Premier Rutte, gaf met een 'sorry' aan dat hij de kluit politiek belazerd heeft. Een van eerlijkheid overlopende premier maakte hiermee zijn politieke ambities voor de volgende kabinetsperiode publiek. Als het niet lukt, gewoon sorry zeggen en je komt er mee weg. Dat zien we nu ook in de nieuwe verkiezingsprogramma's van politieke partijen opduiken als het om onderwijs gaat. Van 'er moet meer geld naar het onderwijs', 'gratis bijles' tot '7,5 miljoen om de aansluiting van het mbo met het hbo te verbeteren'. Allemaal cirkelredeneringen gevangen in een sorry-cultus. Bedragen worden niet genoemd, er is nog niets doorgerekend en als er al een bedrag wordt genoemd is het een aalmoes. Nergens gaat het om echte oplossingen. Echte oplossingen waarbij het gaat om een kwalitatieve verbetering van het onderwijs, door de vak-inhoud op een hoger peil te brengen, het opleiden van echte en vooral bevoegde en vakbekwame leraren en vooral afscheid te nemen van wartaal als ‘de leerling creëert zijn eigen onderwijs’. En ook afscheid nemen van iPad-scholen die alleen maar geschikt zijn voor leerlingen die het toch al kunnen. En wat te denken van een stevige salarisverhoging voor de leraar. Kortom, van aalmoezen en sorry worden we niets wijzer. Sorry, ik moest dit even kwijt.
Vakinhoud op een hoger peil
Vakinhoud op een hoger peil brengen?
Dan moet eerst de pedagogische/onderwijskundige milieuvervuiling worden bestreden om weer 'echte vakken' te kunnen invoeren. Overstromen onze leerlingen vandaag de technische universiteiten omdat ze genoeg hebben van alle kwezelarij in het voortgezet onderwijs? Dat is hoopvol; niet de fantasterij van onderwijs 2032.
Er wordt weer volop geklaagd
Er wordt weer volop geklaagd over ons onderwijs. Politici scoren zogezegd. Toch zou je denken dat na 40 jaar vernieuwing het beloofde land dan toch eindelijk bereikt is. Maar nee, de staat van het onderwijs schijnt nog steeds allerbelabberdst te zijn. Anno 2016 schijnen er nog steeds geen 'gelijke kansen' te zijn. Heeft iedereen dan het geheugen verloren?
De juiste diagnose wordt natuurlijk niet gesteld, want het gros schijnt al die vernieuwing een goede zaak te vinden hoewel datzelfde gros blijft jammeren.
De juiste diagnose van de kwaal is natuurlijk dar die vorm van onderwijs die 'zelfstandig' de leerstof laat ontdekken, vooral zeer funest is voor vooral de zwakkere leerling. De leraar als coach staat aan de zijkant aan te moedigen, hoewel hij intussen nog 5 andere niveaus binnen dat uur moet bedienen vanwege 'passend onderwijs'. Dat hele model klopt didactisch dus helemaal niet.
Het is hier al zo vaak geschreven. Zonder kennis van zaken zit men in het onderwijs vooral te navelstaren. Daar schiet niemand wat mee op. Zelfs onze universiteiten zakken uit de top 100; en dan doet Dijsselbloem nog zijn best internationaal over te komen door zijn rede in het Engels te houden, het werkt dus niet. Het is ijdelheid en leegte.
En intussen blijven de
En intussen blijven de geluiden gewoon toenemen: iedereen moet worden toegelaten tot de studie van zijn/haar keuze.
Anwezige kennis telt gewoon NIET! Ik sta verbijsterd over de wensen van dergelijke mensen die sprookjes najagen.
Erfelijkheid speelt een belangrijke rol als het om inteligentie gaat. De natuur heeft NIET iedereen gelijk begiftigd. Zo is het leven. Iedereen die dat ontkent, kan niet serieus worden genomen.
Herstel:
Herstel:
Aanwezige, en
intelligentie. Sorry.
Ik vermoed dat een leerling
Ik vermoed dat een leerling die nu het HBS- of gymnasium-diploma van vóór de Mammoetwet zou kunnen behalen nog zonder meer op de universiteiten zou kunnen worden toegelaten. Het onderwijslandschap van kleine, over het gehele land verspreide Lycea was dus uitstekend in staat op het universitaire onderwijs voor te bereiden. Maar het was per leerling wel een stuk goedkoper dan het huidige, meestal in scholengmeenschappen ondergebrachte vwo-onderwijs. De nu in het secundair onderwijs gekozen manieren om kinderen uit "lager milieu" door vertragen en/of het creëren van goed begaanbare omwegen op een bij hen passend eindniveau te brengen heeft geleid tot de verlaging van alle eindniveaux en heeft de kosten van het secundair ondewijs laten exploderen. De politieke partijen zoeken de oplossing niet in afbraak en wederopbouw van het onderwijs maar in "meer geld", dus in "goed geld tegen kwaad geld". De verkiezingen hebben voor onderwijs niet veel goeds in petto!