Verwaarlozing

 

 

Het zal niet vaak voorkomen denk ik dat een beroepsgroep die zulke teleurstellende resultaten bereikt als de leerkrachten in het basisonderwijs toch – en dat bij herhaling- loonsverhoging krijgt, gratificaties en extra’s.

Terwijl bekend wordt dat het niveau van de leesvaardigheid van veel vijftienjarige scholieren zeer tekort schiet, zelfs in de Pisa -onderzoeken die vroeger altijd zo gunstig waren voor Nederland, terwijl Pabo-afgestudeerden slechts over oppervlakkige kennis beschikken, terwijl de Cito-toetsen  nu juist door de Islamitische scholen goed gemaakt worden…

Het is opvallend dat er van de zijde van de overheid nauwelijks iets gezegd wordt over de kwaliteit van de leraren en over de wijze waarop het onderwijs functioneert.

Paul Scheffer, hoogleraar Europese studies, spreekt in een column in de NRC van 11 december over een “verwaarlozing van de publieke zaak’ . Als het zo fout gaat in het onderwijs heeft dat, zegt hij, niet alleen  economische gevolgen maar is het ook slecht voor het functioneren  van de laaggeletterden in de maatschappij.

 

Scheffer maakt hierbij nog de volgende interessante aantekening: ‘Het is niet te veel gezegd dat deze afname van de leesvaardigheid iets te maken heeft met de nonchalance waarmee de taal wordt bejegend in het hoger onderwijs. De neergang van het Nederlands als academische taal blijkt een dalend cultuurgoed te zijn. De verengelsing roept terecht weerstand op: voor je het weet zijn we een generatie kwijt”.

Voor wie zich dat niet kan heugen: de studie Nederlands was één van de zwaarst getroffen studierichtingen tijdens de democratiseringsgolf  van de jaren zeventig en tachtig. Men was zo druk bezig  met het verwerven van inspraak en zeggenschap, met vergaderen en vervolgens uiteen gaan in groepen , dat er van gedegen academische studie niet veel terecht kwam. Men verwierf zeggenschap maar geen ontzag of respect. Is wat we nu zien nog de erfenis en doorwerking van die jaren ? Zitten we daarom met die belachelijke verengelsing?

Nee, niet alleen daardoor natuurlijk. De wijze van financiering van het onderwijs speelt ook al jaren een zeer ongunstige rol.

 

Scheffer zegt niets teveel als hij stelt: “Het lerarentekort, de laaggeletterdheid en de verengelsing hebben vast uiteenlopende oorzaken maar tekenen een algehele verwaarlozing van ons onderwijs. Die neergang wordt niet op waarde geschat door een lamlendig kabinet. Wat voorrang zou moeten krijgen  is een sluitpost. Het laat zien hoe laag de status van het ministerie van Onderwijs momenteel is.’

Wat ik daar nog aan zou kunnen toevoegen is: en dat is al vele jaren zo.

 

J.C. Traas