Vrienden voor het leven

De groentijd is een mooi onderwerp. Elk jaar verschijnt er een grote serie artikelen tegen en elk volgend jaar blijkt er niets veranderd. Elk jaar gebeuren er ernstige ongelukken, een enkele keer met dodelijke afloop, maar nog nooit is een groentijd verboden.

Dit zou vandaag geschreven kunnen zijn, vandaar geen aanhalingstekens, maar het is een citaat uit 1961, afkomstig van een artikel in het jongerenblad twen/taboe.*  Volgens de auteur stamt de strijd tegen de  “groenenkanker” al uit het begin van de vorige eeuw. Een Leidse professor, die zich toen actief tegen de groentijd verzette werd door de invloed van corpsleden het land uitgepest.  De vraag is waarom dit verschijnsel zo hardnekkig is en of we over 60 jaar nog steeds hoofdschuddend  dezelfde misstanden moeten constateren. Een deel van het antwoord is, dat de groentijd kennelijk zo “vormend” is, dat de corpora en hun oud-leden er nog steeds in slagen deze periode voor te stellen  zoals een Delftse student deed in 1960:  een “wat ruwe joligheid , schreeuwen en razen, niet zelden gevolgd door spontane ruwheden als slaan of schoppen, overgieten met drank” etc. Een stevige “rite de passage” of inwijding waar je achteraf veel profijt van hebt en die je vrienden voor het leven bezorgt. Zo krijgt dit institutionele wangedrag toch nog een positieve uitleg hoewel er nu ook  oud corpsleden zijn, die er schande van spreken.  Het is maar hoe je het bekijkt. In een artikel in Trouw van 29 september schrijft  Laura van Baars dat “wie er ook maalt om de ontgroeningen, niet de studenten”.  Het is een belangrijk onderdeel van de identiteit van de vereniging het creëert gemeenschapsgevoel en vriendschap. Een traditie, die erbij hoort. Alles goed en wel (tradities lijken me niet onveranderlijk) maar horen bij die traditie dan ook de jaarlijkse excessen? Want  juist de extremisten  zijn representatief, omdat zij het zijn,  die de toon aangeven. Dat constateerde men in 1961 en het blijkt nog steeds zo te zijn als je ziet hoe men ook dit jaar er niet in geslaagd is de excessen  binnen de perken te houden.  En dat zal tot tenminste 2081 zo blijven zolang de ontgroening in de huidige vorm blijft bestaan.

*twen/taboe 1961: Fenomenologie van de corpsstudent