Van Beter Onderwijs Nederland, Amarantis en nieuwe geldsluizen.
Het rapport over de chaos bij Amarantis schijnt maandag overhandigd te worden aan de ministeresse. Het concept moet nog even ‘bijgewerkt’ worden, de scherpe kantjes moeten er nog af. Het woord fraude is niet terug te vinden maar zelfverrijking, nepotisme, autocratie, angstcultuur, intimidatie, belangenverstrengeling en meer van dat soort zaken die volgens het ‘fatsoenlijke’ deel van Nederland alleen voorkomen bij ‘hufterig’ Nederland, krijgen een prominente plaats in het rapport. En laat ik nou denken dat onze vereniging Beter Onderwijs Nederland mede veroorzaker is van de ontmaskering van de onderwijsbestuurderen.
Bij de oprichting van Beter Onderwijs Nederland deed schoolbestuurderig Nederland nogal lachend over dat vereniginkje malle Don Quichot achtige types met dwaze idealen over het onderwijs. In al hun hoogmoed en arrogantie wisten de bestuurderen toch als beste wat goed was voor de veranderende wereld namelijk een veranderd onderwijs, het nieuwe leren zou Nederland en daarna de wereld veroveren en zij, de nieuwe bestuurder, bestempelde de leden van BON als zuur, oud en de dagen moe, zeikerds en zeurders, spruitjeslucht verspreidende malloten en rare oproerkraaiers. Een clubje dat het tegen hun intimidatiegeweld niet al te lang zou volhouden, dachten ze.
En dat het buiten de waard gerekend was, weten we nu. Vanaf de jaren negentig wentelde de bestuurder zich in zijn pas verworven autonomie en ging op zoek naar de sleutel van de geldsluizen van de overheid. Geldsluizen die hun tomeloze graaizucht, megalomanie, autocratie en hebzucht moesten bevredigen. Overkoepelende raden werden opgericht, samenwerkingsverbanden, fusie na fusie, dit alles met als doel een nog groter deel van de gigantische overheidskoek in eigen zakken te stoppen. Tot BON zijn intrede deed en al snel de zwakke plek in het bestuurderpantser gevonden had. Jaar na jaar hamerde BON op de slechte besteding van de gelden. Te weinig geld naar het primaire proces, de te dure en te grote schoolgebouwen, de afnemende kwaliteit van de docent, het groter en groter wordende cohort van onbevoegde en meestal onbekwame docenten, de uitdijende bureaucratie, de opeenvolgende reorganisaties en vooral de grote vraag ‘waar gaan al die miljarden naar toe, als ze niet in het primaire proces terecht komen?’ Hoe langer en meer Beter Onderwijs hamerde, hoe platter de reacties van de steeds bozer wordende bestuurder werd met als dieptepunt grootgraaier Pim Pollen met zijn groepje zelfbenoemde onderwijsgoeroes die nog niet zo lang geleden de oorlog verklaarden aan de ‘bruinhemden’ van BON en Ad-met-de-dictatoriale-trekjes.
Op zichzelf niet verwonderlijk. Immers Het was de CBE groep die in de achterkamertjes samen met de raden had bedacht om een lerarenregister in te voeren. De ter ziele gegane SBL was een geschikt voertuig om een en ander te realiseren en binnen de kortste keren waren de contouren van een nieuwe, enorme geldsluis waar te nemen. Een lerarenregister met verplichte scholing en puntensysteem was de meest natte droom van de PéPé- groep en kornuiten zoals S.S. van de VO raad. Alle superlatieven van ‘goudmijn’ tot ‘slapend rijk worden’ zaten verenigd in het lerarenregister. Jammer genoeg liet BON de SBL ontploffen, richtte samen met de vakbonden de onderwijscoöperatie op, met instemming van minister Marja, en toverde een lerarenregister uit de hoge hoed met vrijwillige inschrijving, vrijwillige bijscholing, en onder beheer van de onderwijscoöperatie. Sjoerd en Pim waren als des duivels en vonden de val van het kabinet en de aanstelling van een nieuwe minister de meest uigelezen kans om BON op een zijspoor te zetten. De onderwijscoöperatie kwam en komt onder vuur te liggen. De achterkamertjes doen hun werk, zeker nu want een tweede grote geldsluis wordt opgericht, de geldsluis van het passend onderwijs maar daarover een volgende keer.
Eén voor een worden de graaiende bestuurderen ontmaskerd. De een na de andere school komt onder verscherpt financieel toezicht van de onderwijsinspectie te staan, megalomanie en graaizucht worden openlijk aan de kaak gesteld, de teloorgang van het onderwijs in Nederland staat eindelijk in het volle daglicht. Mede te danken aan de niet aflatende inzet van een clubje vrijwilligers, meestal docenten, oud-docenten en hier en daar een ex- schooldirecteur. En nu komt het er op aan om de onderwijscoöperatie te beschermen tegen de beïnvloeding van buitenaf. BON moet sterker en groter worden. Meer leden, meer zittende docenten lid van BON, nog meer oud-docenten lid van BON, meer managers die het onderwijs in het hart dragen, ‘ docenten van dit land, verenigt U’ en sluit u aan bij de gelederen van Beter Onderwijs Nederland.
Nu nog de ouders, maar die komen wel na de volgende column.
J. Jeronimoon
Je beschrijft het treffend,
Je beschrijft het treffend, Jeronimoon: De Onderwijscoöperatie hoort van, voor en door de leraar te zijn.
Daar moet hard aan gewerkt worden. De regering wil het register verplichtend maken, in plaats van onze keuze vrijwillig. Een positieve kant is dat cursussen straks geaccrediteerd moeten worden door groepen leraren met (vak)kennis van zaken. Maar de bij de KvK geregistreerde groepen mogen blijven aanbieden. Misschien kunnen daar sterretjes bij gezet worden, naar mate van relevantie. Daar staat dan weer tegenover dat er nu actief gezocht kan worden naar ter zake doende colleges op universiteiten (en hogescholen) die gestimuleerd kunnen worden dat als nascholing aan te bieden. Dus naast veel bagger kunnen we stimuleren dat er werkelijk inhoud geboden wordt.
De mensen die actief zijn in de Coöperatie zullen alles in het werk stellen om leraren te beschermen tegen de tot nu toe oppermachtige instanties die de ruimte van de leraar willen inperken. Een grote hulp is dat steeds weer blijkt dat de ideeën van de Bonners in de verschillende groepen warm ontvangen worden door – ik kan wel zeggen- alle leraren, ook uit andere organisaties, die met de Coöperatie te maken hebben. Het is opvallend hoe enorm breed de ideeën van BON gedragen worden door de leraren die les geven!
Het jongetje vanaf de tribune…
Tot BON zijn intrede deed….
Doet mij denken aan het jongetje op de tribune (BON) die roept dat de trainer moet vertrekken.
Als de trainer dan vertrokken is, – denkt hij – komt dat omdat hij dat geroepen heeft.
BON post al jaren over Amarantis, als een roepende in de woestijn. Pas als een ander wat roept – in dit geval
een rapportje – wordt er vanuit de politiek gereageerd.