Nu zegt staatssecretaris Dekker eens wat goeds waarvoor hij een verdiend pluimpje krijgt van Aleid Truijens in de Volkskrant van vandaag. Het stapelen van diploma’s moet weer mogelijk worden. Zelf heb ik daar, toen ik nog werkte op een parttime MBO/HBO opleiding altijd heel goede ervaringen mee gehad. Het was een opleiding voor mensen, die werkten en in de avonduren en weekenden hun studie deden. De langste weg was die voor mensen zonder een mulo of mavo diploma. Die deden eerst een één- of tweejarige vooropleiding, waarna ze de MBO opleiding en veelal ook nog de HBO opleiding volgden. In totaal zes tot acht jaar. Allemaal in de eigen tijd al moet ik erbij zeggen dat veel werkgevers meewerkten door het beschikbaar stellen van tijd en geld. Een klein aantal studenten waagde zich daarna nog succesvol aan een universitaire studie. Dit bedoelt Aleid Truijens met de doorzetters aan- in plaats van ontmoedigen. Dekker wil, dat je met een VMBO diploma altijd naar de HAVO moet kunnen. Dat spreekt voor mij eigenlijk vanzelf. Waarvoor heb je anders zo’n diploma. Helaas stellen veel HAVO’s extra eisen. Dat zou niet moeten. Als er iets niet klopt met de aansluiting tussen VMBO en HAVO moet dàt worden aangepakt. Helaas lees ik bij Aleid Truijens, dat ook in dit geval de VO-raad het weer bij het verkeerde eind heeft met de reactie “dat niet iedere vmbo’er in staat is een havodiploma te halen”.
“dat niet iedere vmbo’er in
“dat niet iedere vmbo’er in staat is een havodiploma te halen” is waar maar ook heikel en ekel. In principe moet elke vmbo-er een kans krijgen om te bewijzen dat hij er wel toe in staat is. Het hele onderwijs is doordesemd met de gedachte dat de beroepsbemoeials vanaf de minister tot jouw leraar in de klas het beste weet wat goed voor je is. Als je het er niet me eens bent lijkt me een toelatingsexamen het beste en betrouwbaarste om aan te kunnen tonen dat je voor een bepaalde opleiding wél geschikt bent. Hoe dan ook heb je recht op een hoger beroep, een IQ-test of een psychologische test bij voorbeeld. Bij de voorbereiding op een toelatingsexamen moet je wel geholpen kunnen worden. In het laatste jaar van het vmbo zou je daartoe extra vakken moeten kunnen volgen. Zoals je vroeger op de lagere school werd voorbereid op het toelatingsexamen Gymnasium/HBS. Het dieptepunt in het bepalen van het instapniveau voor het secundair onderwijs was wel het besluit dat de laag opgeleide juffen van de basisschool zonder dat beroep mogelijk was mochten bepalen of je vwo-geschikt was.
Wat mij opvalt in de discussie over omwegen in het onderswijs is het ontbreken van informatie over hoe zich i.h.a. de intelligentie van een kind ontwikkelt. Is er een groeispurt die niet bij alle leerlingen op dezelfde leeftijd plaats vindt? Zo niet dan zou je kinderen in hun twaalfde levensjaar kunnen testen voor het meest geschikte niveau van het vervolgonderwijs en bovendien alle kinderen van begin af aan op passend niveau les kunnen geven. Wordt voor de discussie belangrijke maar sommigen onwelkome informatie achter gehouden?
Dag Malmaison. Dit forum is
Dag Malmaison. Dit forum is helemaal een dialoog aan het worden. Ik zit er niet mee. Het is lastig voor scholen. Dat begrijp ik ook wel uit een opiniestukje in Trouw van afgelopen zaterdag van docent geschiedenis en maatschappijleer J. Koekoek. Maar het willekeurig inbouwen van drempels kan natuurlijk niet. Een voor iedere leerling gelijk toelatingsexamen is misschien een mogelijkheid. Misschien kan de VO-raad daar eens over nadenken.
Homogene klassen en
Homogene klassen en kennisgericht onderwijs zijn belangrijke doelstellingen van BON. BON reageert daarbij op ideologische en concrete plannen van de overheid. Maar BON zou ook zelf bepaalde ideeën kunnen uitwerken. Bij voorbeeld van een Bathysion. Een school die veel gemeen heeft met het Gymnasium-β van vóór de Mammouthwet. Een school voor twaalfjarigen met voldoende capaciteiten waaronder voldoende leergierigheid om naar het universitaire onderwijs door te stromen. Die capaciteiten moeten natuurlijk getest worden o.a. maar niet alleen door een toelatingsexamen waarop leerlingen zich moeten kunnen voorbereiden. De belangrijkste eis die aan de leraren gesteld zou moeten worden is een universitaire master in hun leervak. BON zou voor zo'n school een curriculum kunnen uitwerken. Een Bathysion is voor BON een vorm van passend onderwijs in brede betekenis. BON zou zich na het ontwerpen van een volledig plan voor een Bathysion kunnen gaan inzetten voor steun en aan de wieg van een organisatie kunnen staan die opkomt voor de stichting van zo'n schooltype op grond van de BONse principes en het recht van ouders hoofdopvoeder van eigen kinderen te zijn. Ook moet er op gewezen worden dat Therese May het in het belang voor het Verenigd Koninkrijk acht dat het verbod op het stichten van Grammar Schools opgeheven wordt.
Er is nog iets waar je aan
Er is nog iets waar je aan moet denken als je een Bathysion ontwerpt. Linksen geven graag veel geld uit aan de zwakste leerlingen. De kosten per leerling moeten op een Bathysion dus laag zijn. Men moet dan ook denken aan een kleine aantal contacturen, veel zelfwerkaamheid, hoorcolleges alsmede hulplessen door bovenbouwleerlingen aan onderbouwleerlingen om dat onderdoel en dus het bovendoel te kunnen bereiken.
@ b.verkroost: dialoge
@ b.verkroost: dialoge monoloog?
Ik heb met belangstelling de
Ik heb met belangstelling de post van B.Verkroost over het stapelen van diploma's en de reacties daarp gelezen.
Staatsecretaris Dekker stelt de belemmeringen die de verschillende toelatingseisen van school tot school opwerpen terecht aan de kaak, maar er zijjn nog andere aspecten die bij hem minder pregnant, hoewel niet ongenoemd, naar voren komen: de niveaukloof tussen VMBO-T?MAVO en HAVO.
Ik heb mijn ervaringen als VO-docent wiskunde (en een beetje als HBS-leerling) met stapelen op papier gezet en dat niveauu-probleem daarbij betrokken, maar het stuk werd dermate lang dat ik het hier maar niet neerzet, doch in een blog heb neergezet.
Je kunt het hier lezen: aowiskunde.blogspot.nl/2017/01/stapelen.html
De makke van het vroegere
De makke van het vroegere toelatingsexamen HBS/Gymnsium, b.verkroost, was dat het Hoofd der (basis)School, tevens onderwijzer van de zesde en laatste klas bepaalde welke leerlingen toegelaten werden op de voobereiding voot dat examen. Bij die toelating tot de voorbereiding speelde bewust of onbewust de sociale klasse waartoe de leerling behoorde een rol. Als een leerling vn huis uit niet gestimuleerd werd om naar het vwo te gaan en ook niet van huis uit geholpen kon worden bij het volgen van dat soort vwo had hij immers minder kans om zijn einddiploma voor dat hoge schooltype te halen. En ook toen al kregen zwakkere vwo-leerlingen van "goede huize" zonodig bijles. Overigens, nu de juffen mogen beslissen waarvoor een leerling geschikt is, speelt nog steeds het ouderlijk milieu een rol. De juf moet in haar beslissing alle factoren meenemen en steun vanuit het ouderlijk huis is beslist belangrijk. Bovendien zetten sommige ouders de juffen onder druk en die geven soms, vanwege de soesah of uit vrees voor kritiek op henzelf, liever daaraan toe. Zo erg veel is er op het gebied van selectie en meer kansen voor kinderen uit de hogere bevolkingslagen niet veranderd maar wel is de kwaliteit van het vwo omlaag gegaan.Het zou hoe dan ook wenslijk zijn dat in de bovenbouw van het baisonderwijs juffen werken die er op getrained zijn verborgen talenten van leerlingen te ontdekken. Die dus niet alleen op grond van toetsresulttaten oordelen. Men moet, zoals jij zegt, zo ver mogelijk wegblijven van het inbouwen van "willekeurige drempels".
Beste Erik. Ik heb je zeer
Beste Erik. Ik heb je zeer herkenbare blog, waarin je de problematiek diepgaand behandelt, met instemming gelezen. Het zou mooi zijn als de staatssecretaris en de VO-raad dat ook eens zouden doen.