Hoezo geen student?!

Zouden we allemaal niet dezelfde benaming moeten krijgen bij het volgen van een opleiding? Klinkt het woord student niet ‘beter’ en ‘volwassener’ dan het woord leerling? Is iedereen die een opleiding volgt, van welk niveau dan ook, niet gewoon even goed? Nou niet dus, althans niet ‘goed genoeg’ om eenzelfde benaming te krijgen. Bij het volgen van een mbo-opleiding krijg je de benaming ‘leerling’, terwijl iemand die een opleiding volgt aan het hbo of aan de universiteit wordt aangeduid met ‘student’. Impliceert deze subtiele onderscheiding dan ook een verschil in gelijkheid als mens, op basis van iemands opleidingsniveau? En benadrukt deze onderscheiding niet júist extra dit verschil in scholing?
Uit persoonlijke ervaring en kringen weet ik dat veel volgers van een mbo-opleiding het over het algemeen vervelend vinden dat er een (toch wel) groot verschil zit in de benaming. Ondanks dat dit misschien niet de intentie is, wordt dit wel gevoeld als iets neerbuigends. Bovendien wordt er in de prestatiemaatschappij van tegenwoordig steeds meer van je verwacht dat je alsmaar hogerop komt, want pas dan ben je succesvol. En wanneer je deze kans niet grijpt wordt dit gezien als falen en je eigen verantwoordelijkheid. Als je jongeren wil stimuleren om door te studeren lijkt het me eerst verstandig om ze vertrouwen te geven in hun eigen kunnen. Juist dit taalkundig onderscheid wat wordt gemaakt in de aanduiding voor het volgen van een bepaald niveau opleiding kan een grote breuk vormen op het zelfvertrouwen van iemand die een mbo-opleiding volgt. Waarom moet er een verschil zijn in benaming, als we als mens allemaal goed zijn zoals we zijn?
Persoonlijk ben ik in mijn schoolcarrière veel gepest met mijn ‘niveau’. Ik ben begonnen op vmbo-kb waar ik altijd als ‘dom’ werd gezien. Vervolgens ben ik naar het mbo gegaan waar ik dit verwijt nog steeds vaak kreeg te horen vanuit mijn omgeving. Mijn broer en zusje zaten daarentegen op het hbo en waren ‘studenten’. Dit verschil in benaming weerspiegelde voor mij ook een verschil in waardering van mijn kunnen, waardoor ik mij minderwaardig ging voelen. Dus ik als mbo-leerling hoorde niet thuis in de studenten wereld, mijn school tentamens waren allemaal maar makkelijk want ‘’poeh je moest eens zien wat ze allemaal op het hbo moeten maken!’’ En nu, zoveel jaar later, zit ik zelf op het hbo. Ja, het is hard werken. Maar een studie is voor veel mensen hard werken, ongeacht het opleidingsniveau wat ze volgen. Ik ben er na twee jaar nog steeds niet achter gekomen waar dat verschil in benaming hem nou precies in zit.
Een maatschappij heeft verschillende lagen waarin iedereen, in zijn sector, zijn steentje bijdraagt en belangrijk is voor de samenleving. Een samenleving kan niet zonder chirurgen, maar ook niet zonder bouwvakkers. Dus we moeten met z’n allen proberen elkaar te respecteren en zo gelijk mogelijk te behandelen. Aan het eind van de dag hebben we elkaar allemaal nodig en dan ben je heel erg blij met een mbo-student!