door alle BON-leden wordt omarmd. In zo’n school zijn immers in principe een onbevoegde leraar en een bevoegde leraar die het even goed doen gelijkwaardig. (Hier heeft het woord “gelijkwaardig” wel degelijk inhoud) We mogen overigens verwachten dat in de praktijk de geschoolde leraren beter zijn.
De PvdA was eerst te prijzen omdat ze de middenschool pas verplicht wilde stellen nadat er mee geëxperimenteerd was. Maar ze was een slechte verliezer en nadien moest voor haar een ideologische onderbouwing van een verandering in het onderwijs zonder voorafgaande experimenten voldoende zijn om die aan iedereen op te leggen.
Ik ben me goed bewust van dreigende negatieve gevolgen voor”bevrijde scholen” van het slechts beoordelen op behaalde resultaten. Te veel scholen zouden kunnen ontaarden in trainingsinstituten voor het staatsexamen en een aannamebeleid kunnen gaan voeren dat riskante leerlingen weert. Ik kies bewust ook tussen twee kwaden wanneer ik hier het beste voor laat gaan.
Die MO akten, dat was mooi ;
Die MO akten, dat was mooi ; tachtig, honderd jaar geleden. Die pasten in de maatschappij van toen, de standen-maatschappij-cum-autoriteitsgedachte van weleer. De onderwijzer die omhoog krabbelde terwijl de turfgravers achter Vriezenveen en Emmen hun dagelijkse kost (à 50 cent) "verdienden" teneinde aardappelensoep aan hun bloedjes van kinderen te eten te geven, en misschien school *. Die 50 cent per dag waren belastingvrij, dat weer wel, te weinig voor ambtenaren, een klasse hoger (ze konden schrijven én autoritair doen) om achter die armoede heen te gaan ; en ook de tuberculose lag op de loer – wegblijven daar.
Het was geen zeldzaamheid dat die kindertjes een week of twee thuis bleven als hun klompen waren versleten, of de buis die ze aan hadden voor school niet was gewassen (quip : "meester moet aan Roosje leren, niet aan Roosje ruiken"). Net als nu was drank een probleem, al heette het toen niet coma zuipen. Ondertussen zaten de oud-kolonialen in hun achterhoekse lustverblijfjes warmpjes te genieten van hun welverdiende levensavond (wat is dat ?), bij de turf-kachel. Op de Amsterdamse beurs werden de koloniale winsten verhandeld ; waarvan dagelijks verslag in het Algemeen Handelsblad. De tijd van Staring en zo, ook Beets ; genoeglijkheid voor wie het verdiend had, terechte armoede voor de rest. De dominees en paters deden het overige. Vincent v Gogh, domineeszoon, heeft die armelijke omstandighdeden geschilderd en die schilderijen zijn nu, perfecte uiting van economische hypocrisie, miljoenen waard. Had Multatuli al niet eerder geschreven dat die bedelaar, op de Heerengracht, maar beter kon wachten tot de deur vanzelf open ging, het was zo lastig voor de meid om steeds open te moeten doen ?
Dat was toen ; en ook toen gistte het ondergronds. Grappig beeld : ondergrondse veenbranden kwamen veelvuldig voor, en dan werd de trein door het veen altijd stil gezet, en dat kon dat dagen duren.
Is er veel veranderd ? Nee, of ja, het is maar hoe je het wilt zien ; uiterlijk of innerlijk. De armoe, wanhoop van weleer, heeft zich via volksopstanden en pacificatie voortgeplant tot een hoger soort veredelde armoe (pardon : verelendete Armut, dat is duits) – de armoe van massa hysterie en massa demonstraties, bekijk de televisiebeelden van voetbal, tour de france, spaanse stranden ; Mali en de aanstaande kroning in dat anti-bolwerk Amsterdam niet uitsluiten. Spectakel om de armoe te maskeren, het werkt altijd.
En ondertussen zitten de oud-bestuurders-bedriegers (die uit de finance- en accountancy-paleizen, politiek, Fifa en fietsers) er warmpjes bij in hun met cameras beveiligde residenties. Twee nivo's lager resideren de bestuurders en hun emeriete voorgangers uit de onderwijswereld – die zitten er ook warmpjes bij, met hun onverdiende salarissen en pensioenen. Al hebben ze de thermostaat een streepje lager gezet – uit verantwoordingsbesef voor het milieu, of voor de wereld – doorhalen wat ongepast is. Hypocriet is het even goed, want onverdiend.
Maar ik ben afgedwaald. Het ging over MO akten. Welnu : die zijn verleden tijd. Wat voor de toekomst en nu nodig is : academisch gevormde leraren (m/v) ; en ik bedoel university graduates, niet de beunhazerij van InHolland of Amarantis of Fontys. Zoiets als Finland ; in het VO maar ook het PO.
Of de kleuterjuf ook een dissertatie moet schrijven, voordat ze bevoegd of zwanger raakt ? Ze zal in ieder geval een begin van vreemde talen didactisch moeten aankunnen, en benul van rekenen hebben, naast nog veel meer.
Hoe krijgen we dit bericht op de deurmat van de universiteitsbestuurders in hun camera-te residenties ? Ik weet het niet. De Multatuli-methode zal niet werken. Aan de andere kant : de Revolutie "vreet haar eigen kinderen" (schildert Goya, die een collega van Vincent was, uit een eerder tijdperk). En zo lbijft alles bij het oude, terwijl het lijkt dat de wereld verandert ; of veranderd is.
Ik heb een MO-acte en -hoewel
Ik heb een MO-acte en -hoewel ik best wel een eerbiedwaardige leeftijd heb- ben ik nog lang geen 65. Ik heb een goeie vakopleiding gehad, al was het op pedagogisch-didactisch gebied nogal mager. Het is flauw en onterecht om de MO-actes zo af te schilderen Sassoc. Daarnaast is een universitair diploma allang niet meer dat wat het in de grijze oudheid was. Engels studeren met 6 college-uren per week, voldoende tijd voor een vette bijbaan naast je 'studie' en ook nog studiefinanciering ontvangen. Voor Nederlands is het niet veel beter (maar van Aardrijkskunde en Geschiedenis weet ik het niet!) Hoe kóm je erbij dat de universiteit nog enige garantie biedt. Ook daar gaat het om zelf geconstrueerde en samengewerkte kennis. Het onderwijsprobleem is breed: hééél breed!
@ sassoc, hierboven
@ sassoc, hierboven
* voetnoot vergeten en daarom posthuum :
In Malawi, waar ik ooit geprobeerd heb de welstand te helpen verhogen (lees de ironie), was het dagelijks inkomen van een zelfstandige gemiddelde boer, met 2000 m2 grond, ongeveer 50 dollarcent per dag. Als de mais-oogst goed was, was dat genoeg voor zijn vrouw en kindertjes voor tien maand, zelden meer.
De kindertjes werden, in lompen gekleed, opgehaald door de gratis schoolbus en voorzien van gratis schoolles. in klasjes van 40 of meer. De Wereldbank (die van McNamara, na zijn vergissing tijdens het Vietnam disaster) financierde dat – tijdelijk, dat wel weer.
Als de maisoogst slecht was en de regen uitbleef, ging de boer gewoonlijk aan de drank en aan de vrouwen in een verder gelegen dorp. Mama-met-de-kindertjes moest het zien te rooien zonder die 50 cent, en dat deed ze met de onverkochte voorraad oogst van vorig jaar, budgetair maar niet neutraal (lees weer de ironie). Het werk op de akker deed ze zelf, en de kindertjes hielpen als het haar teveel werd (zaaien, onkruid, oogst, naar de markt) – en daarom gingen ze dan niet naar school. Ze gingen dus meestal niet naar school.
Grappige vergelijking : de tuinen van de residenties der bestuurderen waarvan hierboven sprake was : zouden die zowat 2000 m2 zijn, met een monumentale Acer orientalis misschien ? Maar dan wel met een motor-grasmaaier en pesticiden, en een electrische heggeschaar, hoop ik toch – de welverdienenden mochten eens een hartstilstand krijgen van hun zware hobbie en dat is dan weer een kostenverhogende zorg voor onze minister.
@ hinke douma
@ hinke douma
Duizend excuses als ik een verkeerd beeld heb opgeroepen. Niets tegen MO akten, integendeel. Ik ben het grondig met je eens dat de MO-opoleiding van weleer goede resultaten gaf ; en met meer garantie dan tegenwoordig, ongetwijfeld mede door de zichzelf-selectie vooraf (wie wilde, was toegedaan). Ik kende, vroeger dan, sommige PA wereldjes van binnenuit, zag hoe ze langzamerhand veranderden, leeg liepen.
En dat de universiteiten niet afleveren wat we denken dat ze zouden moeten bezorgen : dat is óók waar. Ik heb zelf een tijdlang in het universitaire wereldje gefunctioneerd – er was daar (WUR) veel mis, er is nog altijd behoorlijk wat mis, ook na hun cleaning up ; elders, mogelijk ook. De universitaire "garantie" op deskundig leraarschap is, allicht met uitzonderingen, vergelijkbaar met de spreekwoordelijke stofzuigergarantie van weleer.
Ik bedoel dan ook niet dat universiteits-diplomaten (diegenen met een lakstempel op hun voorhoofd en op hun bul ; ironisch) het sowieso beter zullen doen dan MO-ers. Seger zei al eerder dat bevoegd-per-examen en onbevoegd vergelijkbare prestaties (kunnen) opleveren ; zo ist het. Behalve vakkennis rekent ook talent mee, dat niet ontstaat met dat lakstempel.
Het ging me eigenlijk om het toekomstbeeld-lange-termijn ; dat we, bijvoorbeeld, aan Finland zouden kunnen ontlenen. Ik heb zo het idee dat in de verdere toekomst de leraarsbevoegdheid van lieverlee gekoppeld gaat worden aan een op didactiek gefocussed-e opleiding, per discipline onderscheiden ; met een zekere onderwijskundige onderbouwing die algemeen zou gelden. Wat ik voor ogen heb, is nu niet het geval met de Pabo's of met de leraar-"aantekening". Dat gaat niet gebeuren binnen tien of twintig jaar. De OECD-scenarios of Pisa geven dit idee ook niet weer ; of de scenarios van bijvoorbeeld de Wereldbank dienstig zijn (die ze propageren voor ontwikkelingslanden), zal minstens nog moeten blijken.
Tenslotte : inderdaad, het onderwijs-probleem is héél breed. De NL constellatie maakt het nóg veel ingewikkelder. Het zal nog lang duren voordat er klaarheid komt.
Ik ben sterk afgegaan op de
Ik ben sterk afgegaan op de kolommen die Leo Prick een paar jaar geleden in de NRC schreef. Om het allemaal wer helder te krijgen bestudeer ik nu de relevante passages uit zijn boek DRAMMEN, DREIGEN DRAAIEN; Hoe het onderwijs 20 jaar lang vernieuwd werd. Ik zal me nog terugmelden.
Ik houd jou geenszins voor
Ik houd jou geenszins voor een naprater van Prick, en verwacht dat jouw blik breder is dan de zijne en ook feiten en invalshoeken omvat die Prick nalaat te noemen. Nog afgezien van het eenvoudige feit dat Pricks boek gedateerd is.
Ik moet. mij momenteel
Ik moet. mij momenteel behelpen met een i-pad. Alvast een paar citaten uit het boe k van Prick: C1 { ((1991) Het zomerreces nadert. De tijd dringt. Met zijn toesprak op de PvdApartijraad in Amsterddam zet partijleider Kok het CDA onder druk. Daarbij maakt hij er geein geheim van dat de basisvorming genoegdoening moet geven voort de indertijd gemiste midenschool. De middenschool, aldus Kok, is ert nooit gekomen, en hij belooft zijn partijgenoten er voor te zullen zorgen 'dat de basisvor ming er wel komt'. Waarmee ronduit wordt erkend dat het gaat om een pleister op de wonde die nog steeds niet is geheeld} Aansluitend maakt hij een opmeking over de door het CDA zoze er gewenste basisverzekering waaover minder harde afspraken zijn gemaakt. M.a.w. over de basisvorming valt niet te marchanderen. Woeltgens zei op dat conges: C2: {Om met collega Brinkman te spreken: gemaaktet keuzes m.oeten nu gewoonv eens geaccpteerd worden zonder mieren en me. kkeren. Misschien dat hier een dankbare taak in zjn eigen fractie is weggelegd} 5 dagen later, op 20 juni. 1991, wordt de Wet op de B asisvormirng door de Tw eede Kamer aangenomen.
De opmerking dat het b.oek
De opmerking dat het b.oek van Prick gedateerd is snap ik niet. De subtitel luidt: HOE HET ONDERWIIJS. TWINTIG JAAR LANG VERNIEUWD WERD. Het vertelt wat er gedeurt. is. Van een boeek dat iets eigentijds béschrijft of oplosisingen voor eigentijdse problemen bepleit. kan ik me voorstellen dat. je het gedateerd noemt. Of zijn er ondertussen nieuwe feiten boven tafel gekomen? In de door mij gekozen citaten staan letterlijk door hoofdrolspelers gedane uitspraken met beschrijving of vermelding vaun relevante omstandigheden en, natuurlijk de. interpretatie van prick of mijzelf. Ik ga niet zo ver dat ik de citatenindex van Prick controleer tenbzij er naturlijk daarvoor een speciale reden zou zijn ploetered op een i- pad geslchreven en daarom verre van foutloos
Deze keer heeft malmaison
Deze keer heeft malmaison gelijk. Alleen – – zou er één partij, diagonaal van de socialisten, beter voor "het" onderwijs hebben gezorgd ?
En – – ik ben blij dat ik geen i-pad heb ! En triest over de onderwijs-situatie. En woest over al die klunzen klungels die het zover hebben laten komen. Neeeeeeeeeeeh – – eee politieke partij endosseren heeft geen enkele zin, het zkijn alolemaal profiteurs ten eigen bate.
Nur eine Waffe taugt (vrij naar Parsifal), dat is : revolutie,op elk lokaal nivo waar dat maar ff kan.
Hoewel Deetman van het CDA
Hoewel Deetman van het CDA minister van Onderwijsf was was het de doordouwer Wallage die de basiisvorming er in de kamers heeft doorgedrukt. Zijn voorgangger van Kemenade had er vor gezorgd dat er veel mensen die pro basisvorming op het dpartement van onderwijs werkten wat natuurlijk voor hWallage van voordeel was. Het CDA gaf Walage zijn zin omdat hij nakoming van het regeeraccord eiste in ruil voor steun van de PvdA voor de kroonjuwelen van het CDA. Wallage voerde de Wet op de Basisvorming al in voordat hij hem ging uitvoeren. Hij probeerde een fait acomli te maken, een poiny of no return te bereiken. De PvdA was wel degelijk de voortdrijvende partij en Wallage wilde de basisvorm,ing zo invoeren dt er in feite middenscholen zouden ontstaan. O a. moesten de toetsen van de basisvormingg van hem voor alle leerlingen gelijk zijn.
@ malmaison
@ malmaison
Wat maar weer bewijst dat niemand in de politiek benul heeft van hoe onderwijs ingericht moet worden. Velen daarbuiten trouwens ook niet.
Het middenschool idee is helemaal niet fout – Amerika doet het grootscheeps, wat overigens niets bewijst. Wat Wallage en vrienden ervan bakten was wel fout, heel fout. Dat opzichzelf bewijst het politiek en opportunistisch onbenul over deze kwestie. Gek, je schrijft het niet, laat mij het doen : bij de naam Wallage bekruipt me altijd een gevoel van Walging – net als trouwens bij veel andere namen in de onderwijs-politiek – ik noem ze deze keer niet, je ziet ze vanzelf optreden in nos-politiek, in de kranten, op tv, en het is altijd raak en onbenullig.
Kijk eens bij de grote onderwijs-hervormers van de laatste 100, 150 jaar – die zien allemaal dat een middenschool fase een didactische tussenfase is, afgeschermd tussen basis- en middelbaar onderwijs. Die mediane leerfase is heel specifiek, ook nu nog altijd met zoveel it-exposure. Waarom is dat ? Simpel, er bestaat een fundamentele cesuur tussen twee leerfasen in jonge kinderen, grofweg aan leeftiujd gebonden. Van dat soort inzicht heeft Cito geen benul.
De term "middenschool" is gehijacked (sort of), die term stinkt door wat er aan kleeft ; historie en zo. Noem die tussenfase Steve Job Academy, en je krijgt de schoolbanken vol, al helemaal als je de Steve Jobs Academy voorziet van nivo's tussen hoog- en laag-intelligent ; waarbij intelligent alle soorten omvat. Hoe ? Door geleidelijke, voortdurende sturing (met selectie).
Feitelijk gebeurt zoiets al lang en geleidelijk, niet overal (daar "kan het niet", hu-huh), maar als je goed kijkt, zie je waar het wel gebeurt – bijvoorbeeld bij buitenschoolse activiteiten (daar kan het wel).
Die geleidelijkheid te erkennen is niet opportuun (niet in de politiek en niet in de scholen) ; dus blijft het bij buitenschools fulmineren (zoals ook in dit forum). Zo wordt het probleem van differentierende leerfasen nooit opgelost. Simpel.
@ malmaison – Deetman en
@ malmaison – Deetman en Wallage
Er is niks mis met het idee basisvorming : het primair onderwijs doet precies dat – de successen per leerling, per klas, per locatie zijn weliswaar zeer wisselend.
Het gaat er dus om het principe (het idee) en de uitwerking (praktijk, resultaten) uit elkaar te houden. Dat ergens de resultaten onbehoorlijk zijn, en de praktijk verwerpelijk, of dat nu incidenteel of veel voorkomend is, doet aan het principe niet af.
@sassoc
@sassoc
Het is uiterst gevaarlijk om principe en praktijk uit elkaar te trekken. Ik ga geen maatschappelijke voorbeelden noemen, die weet iedereen wel, maar of iets werkt of niet maakt PRINCIPIEEL deel uit van het principe.
Anders dan strikt theoretische uiteenzettingen hebben onderwijsmethodes alles van doen met de bestaande situatie, de mogelijkheden en onmogelijkheden van de betrokkenen en alle andere zaken die tussen droom en daad liggen.
Of realistisch rekenen in theorie in optimale setting een waardevolle aanpak is vind ik best interessant en ik heb grote bewondering voor de intellect en de persoon van Hans Freudenthal, maar zijn ideeën, uitgevoerd door zijn mensen en de rest van het onderwijs in Nederland (en elders) hebben het rekenonderwijs kapot gemaakt.
@ sassoc
@ sassoc
Kunt u aub een onderbouwing van uw mening omtrent de middenschool geven? Welk onderzoek en/of welke onderzoekers onderbouwen uw mening? Het verschil tussen sociale wetenschap en ideologie intrigeert mij. Op de BON-website kunt u de voorgaande discussies over middenschool e.d. zoeken.
Kunt u adstrueren op welke wijze u de revolutie gestand wilt doen? Denkt u aan een culturele revolutie, Russische revolutie, Iraanse revolutie of een minder bloedige revolutie welke (echte) diversiteit en burgerrechten respecteert? Ziet u het lot van Marie-Antoinette in dit verband als puur overdrachtelijk? Met welke ideologie wilt u ten strijde trekken? Gaat het om een totalitaire staatsopvatting met een vijandbeeld? Dan kunnen andersdenkenden alvast hun conclusies trekken.
De vergelijking Malawi – Nederland is mij niet geheel helder.
U ziet het, ik zoek de nuance, ook al lijkt dat in de huidige onderwijsconstellatie vergezocht.
@ 1-1-2010
@ 1-1-2010
[1] geciteerd : – – uiterst gevaarlijk om principe en praktijk uit elkaar te trekken. Ik ga geen maatschappelijke voorbeelden noemen, die weet iedereen wel, maar of iets werkt of niet maakt PRINCIPIEEL deel uit van het principe – –
[1] comment : Precies dat heb ik ook willen zeggen : als de praktijk ontspoort, is het principe van de rails geraakt – als het principe fout gaat, gaat het dus geheid mis in de praktijk. Er is geen tegenstelling.
[2]geciteerd : – – anders dan strikt theoretische uiteenzettingen hebben onderwijsmethodes alles van doen met de bestaande situatie, de mogelijkheden en onmogelijkheden van de betrokkenen – –
[2] comment : Nee ; andersom – twee onderwijs-methoden die ik erg goed en langdurig van binnenuit ken (sector bijzonder neutraal PO en VO), zijn juist sterk in het handhaven van hun principes tot in hun dagelijkse praktijk (die, toegegeven, er behoorlijk ingewikkeld, zelfs tegenstrijdig uit kan zien ; wat maar zo lijkt, het is niet zo). Overigens denk ik dat ook andere methoden in deze secgtor (er zijn er nog drie) sterk uit gaan van hun principes en die in praktijk brengen. Dat is juist één van de wezenlijke kenmerken van de sector. Hetzelfde geldt niet per sé voor de confessionele sector (in het bijzonder onderwijs dus), die hebben immers geen eigen onderscheiden onderwijskundige uitgangspunten.
[3] geciteerd : – – alle andere zaken die tussen droom en daad liggen – –
comment : Ja dat wel, dat is altijd zo. Reden voor voortdurende waakzaamheid en altijd bijsturen, zie [1].
[4] geciteerd : – – of realistisch rekenen in theorie in optimale setting een waardevolle aanpak is vind ik best interessant en ik heb grote bewondering voor de intellect en de persoon van Hans Freudenthal, maar zijn ideeën, uitgevoerd door zijn mensen en de rest van het onderwijs in Nederland (en elders) hebben het rekenonderwijs kapot gemaakt – –
comment : Ik deel je bewondering voor Freudenthal ; vooral gezien in het tijdperk waarin hij optrad. Dat zijn inzichten later "van de rails raakten" bij en door zijn adepten, is één van die wetmatigheden van social human behavior.
Voorts : Ik ben hartstikke voor RR, maar pas op : dat is pas goed lang nadat het fundamenteel rekenen in de leerlingen "zit" ; dat betekent: erin geheid is : tafels stampen (en dat dan weer in precies de juiste, dat is gevoelige leeftijdsfase). RR pakt heel goed uit, vijf, zeven, acht jaar later, als leeringen op een leeftijd komen waarin ze gevoelig zijn voor oorzakelijke en irrationele verbanden : daar paqkt RR heel goed uit, is zelfs essentieel om in die fase verder te komen, dáár heeft RR een zinvolle leer-functie. Maar voor Cito/groep 8 is het niks, want foute fase.
RR gaat dus fout als begin–leermethode voor rekenen die het stampen vervangt – – RR is namelijk iets anders : het is het in praktijk brengen, het toetsen van de vaardigheid die rekenen is, rekensommmetjes maken als die ergens voor dienen (uitleg, inzicht, begrip, vaardighgeid). Dat kan alleen als (lang) dáárvóór de basisvaardigheid rekenen "zit", de beste leermethode in die leer-fase is "stampen".
Hetzelfde geldt voor taal leren, ook vreemde talen. Er is een wereld van tijds-efficiency te winnen door het talen leren te gaan baseren op de gevoelige leerfases van kinderen. Maar pas, de kleuterjuf is geen goeie engelse taaljuf.
@ sympathisant
@ sympathisant
Die mening volgt uit de onderwijskundige inzichten die mensen als Maria Montessori, Helen Parkhurst, Petersen, Steiner, Freud en Jung ; Kees Boeke, Theo Tijssen, Stamperius en veel anderen ontwikkeld hebben en in praktijk gebracht. Feitelijk echter beginnen die inzichten veel verder terug, hebben hun wortels bij Rousseau, Voltaire, zelfs Luther en Calvijn, de reformatie en de franse revolutie.
Wetenschappelijke onderbouwing (tenminste : wat wij tegenwoordig wetenschappelijk noemen) is er velerlei, een goed biologisch gebaseerd uitgangspunt levert Piaget (Geneve), later bevestigd door Tinbergen (Oxford), meer recentelijk uitgediept (ook aangevlochten) door Segal, Dennet. Meer recent is dat neuroscience research bevestigende evidence levert van de hier boven genoemde inzichten.
Ik zou tzt (heeft wat tijd nodig) willen proberen nog wat beter in te gaan op de specifieke leerfase die het middenschool-idee zou rechtvaardigen.
De situatie Mali heeft niks met NL te maken, behalve dat ik het citeer als ironische observatie (en zo ervaren heb) over materiaal-arme omstandigheden van schoolkinderen, in contrast met onze "bulkende" welgesteldheid, waarin we niet eens zoiets eenvoudigs als "goed onderwijs" kunnen realiseren. Begrijp me goed : er zijn scholen genoeg waar het onderwijs ondanks de "omstandigheden" goed verloopt – wat zou het mooi zijn als alle vorm- en systeemfouten eruit zouden zijn verdwenen.
Nog even over de Nefaste rol
Nog even over de Nefaste rol van de PvdA bij de onderwijshervorming.
Volgens Leo Prick -ik moet in elk geval op de door hem genoemd feiten vertrouwen en hoop dat wat hij er anderen over laat zeggen correct weergegeven en met zorg gekozen is-.
Oud topambtenaar Frans Wisman vertelde “Leraren en onderwijzers, binnengekomen [ bij het Departement van Onderwijs ] tijdens het ministerschap van de bevlogen sociaal/democraat Jos van Kemenade in de jaren zeventig, en gevormd door diens ideeen over gelijke kansen in het onderwijs, ze zijn inmiddels een uitstervend ras, maar medio jaren negentig oppermachtig op het departement.
…
Als wij [ zij + Wisman] met een plan bezig zijn verliezen wij de neveneffecten van het beleid uit het oog “
Dit ter verklaring van de poging om de MAVO op te lossen in het VMBO.
Ik herinner mij een artikel in de NRC waarin er op werd gewezen dat de juristen op het departement van onderwijs vervangen waren door agogen en ologen (die laatste twee namen werden daarin niet gebruikt).
Ministers komen en gaan maar zijn ambtenaren blijven lang aan. Een wijsheid waar van Kemenade slim van gebruik gemaakt heeft.
The way to hell is paved with good intentions.
Wanneer je je realiseert hoeveel ellende de PvdA (mbv volgens Wisman goedwillende aanhangers) over het onderwijs heeft uitgestort zou je willen dat BON een cordon sanitaire om de PvdA heenlegt.
@ Malmaison
@ Malmaison
Vergeet de CBE Group niet, www.beteronderwijsnederland.nl/content/wie-kent-de-cbegroup. Zie ook 'de wetten', www.beteronderwijsnederland.nl/node/6761 .
Het onderwijs is gekaapt door mensen die tevens onderzoek naar het marxisme deden. Het idealisme van indertijd was duidelijk hierdoor geïnspireerd. Toen zij sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw eindelijk aan de bak waren – na de 'conservatieve' voorgaande generatie te hebben weg gedemonstreerd – bleven zij decennia lang in universiteit, ministerie en onderwijsorganisaties zitten. 'Last in first out' – arbeidsbescherming bonden – gold voor anderen. Grote invloed en macht daardoor van een op zich kleine groep mensen (geholpen door de even bevlogen media) in cruciale posities. De mars door de instituties was geslaagd. Langlopende plannen konden worden uitgevoerd.
Veel perifere onderwijsorganisaties zijn in de periode van ongekende 'economische' (lees: gasbel) groei ontstaan. SLO is een goed voorbeeld. Veelal deelde men een abstract ideaal, en moest men ook door de jaren de eigen organisatie in stand zien te houden (veranderings- en vernieuwingsbeleid; plannen maken) c.q. zich handhaven, ook al hoeft in beginsel een leerplan niet om het jaar te worden gewijzigd.
Als de verzuiling door schaalvergroting vernietigd kan worden, is de centrale staat in staat ongelimiteerde controle over de kinderzielen uit te oefenen. De huidige PO/VO/MBO/HBO-raden zijn vooruitgeschoven ondemocratische organen. Er zijn mensen die deze regeringsvorm met 'Sovjets' vergelijken. Nou ja, die werden democratischer verkozen dan onze raden? 😉 Als ik kijk naar de 'werkgevers' in de EFEE, www.educationemployers.eu, dan zie ik dat NL één van de weinigen is met vertegenwoordigende staatsraden. Zeer democratisch en divers!
De politici? Die waren passanten die (soms) geloofden in de harde 'wetenschappelijke' waarheid van de middenschool. In ieder geval had de PvdA – tezamen met GroenLinks e.d. – het prima voor elkaar. Ook zonder regeringsverantwoordelijkheid.
@ Sassoc
@ Sassoc
Uw eerste bonte rij 'wetenschappers' overtuigt mij niet. We kunnen ze één voor één behandelen. Het gaat (deels) om theoretici met grote invloed op bepaalde maatschappelijke/filosofische/psychologische stromingen in de periode dat er diversiteit mogelijk was. We leven nu in een tijd waarin één stroming de overhand heeft.
Wilt u een psychologisch ontwikkelingsschema als legitimatie voor de middenschool gebruiken? Mogen ouders zelf besluiten welk onderwijs zij hun kind willen aanbieden? Overigens zie ik niet in hoe de 'universele' psychologische ontwikkelingsstadia van het kind (Piaget) als legitimatie voor de middenschool kan gelden. In een groep kinderen bestaat een diverse cognitieve ontwikkeling. Ieder kind zal op zijn niveau de ontwikkelingsstadia kunnen doorlopen lijkt mij. Rembrandt kon waarschijnlijk op jonge leeftijd al beter tekenen en schilderen dan zijn leeftijdgenootjes. Hetzelfde geldt voor de cognitieve ontwikkeling. N.m.m. functioneerde het onderwijssysteem voor de grote onderwijshervormingen beter dan hetgeen nadien is ontstaan; ondanks de prachtige 'wetenschappelijke' theorieën en vergezichten.
Kunt u zich erbij neerleggen dat met de basisvorming de droom over de middenschool over is? Wat mij betreft mag u ergens een middenschool starten. De ouders besluiten vervolgens de schoolkeuze. Als dit model maar niet centraal aan iedereen wordt opgelegd. De centrale staat wenst ouders als onwetenden omtrent hun kinderen te dirigeren en betuttelen, lijkt het wel (u ook?). Daar krijg ik koude rillingen van.
Als ik het me wel herinner: was u geen aanhanger van het Jenaplanonderwijs? U bent vrij uw kinderen naar zo'n school te sturen. Andreas Schleicher (statisticus OESO, PISA) – Vrije School; Steiner, na afwijzing Duitse gymnasium – ziet zijn jeugd als ideaal. Als hij zijn invloed maar niet gebruikt om de Vrije School inclusief ICT mondiaal op te leggen. Blauwdruktypes en statistici: koude rillingen.
In het algemeen: laat de burgers met rust, totalitaire idealisten. Er is altijd wel een 'wetenschappelijke' theorie te vinden die een mening onderbouwt. Onderwijskunde loopt niet zo lekker als wetenschap, dat is wel jammer voor de 'waarheidsvinding'. 😉 Stuur uw kinderen naar een school naar keuze, en mijn mening: waarin hoogopgeleide leraren zelf verantwoordelijkheid voor het onderwijs dragen.
@ sympatisant
@ sympatisant
(cit.) – – Uw eerste bonte rij 'wetenschappers' overtuigt mij niet. We kunnen ze één voor één behandelen. Het gaat (deels) om theoretici met grote invloed op bepaalde maatschappelijke/filosofische/psychologische stromingen in de periode dat er diversiteit mogelijk was. We leven nu in een tijd waarin één stroming de overhand heeft.
(comment) – – Pertinent onjuist : wat je "theoretici" noemt, zijn mensen geweest met diepgaand pedagogisch inzicht, dat ze in al die "bonte" gevallen hebben uitgedragen en gegtoetst in langjarige praktijk, d emeeste levenslang.
En wat betekent : "periode dat er diversiteit mogelijk was" ? Wat een onzin ! De periode waarin die "bonte" rij 'wetenschappers' (niet mijn term overigens) werkte, was er één van grote verstarring in het onderwijs, statische leermethoden, bevroren examen-ideeën. We hebben gezien waar dat soort "scholing" toe heeft geleid. Montessori, Parkhurst, Petersen, Steiner waren geen 'wetenschappers', ze ontleenden hun betekenis voor onderwijs aan hun, in praktijk gebrachte inzichten, niet aan theoriën. Boeke, idem.
En nu : "leven we in een tijd waarin één stroming de overhand heeft" ? Alweer, wat een onzin ! Wat voor stroming zou dat dan wel zijn, wat voor éénvormige stroming ? Als we "ergens" in leven, dan in een hyper-chaotische tijd, een multi-koppige tegendraadsheid van veelheden en verwarring, bijvoorbeeld tot in de chaos over fundamenteel rekenonderwijs toe – waar juist rekenen het "schoolvoorbeeld" is van orde (tenminste, dat dacht ik altijd). Of is misschien de IT-dictatuur die "éénvormige stroming" ? Zelfs mdat is IT niet, het is maar een tool, dat zeer velen (mensen, instituties) slecht beheersen.
(cit.) – – Wilt u een psychologisch ontwikkelingsschema als legitimatie voor de middenschool gebruiken? Mogen ouders zelf besluiten welk onderwijs zij hun kind willen aanbieden? Overigens zie ik niet in hoe de 'universele' psychologische ontwikkelingsstadia van het kind (Piaget) als legitimatie voor de middenschool kan gelden.
(comment) – – ? ? Onbegrijpelijk. Overigens : mogen ouders helemaal niet zelf(stadig) besluiten welk onderewijs – – etc. Dat doet Cito voor ze (naar ik verneem met "gunstig" resultaat), en anders wel de PO raad (de minister ex officio), die 1500 te kleine scholen heeft ontdekt, wat te duur is. En anders komt de OECD wel een keer met zo'n gedegen "wetenschappelijk" rapport, op de wijs van Pisa of Bologna, de OECD die zo geweldig bekwaam en bevoegd is inzake onderwijsvisie. Overigens, in Pisa staat die toren scheef – -. Onderwijs realiseren door middel van statistiek – – dat gaat beslist niet.
(cit.) – – zie ik niet in hoe de 'universele' psychologische ontwikkelingsstadia van het kind (Piaget) als legitimatie voor de middenschool kan gelden – –
(comment) – – Piaget of anderen leveren geen legitimatie voor "de middenschool" en ze verschaffen ook geen "psychologisch ontwikkelingsschema". Ze hebben wel veel overwegingen aangereikt over nieuwe onderwijsvisies. Dat die diametraal staan tegenover huidige trends (IT, computer gestuurd onderwijs, RR, multitasken en andefre flauewkul, zij terloops gezegd. Om Piaget (epistemologie), maar ook Montessori te begrijpen, is fundamenteel inzicht in biologische processen wel noodzakelijk, en dat ontbreekt meestal – het gaat niet om DNA of bloemkoolteelt, wel om functies van ontwikkeling en groei van kinderen en adolescenten. Referenties ook Siegal, naast Carruthers en Stich, en vele anderen.
Wat die opmerking over Jenaplan betreft : die is onjuoist. En, ik begrijp ook dit niet : is dat ik "middenschool" schreef, de rode lap ? Noem het Steve Jobs Academy, of Johan Cruiff Universiteit of Rutte Keet. Als je echt meer oinzicht wilt zien over hoe leeftijdsfasen in child development science in elkaar overgaan, tik dat af in google.
@ aanvullend : enkele
@ aanvullend : enkele referenties, om wat meer wegwijs te raken, niet gesorteerd of geklassificeerd, dit is geen "wetenschappelijk" forum tenslotte :
p. carruthers, st. stich, mich siegal, cognitive basis of science, cambridge univ press 2002 ; fundamenteel
piaget, current : www.unige.ch/fapse/une/piaget/Info_Butterworth.pdf
andere P. ref : www.edpsycinteractive.org/topics/cognition/piaget.html
fr.wikipedia.org/wiki/Jean_Piaget
université de genève, ref piaget institute/societé : zie aldaar
mens-en-samenleving.infonu.nl/pedagogiek/16368-cognitieve-ontwikkeling-van-kinderen.html ; NL samenvattend overzichtelijk, mist de precisie van originele franse teksten van P.
www.instructionaldesign.org/theories/genetic-epistemology.html
niet duidelijk gedefinieerde fases, meer methodisch geindiceerd ; schematisch :
mens-en-samenleving.infonu.nl/psychologie/34088-acht-levensfasen-ontwikkelingsfasen-van-de-mens-erikson.html#1
Er zijn talloze referenties in NL taal naar deel-onderwerpen inzake leeftijdsfases en leren : avira.search.ask.com/web?q=ontwikkelingsfasen+kind&locale=nl_NL&o=APN10267&tpr=2&gct=sb
maar deze zijn van "amateurish-toepasselijke" aard, niet wetenschappelijk gebaseerd ; de NL child development / education / school curricula / leerplan onderzoekgroepen aan universiteiten doen er niet serieus aan