Hoe haal je het in je hoofd?

 

Hoe haal je het in je hoofd?

Een kleine greep uit het onderwijsnieuws van de afgelopen week. De Cito-toets wordt afgeschaft en er komt een eindtoets voor in de plaats, hierdoor mag de deeltijdjuf in de toekomst ‘de kaarten leggen’ over de toekomst van onze jeugd. Het VO denkt al aan het invoeren van een toelatingsexamen. Het pesten, dat een enorm groei kende dank zij de a-social media, zal bij wet verplicht aangepakt moeten worden. De intrede van de wettelijke ‘pestcoördinator zal niet lang meer op zich laten wachten. Minister en staatsecretaris roepen op tot een ‘cultuurverandering’ bij de onderwijsgevenden. Iets met deuren die open moeten, de koppen bij elkaar en vooral goed luisteren naar wat het management wil.

Je zou zo denken dat na zes jaar BON ik zo langzamerhand een beetje gewend raak aan de dagelijkse onzin die over het onderwijs wordt uitgestort. En dat is ook zo. Uiteindelijk raakt de mens afgestompt zeker wat betreft dommigheid, onzin, onnozelheid en arrogantie. Je hoeft geen waarzegger te zijn of ziener of Jomanda om met een kleine tekening duidelijk te maken waar bovenstaande maatregelen zullen toe leiden. Wat betreft de Cito-toets is het een teruggaan naar de jaren vóór 1975 en met een beetje onderwijshistorisch besef weet je dat het dubbeltje dank zij de competente deeltijdjuf voor altijd een dubbeltje zal blijven. Wee diegene die denkt een kwartje te kunnen worden, die wordt afgestraft door een toelatingsexamen dat alleen de echte talenten ( talent staat hier voor de stuivers, centen, het slijk der aarde) toelating zal verschaffen, scholen zijn immers bedrijfjes geworden en kunnen elke donatie gebruiken. De anti-pest wet zorgt voor méér bureaucratie in de school, met dank aan al die cijfertjes, verslagen en paperassen die bijgehouden moeten worden voor de inspectie. En de cultuurverandering van de minister leidt dus gewoon tot niks, die litanie kennen we allemaal al en trekken er dan ook gewoon de schouders er voor op.

Wat mij bezig houdt is: ‘Wie haalt al die onzin in zijn hoofd’, of anders gezegd:’wie komt op het idee’. Gebeurt dat tijdens een slapeloze nacht van een of andere hotemetoot die bij zichzelf denkt: “Die Cito-toets dat is niks, daar moeten we vanaf.” En dan de volgende dag met een beetje een slaperig hoofd en van die blauwe wallen onder de ogen een ‘vrindje’ belt met het ‘mieterse’ idee. Of is het een overijverige ambtenaar die op een slechte dag door zijn vrouw de les was gelezen omdat hij de zoon des huizes niet wou helpen bij het inoefenen van de CITO toets en waarbij moeder de lakse vader naar het hoofd had geslingerd ‘moet dat kind ook een vmbo advies krijgen net als jij? Kijk wat er van jou terecht is gekomen en kijk naar zwager Jos die met zijn VWO advies toch maar vier schalen hoger staat als jij.” Ik kan mij voorstellen dat de ambtenaar de volgende dag uit gaat zoeken hoe hij die Cito-toets kan kielhalen.

Maar eigenlijk is het eenvoudiger. Een of andere ‘ziener met netwerk’ heeft belangen bij een bureautje dat net een nieuwe toets ontwikkeld heeft en vindt op zijn weg het cito-instituut. Dan is het gewoon een kwestie van het netwerk aan te spreken en daarbij duidelijk te maken dat ‘mijn belang, ons belang’ is en de trein gaat rollen. Het pesten is de laatste tijd nogal ‘in the picture’ en een snelle jongen met netwerk heeft een belang bij een anti-pest methode en ziet om zich heen dat er nog een aantal concurrenten de kop opsteken. Zweefteven met anti-pest-massages, luchtfietsers met anti-pest-mind fulness, en meer van dat soort halve zolen die letterlijk over lijken gaan om de zakken te vullen. Dus die moeten zo snel mogelijk van de markt worden geweerd en het juiste netwerk dat overtuigd is van ‘mijn belang is ons belang’ aangesproken en de trein kan rollen. En we mogen niet vergeten dat al de onderwijsvernieuwingen van de afgelopen jaren, bedacht door de adviseurs, opleidingsinstituten, onderwijsondersteuners en anderen die in de onderwijsschil aanwezig zijn en een aardig centje verdienden aan de competentieonzin, al een tijdje met lede ogen moeten aanzien hoe een en ander terug wordt gedraaid. Gelukkig hebben ze nu een minister die er van overtuigd is dat de bestuurder baat heeft bij ‘ons belang is ons belang’, dus de gewone docent moet nog maar eens duidelijk worden gemaakt dat de trein rijdt en niet stopt, het ‘belang’ gaat vóór alles.

Jesse Jeronimoon