Eindstrijd.
Stelt u zich eens voor: U bent vrouw, 57 jaar en hebt 37 jaar ervaring in het voortgezet onderwijs. Na een hectische periode op het einde van het schooljaar kijk je een beetje vermoeid maar toch met enig genoegen naar de twee grote koffers die netjes naast elkaar in de gang staan te wachten op de grote vakantiereis. Nog even in de tuin kijken of daar ook alles in orde en netjes ligt, even de voortuin checken en dan stopt een wit klein bestelautootje, de postbode met een aangetekende zending. Een aangetekende brief van school? Hoe kan dat? Waarom stuurt de school in het begin van de vakantie een aangetekende zending? Een beetje verward en verbaasd toch maar de envelop open gescheurd en dan het gevoel van een ice-bucket over het hoofd maar dan nog kouder. Een ontslagbrief. Eerst denk je nog ‘Misverstand’, daarna ‘hoe kan dat?’ en dan ga je zitten om de brief nog eens geod door te lezen en als je dan leest wat de ontslaggrond is besef je dat je wel op vakantie moet wegens ‘al betaald’ maar dat er van vakantie ‘vieren’ niet veel terecht zal komen.
Het bovenstaande is niet door mij verzonnen maar overkwam een docente aan het einde van vorig schooljaar. Een ontslagbrief, nota bene ondertekend door de manager die haar daags er voor tijdens de ‘eindeschooljaarborrel’ nog vriendelijk ‘prettige vakantie’ had toegewenst, de kwal. Reden van het ontslag: ‘voldoet niet aan de competentie-eis’ anders gezegd: ‘U bent te duur, te ouderwets, wil nog gewoon les geven, we willen dat je zo snel mogelijk oprot omdat we jou gewoon kwijt willen.’
Gelukkig heeft de kantonrechter geoordeeld dat het ontslag om de ‘competentiereden’ onterecht is. De kantonrechter oordeelde dat er misschien wel te weinig van de 15 opgelegde competenties aanwezig waren maar dat er te weinig gedaan was aan scholing en te weinig hulp en tijd was geboden om alsnog te voldoen aan de voorgeschreven competenties. Vooral het feit dat er niets op te merken was op het lesgeven, op de uitslagen van de leerlingen en op het slagingspercentage van de leerlingen gaf voor de kantonrechter de doorslag om de school ongelijk te geven. Weliswaar mogen scholen tegenwoordig sneller tot ontslag besluiten op basis van de uit de duim gezogen competentiewetgeving maar hier maakte de school het toch wat al te bont.
En bij mij rijst de vraag of we nu in kennis zijn gesteld van een alleenstaand zaakje of dat we hier te maken hebben met het topje van de ijsberg. Ik vermoed het tweede. Bestuurders en managers hebben de eindstrijd ingezet. Met de competenties in hun hand ontslaan ze in het hele land docenten die te oud, te duur, en in bestuurdersogen te veel zeuren. Uiteindelijk moet het gratis geld bestemd voor project ‘leerkracht’ niet opgeëist worden door die docenten. Die centjes moeten of netjes op de bankrekening van de school blijven staan of later op een of ander gelukkig moment uitgekeerd worden als bonus of geïnvesteerd worden in een nieuwe auto met chauffeur, zeker nu, nu onze overheid beslist heeft dat al die omhooggevallen bestuurdertjes en managers in moeten leveren op hun loon. Behalve natuurlijk de universiteitbestuurder die hoeft nu nog niet in te leveren daar heeft de onderwijsminister voor gezorgd.
Maar weer naar het ontslaggevalletje. Natuurlijk krijgt de docente haar baan niet terug. Nu zal er wel onderhandeld worden over een ‘ontslagvergoeding met zwijgplicht’ om mevrouw uit de school te weren want geen enkele schoolbestuurder in dit land wil zijn schijnheilig hypocriet gezicht verliezen dus ook deze schoolbestuurder niet en hiermee maakt hij elke ‘medewerker’ duidelijk dat wat de rechter ook beslist de bestuurder altijd boven die rechter staat. Als de bestuurder beslist dat je er uit gaat dan ga je er ook uit, linksom of rechtsom, met de rechter of zonder de rechter, met drogreden of zonder drogreden, er uit ga je want zo heeft de bestuurder beslist en diegene die daar aan twijfelt moet maar eens goed bij zichzelf te rade gaan en kijken of hij wel beschikt over de competenties ‘kontlikken’ en ‘ja-knikken.
O ja hoor, er zijn natuurlijk ook collega’s met journalistieke inslag die dit lezen en denken ‘er zal natuurlijk wel een kern van waarheid zitten in wat de school zegt en competenties zijn nu eenmaal nodig en leidend in het huidige moderne onderwijs dat onze jeugd voorbereidt op de nog modernere toekomst.’ En er zijn collega’s die dit lezen en denken: ‘Maar wat hebben we toch een prachtig vak’ zonder te beseffen dat dit de meest heerlijke dooddoener is die de bestuurder zich kan bedenken. En natuurlijk zijn er collega’s die denken: ‘Had ze anders moeten doen, dan had het haar tijd wel geduurd.’ Niet zulke moedige collega’s zijn er nu eenmaal meer dan moedige collega’s.
Dank zij 1 kantonrechter is het tot nu toe niet gelukt om de dwaze, niet te objectiveren, onmogelijk te meten en volstrekt willekeurige competenties aan te voeren als legale ontslaggrond. De dag dat er 1 kantonrechter dit wel als ontslaggrond erkent, dan breekt de eindstrijd voor het Nederlandse onderwijs aan.
Jesse Jeronimoon
Te triest voor woorden.
Te triest voor woorden.
Mijn collega’s, vrienden en
Mijn collega's, vrienden en kennissen werkzaam in het onderwijs waarschuw ik altijd. Op het moment dat je een tegenvallend functioneringsgesprek hebt gehad en er wordt een 'coachingstraject' voor je opgezet weet je dat je aan de beurt bent. Aan de beurt om weggewerkt te worden.
Bij lesbezoeken is het eenvoudig om een goed gegeven les toch als slecht te beoordelen. Zo kan een les met een vmbo klas waarbij de regels strikt worden gehanteerd en de les dus ordelijk en rustig verloopt ook worden uitgelegd als 'je geeft de leerlingen te weinig ruimte, leerlingen hebben geen mogelijkheid tot eigen inbreng en je hebt geen respect voor de leerlingen' en 'je gebruikt geen activerende werkvorm of spel' (nee anders wordt het een totale chaos).
Een opgeruimd klaslokaal kan beoordeeld worden als 'te weinig creativiteit en te weinig uitdagende omgeving' en lokaal met veel werkjes aan de muur van leerlingen kan worden uitgelegd als 'rommelig en onoverzichtelijk'.
Mijn advies is dan ook aan de jongere leerkracht/docent als je een 'coach' krijgt, ga dan als de bliksem solliciteren, want je trekt toch aan het kortste eind. Ik heb dit in mijn eigen omgeving zeker zes keer zien gebeuren op verschillende scholen. Het is dus inderdaad geen uitzondering. Competenties zijn een manier om iemand legaal weg te werken.
De competenties zijn een schande: www.zevencompetenties.nl/ Je kunt gepakt worden op je samenwerking competentie (als je teveel kritiek hebt en je te weinig aantrekt van wat de leiding wil) en zo kan ik nog wel even doorgaan….
De fout die deze school maakte, is dat ze niet eerste een coachingstraject gestart zijn (met als doel wegwerken), maar in hun arrogantie dachten deze mevrouw wel even zo weg te kunnen werken. De gevallen waarin wel een coachingstraject gestart is en 'aantoonbaar' geen verbetering optreedt zijn veel effectiever, nu kun je legaal iemand eruit smijten. Wat allereerst weer een dure, lastige, kritische leraar scheelt en bovendien als galgenveld functioneert: Wie z'n mond opendoet krijgt een coach en vliegt eruit.
Jeronimoon, je hebt in deze
Jeronimoon, je hebt in deze column zoals zo vaak gelijk! Weer uitstekend verwoord!
Ik sta vierkant achter de docente. Ik hoop dat ze de karaktermoord goed heeft verwerkt.
Het inzetten van het
Het inzetten van het coachingstraject is dus veel sluwer (listiger zo u wilt). Kafkaiaans…
Als een heel belangrijke
Als een heel belangrijke reden waarom het met de evolutie van het onderwijs de verkeerde kant op gaat wordt bij BON vaak de lump-sum-financiering genoemd. Maar je kunt even goed de feitelijke bescherming die de bestaande scholen genieten als de makke van het onderwijs zien. Beide zijn immers gekoppeld. Als leraren en/of ouders weinig hindernissen te duchten hebben als ze gezamenlijk een school op poten willen zetten met weinig overhead en matige salarissen voor de paar mensen met bestuursverantwoordelijkheid kunnen ze een einde maken aan het dolce vita van de goed betaalde managers en schoolbestuurderen en de knechtschap van de leraren. In een nieuw op te richten school krijgen de leraren weer de verantwoordelijkheid terug voor de aan hun eigen leerlingen zelf gegeven lessen. Dat betekent dan ook minder verantwoordelijkheden voor de schoolleidingen en dus ook lagere salarissen aldaar. Omgekeerd ging immers de verlaging van de lerarensalarissen hand in hand met het steeds onmondiger maken van de leraren. Natuurlijk moet een bestuurder of de schoolleiding kunnen ingrijpen als een leraar er een potje van maakt. Maar ik kan me niet voorstellen dat dat geval is als de LEERLINGEN niets (negatiefs) hebben op te merken over het lesgeven en ouders en collegae zien dat, wat ook voor de rechter zwaar woog, “de uitslagen van de leerlingen en het slagingspercentage van de leerlingen normaal zijn”. Mensen die een school oprichten moeten natuurlijk niet gebonden zijn aan afspraken die de “oude” scholen met elkaar binnen de raad voor de betreffende scholen gemaakt hebben. Een leraar kan natuurlijk op zijn zestigste zowel niet beter als niet slechter zijn dan hij op zijn veertigste was en dan is er ook geen reden waarom hij op zijn zestigste meer zou moeten verdienen als op zijn veertigste. Ook nieuwe scholen zouden is de problemen kunnen komen als zij leraren met het stijgen van het aantal van hun levensjaren steeds meer zouden moeten betalen.
Als scholen gauw recht op subsidie verleent zou worden en elke school krijgt per leerling van de overheid even veel geld kunnen er hele goede collegiale scholen zonder achterbakse managers komen.
Het is hier al vaker
Het is hier al vaker geschreven: die competenties zijn de vrijbrief voor de totale willekeur op basis van totale subjectiviteit. Gewenst gedrag gaat wel of niet aangevinkt worden op grond van indrukken waar geen verweer tegen mogelijk is. Een fout vinkje kan tal van positieve zaken nutteloos maken. De dictatuur van de willekeur.
En dan zo'n "coaching"traject: Wat een totale vernedering en intolerantie. Enorm schofferend jegens vakmensen die er wellicht eigen opvattingen op na houden. Het vernieuwde onderwijs lijkt een slangenkuil. Sluw, listig en vals.
Competenties: http://www
Competenties: www.beteronderwijsnederland.nl/forum/de-hbo-raad-kennisbasesfraude-beeld
De feiten zoals in deze
De feiten zoals in deze column aangehaald zijn niet nieuw. Dit soort trucjes zijn gemeengoed geworden binnen de schoolleiding. Liefst pal voor het begin van een vakantie de grootst mogelijke rotzooi erdoorheen drukken of op iemands mat dumpen.
De onderwerpen van verontwaardiging zijn zo nu en dan wat verschoven, er lijkt voor de waardering en het respect van de productiewerker in het onderwijs, de docent, alleen maar achteruitgang geboekt. Daar zijn teveel oorzaken voor te noemen dan hier even op te lepelen.
Mochten we inderdaad een eindstrijd naderen, dan is de vraag:
wie gaat die strijden?
De docente uit de column deed het alleen. Ik las niets over een MR. Misschien een vakbond ? ik weet het niet.
Punt is dat al die schapen in de wei, niet plots veranderen in een horde duivels met speciale krachten.
Deze kudde, stampvol met individuen die menen "dat ze het pikken omdat ze het voor de leerling doen", is nog steeds niet bereid om de wel aanwezige middelen, ( het aantal) in de strijd te werpen.
Hoe lang kijken we al naar deze toestand? Hebben de bonden nu al eens in kaart gebracht hoe vaak dit soort shit voorkomt? Zo ja, cijfers aub. Zo nee, waarom niet?
Ik heb net begrepen dat BON wel in actie is gekomen om bepaalde gegevens te bestuderen. Niet specifiek hierover, maar wel gericht op het ZICHTBAAR maken van de feiten. waarmee eventueel aangetoond kan worden of iets een individuele uitglijer van een bestuur is of niet.
Wij kunne allemaal "weten" wat er aan de hand is, zolang wij niet aansturen op het bewijzen ervan, geven we de strijd bij voorbaat gewonnen.
Deze kudde schapen is namelijk niet bereid om midden op de weg te gaan staan en het verkeer lam te leggen. ( staken tot alles eens serieus doorgenomen wordt).
Dt betekent dat er een vertegenwoordiging moet zijn, die uit naam van die kudde opereert. Kan BON de vakbonden polsen of er al IETS gebeurt qua samenwerking ten behoeve van onderwijs? Of is BON bereid om voor te gaan?
Ik doe graag mee. Als ik iets kan doen, doe ik het.
“Eindelijk nog iemand die wil
"Eindelijk nog iemand die wil dat BON activistisch wordt!"schreef ik voor ik zag dat het Denise was. Tu sola Denisa?
"Mensen die een school oprichten moeten natuurlijk niet gebonden zijn aan afspraken die de “oude” scholen met elkaar binnen de raad voor de betreffende scholen gemaakt hebben". Beoordelen op de competenties die leerlingen geleerd zouden hebben kunnen een voorbeeld zijn van zulke ongewenste afspraken want competenties zijn de vrijbrief voor de totale willekeur op basis van totale subjectiviteit
BON richt geen school op. Ze
BON richt geen school op. Ze is bezig om de ontvangen financiele personeelsmiddelen te vergelijken met het formatieplan.
Heel simpel. Heel effectief. iets wat elke vakbond allang had kunnen doen en consequent nalaat.
Kijk,als IK om gegevens vraag, krijg ik van 2 collega’s in 2 jaar iets toegestuurd. Ik had geen toegang tot de formatieplannen. Een bond en BON wel.
Wat ik werkelijk dolgraag wilde doen wordt nu gedaan en ik vind het geweldig.
Het gaat er niet om wie het doet. Als het maar gebeurt. DAT is beweging.
Vervolgvraag: waaraan mag het surplus personeelsmiddelen wel of niet worden besteed.
En drop een paar vragen in de tweede kamer.
Men weet niet waar 150 miljoen extra geld is gebleven. De vo raad en cohorten blijven gillen dat er geen geld is voor kwaliteit. Dan moet het wel een enorm belangrijk doel zijn waar zo’n groot deel van de personeelsmiddelen heen gaat.
De opdracht is namelijk het verzorgen van onderwijs. Niet het optuigen van een bestuur :-). Houd het zo simpel mogelijk. Dan heb je ze