Collegegeld

In deze periode heb mensen wel wat anders aan hun hoofd. Ook kan het zijn, dat men een beetje petitie moe is.  De petitie voor het afschaffen van het instellingscollegegeld loopt nog niet erg.  Dat is jammer want ik denk, dat heel veel mensen het hier wel mee eens zijn. Collegegeld heffen is een vorm van het toepassen van het profijtbeginsel.  Dat houdt in dat degenen, die van een gemeenschapsvoorziening profiteren daar ook voor betalen. Een vorm van indirecte belasting, die niet via de belastingdienst loopt. Tegenover het profijtbeginsel staat het subsidiebeginsel. Dat functioneert tegenwoordig veelal als aanvulling op een verdienmodel. Maar die subsidie is nodig waar een instelling of activiteit, die maatschappelijk belangrijk wordt geacht, onmogelijk geheel door de gebruikers zelf bekostigd kan worden. Hoe ver men daarmee wil gaan  is afhankelijk van de (politieke) visie op het nut van de voorziening en de wijze van bekostiging ervan.  Achter het heffen van collegelden zit de gedachte, dat studerenden later zullen profiteren van hun studieresultaten middels een goed betaalde baan met een bovengemiddeld salaris. Studeren is een investering in jezelf, die je later terug kunt verdienen. Het valt niet te ontkennen, dat dit motief een rol speelt bij het beginnen aan een studie. Maar als voor jonge beginnende studenten dit het enige is, zou dat een treurige zaak zijn. Afgezien van het feit, dat een dergelijke gouden toekomst allerminst een zekerheid is en om die redenen alleen al veel jonge mensen, zeker uit de minder draagkrachtige milieus,  aarzelen om zich met torenhoge collegelden in de schulden te steken. En die bedragen voor een tweede studie zijn inderdaad zeer fors. Het gevolg is een vergroting van de tweedeling in de samenleving. Dat is één ding. Bezwaarlijker misschien voor de samenleving is het effect, dat jonge mensen gefnuikt worden in hun ambities en dat kostbaar talent, dat we hard nodig hebben, verloren gaat. En dat is een post, die boekhoudkundig moeilijk op te voeren is maar maatschappelijk gezien funest. Als iemand van een oudere generatie, die nog heeft kunnen profiteren van relatief lage collegegelden en een vanuit het heden gezien ruimhartig beurzenstelsel, sla je stijl achterover bij het horen van de bedragen, die voor een tweede studie gevraagd worden. Daarom heb ik getekend hoewel ook ik wel wat anders aan mijn hoofd heb.