‘Mathematik’ in Duitsland.

*Uitspraken-rekenen blogs*

_____________________________________________________________

Mathematische Analphabeten

Mathematik-Professor geht mit Grundschulen ins Gericht

___________________________________________________

In korte tijd heeft in Duitsland het vak ‘Mathe’ (rekenen-wiskunde) een alarmerend niveau bereikt.

Bernhard Krötz, hoogleraar wiskunde aan de Uni Paderborn, trekt aan de bel o.a. via zijn veel bekeken en besproken youtube-filmpjes.  Eén van die video’s werd na acties van didactici door youtube verwijderd!!! Krötz is in contact met youtube hierover, tot nu toe zonder succes.

Krötz:

“Mijn persoonlijke ervaringen als vader van twee kinderen die tien jaar in leeftijd verschillen. Met de oudste was het minder een probleem. De basisschool deed wat ik ervan verwachtte. Dit was niet langer het geval voor de jongste, die vier jaar geleden de basisschool verliet. Ik heb toen het wiskundemateriaal doorgenomen en kan me nog levendig herinneren hoe ik ’s avonds tegen mijn vrouw zei dat het niet goed zou gaan.  ‘Je kunt niemand zo leren rekenen.’
Ik had echter veel eerder moeten ingrijpen en een einde moeten maken aan deze horrorshow. We hebben toen grote inspanningen moeten leveren om de opgelopen rekenachterstanden te compenseren.”

“Ik bekeek de schoolboeken van mijn zoon: minstens één angstaanjagende fout op elke pagina, onnauwkeurige terminologie, verwoording met omvangrijke tekststructuren, geen rode draad en geen aandacht voor bewijzen. Later bekeek ik de nieuwere schoolboeken in de universiteitsbibliotheek en mijn indruk werd bevestigd. Het was geen geïsoleerd incident.
Ik beveel de oude DDR-leerboeken aan: Deze leerboeken hebben een wetenschappelijke inslag en zijn didactisch geörienteerd. De leerboeken van vandaag zijn gebalsemd in de lege competentie-oriëntatie.”

Krötz citeert uit een brief die hem is toegestuurd door een leraar op een basisschool (Grundschule):

“De schoolboeken van vandaag zijn zo eenvoudig gehouden dat ze naast de taken ook uitleg, voorbeelden en oplossingen bieden. Ik ben 63 jaar en vroeger zouden we gewoon hebben gelachen om zo’n taak. Kinderen vandaag de dag merken de eenvoud niet eens op. Voor het grootste deel staan alleen resultaten en regels in de boeken.”

“Het hoofd van een wiskundeleercentrum aan een universiteit liet 46 deelnemers een toets maken in een beginnerscursus waarin hun werd gevraagd om de breuken 1 /2 en 1/3 bij elkaar op te tellen.  43 van de 46 studenten telden de tellers en de noemers bij elkaar op en kwamen op de uitkomst 0,4:    (1/2 + 1/3 = 2/5 = 0,4).  Het had ergens moeten opvallen dat dat niet kon kloppen. Dat gebeurde niet. Blijkbaar gaat het niet zo goed met het reflectievermogen.”

Krötz:

“De kinderen zijn erg apathisch, niet creatief. Ze zijn niet in staat het berekeningsproces van een taak uit te leggen. Ze antwoorden altijd alleen met de uitkomst, maar kunnen het niet verklaren, wellicht omdat hen daar nooit om is gevraagd. Leraren doen dat niet meer. Ze moedigen kinderen niet langer aan. De leraar is slechts een facilitator. Rekeninstructies aan de muur? Die staan er alleen maar zodat de school één keer per jaar een goede indruk kan maken als de ouders op bezoek komen.”

“Bekijk het kernwiskunde-curriculum van Nordrhein-Westfalen voor de middelbare school:
‘Als onderdeel van de algemene onderwijs- en opvoedingsmissie van de school ondersteunt het wiskunde-onderwijs de ontwikkeling van een mondige en sociaal verantwoordelijke persoonlijkheid en levert het bijdragen aan vakoverschrijdende taken, waaronder mensenrechten-educatie, waarden-en-normen-educatie, politieke bewustwording en democratieopvoeding…. Criteria die bijvoorbeeld een rol spelen bij het stellen van taken en bij gesprekken met leerlingen’.
Dit is simpelweg ideologie. Naar mijn mening heeft het weinig met wiskunde of natuurwetenschappen te maken en dat is precies hoe men het in Azië ook ziet.”

Krötz:

“Iedereen die jongeren weg houdt van logisch denken, is niets goeds van plan. Helaas moppert het onderwijzend personeel alleen achter gesloten deuren. Dit betekent dat het Duitse onderwijs blijkbaar gedoemd is, want ik verwacht ook niets goeds van ouders.”

“Mijn advies aan ouders: als je kwalitatief goed onderwijs wilt hebben, wees dan niet zo naïef om te vertrouwen dat de staat daarin voorziet – die doet dat niet meer.”

 

Geef als eerste een reactie

Laat een reactie achter