Een consultant van het APS roept ons op:
Een mooie gelegenheid om weer wat Engelse termen en woordspelingen te leren. Bovendien weten we wie de werkelijke 'onderwijsprofessionals' zijn. Dat zijn dus per definitie geen leraren.
Onderwijssummit
November 13, 2012 at 9:00 AM – 5:00 PM
Fabrique Maarssen
Kennisontwikkeling, kennisbenutting en professionalisering moeten krachtiger met elkaar verbonden worden. EDventure, de landelijke vereniging van onderwijsadviesbureaus, organiseert daarom op 13 november 2012 in De Fabrique (Maarssen) de eerste Onderwijssummit, een kennisconferentie voor en door onderwijsprofessionals: van wetenschapper tot schoolmanager, van onderwijsadviseur tot intern begeleider.
Wist u dat er heel veel onderzoeken – en nieuwe inzichten – zijn in het onderwijs? En wist u dat veel daarvan het niet redden tot in de klas? Het ontbreekt aan een samenhangende kennisverspreiding. Er is een grote kloof tussen kennisproductie en kennisbenutting, zo constateert de commissie De Graaf in 2011. Dat kennisontwikkeling, kennisbenutting en professionalisering krachtiger aan elkaar verbonden moeten worden, bevestigt ook het rapport van de kwartiermakers H.W.A.M. Coonen en A.J. Nijssen dat in oktober 2011 aan het ministerie van OCW werd aangeboden.
De Onderwijssummit – van onderzoek tot in de klas is hét platform voor kennisdeling voor het primair onderwijs. De plek waar onderzoekers en onderwijsprofessionals die actief zijn binnen het primair onderwijs elkaar ontmoeten en inspireren. Waar we wetenschappelijke kennis en visies delen. En waar we samen plannen maken om ze in praktijk te brengen.
Labels: aps, onderwijs, onderzoek, vraagarticulatie, Kennislab
Vanuit de ivoren
Vanuit de ivoren onderwijstorens roept Sander ons toe:
"Rode draad in mijn werk is om professionals te verbinden aan veranderingen, waarbij ik de onderwijskundige bril verbind aan een systemisch blik, gericht op de gehele organisatie".
Ik denk dan "laat mij maar gewoon les geven".
Ik zie …
Ik zie Koefnoen voor me.
Hoe is het toch mogelijk dat we het onderwijs hebben uitgeleverd aan windbuilen die een persiflage op zichzelf zijn?
It’s the money, stupid.
It's the money, stupid.
bit.ly/Yq7876
Wat gaat er toch veel geld
Wat gaat er toch veel geld naar het onderwijs: de grafiek stijgt als een raket. Maar zijn gang verdwijnt uit het zicht omdat er te veel wolkjes hangen. Het is schimmig.
We hebben enig idee waar al die bankbiljetten neerdwarrelen, maar hoe komen we een compleet beeld?
Zou het CBE of het APS daar eens een onderzoek naar kunnen doen? Ze hebben daar alles in huis:
Zoals consultant Sander al schrijft: "Wist u dat er heel veel onderzoeken – en nieuwe inzichten – zijn in het onderwijs?"
Schokkend!
Schokkend!
Ik vind het nog schokkender
Ik vind het nog schokkender als je bedenkt hoe weinig het eigenlijke onderwijs, het lesgeven dus, iets met leerlingen, leraren en klassen, heeft geprofiteerd van deze ruime verdubbeling van het onderwijsbudget.
Immers, ook in 1997 gingen niet alle onderwijsmiljarden naar het primaire proces. Maar laten we optimistisch zeggen dat dat toen 80% van het budget was; een miljard of 13. Aangezien de klassen nu ongeveer even groot zijn als toen (ze worden nu zelfs wat groter) en de omvang van een lerarenbaan (in lesuren) gelijkbleef, is de kostenstijging van het primaire proces beperkt gebleven tot de inflatie c.q. de salarisstijgingen, en die bedraagt over de hele periode een procent of 30. Kortom, voor diezelfde taak (leraren die lesgeven aan klassen) zijn we anno 2012 zo'n 17 miljard kwijt in plaats van 13.
Nu dus geen 80% meer voor het primaire proces, maar minder dan 50%.
En dan te bedenken dat nu de bezuinigingen weer wél direct het primaire proces treffen: leraren vier jaar op de nullijn, klassen groter dan ooit.
Jaar in jaar uit worden er
Jaar in jaar uit worden er kuddes onderwijskundigen afgeleverd door universiteiten en hogescholen. Voor de klas kunnen ze zich merendeels niet handhaven of voelen ze zich veel te goed. Dat volk kan wel de mensen op de werkvloer van het werk afhouden en wil maar al te graag het management bijstaan in het kleinhouden en misleiden van het onderwijsproletariaat. Ze zitten in de onderwijsschil en hebben een negatieve toegevoegde waarde.
Dáár zit de aangroei in het onderwijsbudget en dáár moet het mes in.
de tijd is rijp
De politici hebben het niet gezien en BON heeft het niet voorzien: De burgers die merken dat hun levensomstandigheden verslechteren gaan zowel de fairness van hun bijdrage aan als het profiteren van de schatkist of ander gemeenschapsgeld opnieuw beschouwen. Dat eerste is met een knal begonnen toen uit het Rutte-Samson-accoord bleek dat vooral de middengroepen meer aan de zorg en aan het opvangen van hun kinderen moesten gaan bijdragen. Dit wordt hen met beroep op solidariteit opgelegd en dan zal vanzelf de vraag bij de kiezers opkomen of hun bijdragen aan de gemeenschapwel wel goed besteed worden. Veel kiezers hebben al gehoord dat bij de woningbouw, in de gezondheidszorg, bij het bankwezen en in het onderwijs aan of dichtbij de top een groep mensen actief is die zichzelf wel erg goed met geld bedeeld heeft maar niet navenant goed presteert. Deze mensen komen nadat ze te licht bevonden zijn weg met bonussen en riante afkoopregelingen en de mensen in de lagere échalons worden steeds meer uitgeknepen of juist tot nietsdoen gedwongen. Het duurt niet lang meer of het gaat ook aan de uitgavenkant knellen en knallen. Hopelijk staat BON dan klaar om in te springen.
BON heeft veel goed werk verricht met het aan de kaak stellen van de misstanden in het onderwijs. Ook heeft het een Deltaplan uitgebracht om te laten zien hoe het wel moet of zou kunnen. Maar dit is het moment waarop BON moet laten zien hoe het goedkoop zou kunnen. Een DOORGEREKEND model van een school met een vast bedrag per leerling en het sluiten van instituten die zich met onderwijs-onderzoek en –advies bezig houden heeft op dit moment hoge relevantie.
De bovenbazen zochten kostenbesparingen in het gebruik van de computer. Dat zal nooit de hoofdkeuze van BON worden. En daar staat ook nog tegenover dat het bespaarde geld niet gebruikt zal worden om actieve BON-leden vorstelijk te betalen.
Inderdaad, daar zien we een
Inderdaad, daar zien we een 'systemisch blik', bijvoorbeeld een blikje Redbull, met een ijzerdraadje vastgemaakt aan een modieus brilletje.
Dat kan zo als "installatie' worden neergezet op een bovenzaal van het Nieuwe Stedelijk Museum in Amsterdam, tussen de andere kunstwerken met neonletters.
Heimwee naar Saartje’s stoffer en blik
Of meer een "stoffer en"-blik van Saartje die daarmee deze ongein direct in de afvalbak zou deponeren.
Was vroeger alles beter? Vast niet, maar er was wel minder lulkoek volgens mij.