Sent from thw New Wold

De De Verenigde Staten lopen sociaal achter. Iedereen moet voor zichzelf opkomen en kan millionair te worden en als je dat niet lukt ben je een mislukkeling. Jou wacht dan een kommevol bestaan en als je ziek wordt heb je geen recht op medische zorg. Dat was het tot voorkort en blijkbaar vonden ook vele "mislukkelingen" dat rechtvaardig. In Europa lag dat wat anders: rangen en standen maakten deel uit van de door God geschapen ordening en het was haast zondig om uit je klasse omhoog te komen. Maar het was ook de wereld van erbarmen en zo kregen de armen recht op een draagbaar bestaan en recht op medische zorg. Vervolgens kwam in Europa  het idee op dat iedereen de voordelen zou moeten kunnen plukken van onderwijs dat vooral door kinderen van hoogopgeleide ouders werd gevolgd. IEDEREEN NAAR HET GYMNASIUM heette dat Om daar zijn geest te verrijken en ook om aan de klassenmaatschapij een einde te maken vonden de socialisten. Door de progressiviteit van de directe belastingen was het ook financierbaar.

Je kunt geld afnemen van de rijken en dat verdelen onder de armen. Maar het vermogen om iets te begrijpen en zaken te doorschouwen is niet iets dat je zo maar kunt innemen bij hen die daar mee gezegend zijn en vervolgen uitdelen aan de armen van geest. Dat zo'n vermogen grotendeels aangeboren was wilden de linksen niet accepteren. Iedere geboren baby zou een tabula rasa zijn en iedere baby was in principe vwo-geschikt.Toen de feiten deze illusie bleken te logenstraffen nam links een rampzalige beslissing: Houdt alle kinderen zo lang mogelijk bij elkaar zodat bij de leerlingen zo lang mogelijk een gevoel van "gelijkwaardigheid in stand gehouden kon worden. En hoewel het secundair onderwijs, afgezien van brug- en dakpan-klassen opgedeeld bleef in verschillende niveaux daalde om op- en af-stroming gemakkelijker te maken het niveau van het vwo. Dat dit vooral voor intellignte kinderen uit de lagere klassen van nadeel was drong waarschijnlijk maar bij weinig linksen door. Zij verheugden er zich slechts over dat de middelmatige leerlingen uit de onderklassen een bijna even grote kans kregen om (sneller) op het juiste eindniveau te komen als die van de bovenklassen.

Nederland wacht met smart op een politieke partij die begaafde leerlingen een programma aanbieden dat naar inhoud en niveau bij hen past. Is er in Nedeland een partij die een politica als preminister May van Groot rittannie kan voortbrengen die van onze zelfstandige gymnasia weer Grammar Schools maakt bestemd voor leerlingen met een intellectuele belangstelling?