countervailing usurpation

7 oktober 2012 redactie 8

Het tot stand komen van het visiedocument van de Onderwijscorporatie is een feestelijke gebeurtenis waarmee ik het bestuur van BON geluk wens. Wel stelt dit document de aard van BON ter discussie: Is BON een organisatie van, voor en door leraren of een organisatie voor beter onderwijs zoals de naam zegt. Countervailing power is een passend begrip omdat de onderwijsraden scholen als bedrijven zien in een beschermde markt en een dominerende macht uitoefenen. Maar dat neemt niet weg dat die onderwijsraden helemaal geen macht zouden moeten mogen hebben. Macht hebben op zich is natuurlijk een machtig ding maar in de onderwijswereld hebben de onderwijsraden de macht geüsurpeerd. Ze hebben namelijk geen ander belang dan de macht en de rijkdom van de aan de onderwijsraden verbonden mensen. Valide belangen hebben de overheid voor het behoud en de ontwikkeling van een concurrerende (kennis-) economie en de harmonie in de samenleving en omdat ze het onderwijs financiert, de leraren omdat zij hun kennis en tijd inbrengen, hun arbeidsvreugde veilig willen stellen en gesalarieerd moeten worden en de ouders vanwege de economische toekomst van hun kinderen alsmede de cultuuroverdracht en het concreet invulling geven  aan maatschappelijke idealen als zelfontplooiing en de emancipatie van het individu. De taak van de schoolbesturen, die in de onderwijsraden de dienst uitmaken, zou dienstverlenend moeten zijn: het uitvoeren van door de overheid opgedragen taken, al dan niet in overeenstemming met de speciale door de overheid ingewilligde wensen van een stichting of organisatie waaronder sommige scholen vallen en het faciliteren van het onderwijs geven door de leraren. Zolang de ouders niet bereid zijn om verder te kijken dan naar de onmiddellijke belangen van hun eigen kinderen en zich niet organiseren en de overheid niet de schoolbesturen hun grote macht ontneemt en het troika van overheid, leraren en ouders/leerlingen niet van de grond komt the Education Corporation has to act against the often detrimental influence and power of the Boards of Education zoals dat uit de betekenis van countervail volgt. Zodra de politici hun schaamte over de ontstane machtsverhoudingen voorbij is gaat het niet meer om countervailance maar abolishment

8 Reacties

  1. BON is natuurlijk breder. De

    BON is natuurlijk breder. De Vereniging staat open voor ieder die Beter Onderwijs wil. Dus ook voor ouders, leerlingen en bestuurders die de uitgangspunten onderschrijven.

    De Onderwijscoöperatie is een lerarenorganisatie, eigenlijk zou die beroepsverenigingleraren moeten heten.

    Het visiedocument is helder verwoord, het gaat de Coöperatie om kwaliteit. Geen wonder dat die visie compleet aansluit bij de uitgangspunten van BON. Met de publicatie van dat document is een nieuwe stap gezet. Gefeliciteerd bestuur!

    Wat ik voortdurend mis, is het gezicht naar buiten. Wie kent de naam van de voorzitter? Wie heeft ooit het standpunt gehoord van de OC (OnderwijsCoöperatie) over belangrijke zaken als het convenant dat het ministerie gesloten heeft met de VO-Raad over scholing, of over het nieuwe medezeggenschapsvoorstelvan de Aob?

    Na dit visiedocument moeten de visies gehoord worden, ook op de televisie.

     

    • Een vreemde zin in het

      Een vreemde zin in het visiedocument:

      Dat legt natuurlijk bij de lidorganisaties de verplichting zoveel mogelijk leraren (en dan bij voorkeur
      zij die feitelijk lesgeven) bij de invulling van de werkzaamheden van de Onderwijscoöperatie te betrekken.

      Hoe kun je nu leraar zijn wanneer je niet feitelijk lesgeeft? De onderwijscooperatie lijkt dus een enigzins vreemde notie van 'leraar' te hebben.

      • Er zijn bijvoorbeeld leraren

        Er zijn bijvoorbeeld leraren die tijdelijk werkloos zijn of zoals nu in het basisonderwijs, wel net hun opleiding hebben afgesloten, maar niet aan de bak komen.

  2. ???

    Het zal wel aan mij liggen, maar ik kom hier niet doorheen Seger. Mogen de zinnen wat korter? Af en toe  een nieuwe alinea zou ook helpen. In het stuk komt de term 

    countervailing power

    voor. Daar maakt Seger countervailing usurpation van. Fijn. Huub, zou jij je commentaar in een aparte blog opnieuw willen starten? Met een uitleg over dat convenant tussen ministerie en VO-raad.

     

    • batman

      countervail (← contrevaloir = sterk zijn tegenover) heeft volgens "the free dictionary" behalve de betekenissen
      [to act against with equal force; counteract] en [to compensate for; offset] ook de betekenis [to act against an often DETRIMENTAL influence or power].

  3. Op een verdwenen reactie:

    Op een verdwenen reactie:

    Dat jou de zinnen lang toeschijnen en dat mij verbaast hangt mogelijk daarmee samen dat voor mij de klassieke schrijvers uit de oudheid normgevend zijn en voor jou het Engels dat minder geschikt is voor lange zinnen. Alinea’s zijn de bouwstenen van een tekst en hier geviel het dat mijn boodschap een redenering uit één stuk werd. Ik ga nu over op bijna telegramstijl want ik vind het belangrijk dat jij begrijpt wat ik bedoel.

    Schoolbesturen zijn quango’s en missen democratische legitimering. Maar ze oefenen meer macht uit dan de landelijke politiek die hen te veel van haar bevoegdheden heeft overgedragen. Omdat onder de belangen van de personen die het in de quango’s te vertellen hebben goede onderwijsresultaten bijkomstig of afgeleid van andere belangen zijn gaat de kwaliteit van het onderwijs achteruit en frustreren zij leraren en ouders. De politiek wil of kan de quango’s hun macht niet ontnemen. Men Daarmee worden de quango’s, verenigd in onderwijsraden, de tegenstander die door de OC tot toegefelijkheid gedwongen moeten worden.

    In het economisch model van Galbraith  voor de USA wordt een land geregeerd door een triumviraat van een activistische overheid,  big business en big labour die door countervailing voor een evenwichtige maatschappij zorgden. Een economische trias politica.

    In plaats van de quango’s moeten de ouders en hun kinderen komen. Overheid en docenten blijven of worden dan  de andere machten. De sturende werking van het geld neemt dan af.

    Ook persistentie van schoolbesturen met veel bevoegdheden zou tot beter onderwijs kunnen leiden. De onderwijscorporatie zou dan moeten vechten voor een echt vrije markt zonder pseudo-wetgevende bevoegdheden voor de schoolbesturen, goede diplomacontrole als de leerlingen de school verlaten  en versoepeling voor de stichtingseisen van scholen.

    Beide uitersten (zowel het ene als het andere troika) zouden voldoende keuzevrijheid voor de ouders kunnen genereren

  4. pro en contra het derde paard in het span

    Als ouders veel te kiezen hebben waaronder de mogelijkheid om zelf een school op te richten blijft er nog één punt waarop ze in het nadeel zijn wanneer niet ZIJ de derde macht in een Galbreath-troika vormen maar de schoolbesturen.  Neem bij voorbeeld de situatie waarin ouders willen dat aan hun kinderen echte wiskunde onderwezen wordt. Als zij geen bestaande school vinden die zich daarvoor wil inzetten moeten zij te gelijker tijd een school stichten én in Den Haag dispensatie van onderwijs in Freudenthalse wiskunde aanvragen. Ze komen dan in een kip-ei-situatie terecht. Wanneer het ouderpaard in de troika een ouderorganisatie is die voorstander is van de mogelijkheid van een afwijkend curriculum kunnen de oudere in “hun” organisatie steun vinden.

Reacties zijn gesloten.