Geen weg terug ?
Op de school waar ik indertijd werkzaam was had de invoering van het taakbeleid heel wat voeten in de aarde. Discussies over nut, wel en wee waren niet van de lucht. Uiteindelijk greep de voorzitter van de raad van bestuur naar het aloude bestuurlijke principe ‘meedenken en meepraten’. Het is een bestuurlijke vorm van de boel oplichten en altijd met succes. Onder de noemer ‘meebeslissen’ werden in elke locatie plenaire vergaderingen bijeen geroepen om ons te buigen over 10 cruciale vragen opgesteld door het bestuur. Vragen zoals ‘het werk moet eerlijk verdeelt worden’, ‘iedere docent heeft recht op zijn eigen stukje bij- en nascholing’ en ‘elk vak heeft zijn eigen taakomvang’, kortom vragen met als mogelijk antwoord ‘ja of ja’. Het uiteindelijke resultaat van dit alles was de invoering van het taakbeleid en ook al had een zeker iemand die het bestuurlijke spel al snel had doorzien en overal ‘nee’ op geantwoord, ook hij was, dank zij de inspraakronde, medeverantwoordelijk voor de invoering van een draak dat taakbeleid werd genoemd.
Ik krijg zware hoofdpijn als ik ergens lees dat een bestuur of een commissie of wat dan ook, in het leven geroepen door minister of staatsecretaris, een ‘inspraakronde’ organiseert. De bedoeling van zo een ronde is altijd, altijd, altijd, om wat er in achterkamertjes reeds beslist is door de strot van de zogenaamde meebeslisser te duwen. Ja of ja zijn de enige mogelijke antwoorden en hoe groter de groep ‘insprekers’ hoe groter de kans op het grootst mogelijke aantal lemmingen. Die paar recalcitrante heer- of mevrouwschappen die het helemaal niet eens zijn met het bestuurlijke standpunt verworden ineens tot medeverantwoordelijken bij de invoering of uitvoering van de bestuurlijke plannetjes. Immers ook hun naam prijkt op het lijstje ‘meepraters’ en geadviseerden.
Beter Onderwijs Nederland heeft zich op deze manier ernstig in het pak laten naaien wat betreft onderwijs 2032. Natuurlijk is BON tegen het afbraakplan onderwijs dat in 2032 moet plaatsvinden en dat in God weet welke hersenloze individuen is ontstaan. Maar ‘tegen zijn’ is toch wel een beetje buiten de bestuurlijke waard gerekend. Eerst een landelijke inspraakronde waar God en klein Pierken zich ineens mocht aanbemoeien met het toekomstige curriculum waardoor het voor de commissie Snabbel en Babbel wel heel gemakkelijk werd om in de grabbelton van voorstellen net die voorstellen er uit te pikken die pasten in het straat van onderwijs 2032, ‘u heeft ze zelf gekozen ouders en meepraters’. Daarna nog een hopeloze internet inspraakronde met ‘de werkvloer’ mogelijke antwoorden ja en ja en toen als klap op de vuurpijl de goedkeuringsbrief van de voorzitter van de onderwijscoöperatie. Op dat moment stemde BON, wat betreft de buitenwereld of de niet-BON-kenner, in met onderwijs 2032 en dat zal zo blijven. Hoe hard er ook geroepen wordt dat BON het niet eens is met onderwijs 2032, telkens weer zal die brief opduiken met de begeleidende tekst ‘hier staat dat de onderwijscoöperatie, BON incluis, akkoord ging met het plan Snabbel en Babbel, punt. Er is geen weg terug.
En op die manier is de onderwijscoöperatie, BON incluis, medeverantwoordelijk voor onderwijs 2032 ofwel de vernieling van ons Nederlands onderwijs. Is de onderwijscoöperatie, BON incluis, medeverantwoordelijk voor de invoering van een lerarenregister dat niemand, behalve de overkoepelende raden en andere belanghebbenden zoals nascholingsinstituten, wil. Onderwijzers zijn medeverantwoordelijk gemaakt voor het passend onderwijs, ik ben medeverantwoordelijk voor de invoering van een ziekmakend taakbeleid, en zo verder en zo meer.
Telkens weer zal de bestuurlijke truc van inspraakrondes ten tonele worden gevoerd om tegenstanders een loer te draaien om uiteindelijk medeverantwoordelijkte worden gemaakt voor de in-en of uitvoering van bestuurlijke plannen. Zo werkt het op school niveau, samenwerkingsniveau, landelijk niveau en ook wel Europees niveau. Nooit of te nooit is er een weg terug.
Jesse Jeronimoon.
Een voortreffelijk stuk,
Een voortreffelijk stuk, Jerimoon!
Alle belangrijke politieke
Alle belangrijke politieke partijen zijn eendrachtig tegen een weg TERUG naar beter onderwijs. Ze proberen allemaal door damage control, door het gebruik van lapmiddelen dus, de schade van de mislukte vernieuwingen te beperken. Kan BON geen enkele politieke partij zo ver krijgen dat zij ingrijpende veranderigen in het onderwijs nastreeft die in overeenstemming zijn met wat in het verleden goed gewerkt heeft? Nu er verkiezingen op komst zijn is er kans voor een partij dat het expliciet kiezen voor constructieve destructie haar stemmen en aanzien kan opleveren. Misschien hebben veel kiezer stik genoeg van dat gerommel in de marge.
Mooie column, inderdaan. En
Mooie column, inderdaan. En ik word er niet vrolijk van. Is het nu inderdaad zo, dat BON door haar deelname aan de coöperatie mede verantwoordelijk is voor alle standpunten, die daar worden geventileerd? Het dilemma blijft dat BON het niet alleen kan.
Zo ging het ook bij de
Zo ging het ook bij de invoering van WSNS (incl. 'passend' onderwijs). Diverse inspraakrondes vooraf. Het waren natuurlijk voorlichtingsavonden, ook voor de medezeggenschapsraden. Een kritisch geluid werd steevast gepareerd met het kluitje in het riet. Alles was voorgekookt en de inspraak was absoluut een wassen neus.
Moeilijke afweging voor BON,
Moeilijke afweging voor BON, lijkt me. Het gaat binnen de Onderwijscooperatie hard de verkeerde kant op (voorgekookte inspraakrondes, valse voorstelling van zaken omtrent draagvlak lerarenregister en onderwijs2032, geen blijk van een stevige opstelling wat betreft de noodzakelijke randvoorwaarden voor ondereijs2032, toekennen van registeruren aan ver onder de maat zijnde professionaliseringsactiviteiten), maar eruit stappen is alle invloed verliezen. Van buitenaf kunnen goedwillende leraren zeker niet tegen de macht van dit miljoeneninstituut op. Van binnen is er enige bijsturing mogelijk. Al zal die zo beperkt zijn dat het de ‘medeplichtigheid’ wellicht niet goedmaakt. Lastig hoor.
Over ‘weg terug’ gesproken ..
Over 'weg terug' gesproken …
We moeten 'Onderwijs 2032 lezen als 'Innovatief onderwijs 2032'. Want als u met wensen komt aanzetten die terugverlangen naar 40 jaar geleden, dan lacht men u vierkant uit, ondanks de belofte van inspraak.
De kreet '2032' betekent natuurlijk 'Iets heel nieuws', 'Onderwijs van de toekomst', 'De nieuwe weg', 'Klaar voor een heel andere werkelijkheid', 'Nederland loopt voorop', 'Nieuwe menschen', 'Duurzame wereld' e.d. Elk conservatief idee past al niet in dat plaatje dat zulke dromers hebben. En daarmee is 'goed' onderwijs bijna vanzelf dus NIET iets zoals dat vroeger was. Al zou menig burger dat willen, het past dus niet in een droomconcept van 'de toekomst' (die kennelijk totaal anders wordt, ook qua kennis en mensen). Heel dat plan beschouw ik als een totale farce.
De onderwijsorganisatie is er
Artikel uit Psychology Today:
Artikel uit Psychology Today:
Anti-Intellectualism and the "Dumbing Down" of America
www.psychologytoday.com/blog/wired-success/201407/anti-intellectualism-and-the-dumbing-down-america
Deze weg is Nederland ook al een flink stuk opgegaan. Dit is volgens mij een heel bewuste keuze geweest, onder andere gestimuleerd door de "adviezen" van de OESO, waar "onderwijsspecialisten" zitten. Past binnen de geopolitieke en economische ontwikkeling sinds de jaren zeventig. De maakindustrie is al grotendeels verscheept naar Oost-Azie, waar het onderwijs wel nog rigoureus is, en een groot deel van de studenten een technische opleiding kiest. Het Centraal Comité van de Chinese Communistische Partij bestaat bijna uitsluitend uit ingenieurs. In Nederland ? Verpleegsters en dergelijke. In Europa en Noord-Amerika blijven dan vooral (vaak slechtbetaalde en precaire) dienstenjobs over, waarvoor een hoog opleidingsniveau niet nodig is. De bollebozen die toch nog nodig zijn kunnen via Blue of Green Cards binnengehaald worden.Voor de kinderen van de elite zijn er privéscholen in binnen- en buitenland. Sowieso komen zij al heel ver via het netwerk van hun ouders. Onderwijs 2032 zet dan de kroon op het werk: volledige verdwazing wordt hierdoor bereikt onder de perfide motto´s "sociaal, ecologisch, tolerant", die hun diensten al rijkelijk bewezen hebben.
Brittannië gaat onderleiding
Brittannië gaat onderleiding van haar pre-minister May weer terug naar ouderwets onderwijs voor de beste leerlingen. Misschien in het wel goed dat zij op het gebied van onderwijs ook Europa de rug toekeert. Als ik nog jong was met jonge kinderen zou ik om die reden overwegen om naar England te emigreren.
op de link van MrGalag vinden
op de link van MrGalag vinden wij:
Belangrijk blijft te blijven
Belangrijk blijft te blijven wijzen op het verschil tussen 'adviezen' van de OESO, en opgelegde verplichtingen van de *EU* en het reeds ver uit onderhandelde mondiale dienstenhandelsverdrag *TiSA*. Dan wordt het pas feest. De Nederlandse overheid stelt zich op als de 51e lidstaat van de VS. 'Goed voor de handel' blijft de eeuwige drogreden. Kwantiteit boven kwaliteit gesteld. Volkomen a-cultureel en een a-historisch bewustzijn passend bij de McDonald's cultuur. De YOLO van de massaconsumptie. De Nederlandse boertjes floreren op de wereldmarkt. Als een olifant door een porseleinkast. Binnen de bevolking is – mede dankzij het einde van de periode van overvloed – het tij aan het keren. De politieke elite leeft alsof de groeicijfers hetzelfde zijn gebleven. Zoals altijd in de wereldgeschiedenis is gebleken zal de wal het schip keren. Meestal is dit geen fijne ervaring.
De EU (en schuldenstaat VS) heeft reeds lang een koers gericht op consolidering van de vergrijzende westerse wereld tegenover de opkomende economieën in (dictaturen) van voornamelijk Azië. De agenda omtrent natuurlijke grondstoffen, ICT, immigratie, lagere lonen (en het naar beneden halen van het onderwijs?) hangt hiermee samen. De VS heeft de EU nodig om de concurrentiepositie te handhaven. Of dit altijd in het voordeel van de lidstaten van de EU is, is de vraag. De westerse wereld leeft onder een exorbitante schuldenlast. Met de intensivering van de onderlinge verknoping wordt het risico van een grote 'Kladderadatsch' hoger. Wat is eigenlijk de algehele gezondheid van het 'Abendland'? De bevolking voelt dat de mondiale politiek desintegrerend in plaats van versterkend werkt.
We leven in een overgangstijd. Waarheen? Naar de wereld van #Onderwijs2032? De luchtballon zal knappen.