5 Reacties

  1. Tantalizing! BON houdt haar

    Tantalizing! BON houdt haar jaardag in een hooggeprezen particuliere school voor tertiair onderwijs. En voorafgaand daaraan lezen we over een soortgelijke school in Californië waar het helemaal mis gegaan is. Of het IVA juridisch een non-profit organisatie is weet ik niet maar omdat het niet gesubsidieerd wordt zal het minstens quitte moeten spelen.
    <newline> 
    Als we naar de verschillen met het Everest College kijken blijken die enorm te zijn. Het IVA maakt geen deel uit van een keten of een grotere organisatie. De diploma's die het IVA uitreikt zijn niet alleen maar eigen diploma's maar tevens door de Nederlandse overheid erkende HBO- en MBO-diploma's die bij de afnemers hoog gewaardeerd worden. Het IVA hoeft geen reclame te maken en kan en zal ongeschikte leerlingen afwijzen. Het Everest College probeerde zo veel mogelijk kansloze kwetsbare jongeren tot inschrijven te verleiden, ook nu het door een non-profit orgnisatie geleid wordt. De bestuursleden ontvangen trapsgewijze een hoog salaris waardoor zij niet meer vrij zijn om de jongeren bij beslissingen op de eerste plaats te laten komen.
    <newline>
    Het Everest College is veel groter en wat ermee gebeurd is lijkt sprekend op wat er met het ROC van Leiden gebeurd is. Het Everest College is een in principe door de overheid gecontroleerde, gesubsidieerde particuliere onderwijsinstelling. Het lijkt er daarom op dat de hoofdvoorwaarde voor goed niet-universitair tertiair onderwijs versplintering is van de daarvoor bestemde onderwijsinstellingen in gesubsidieerde scholen ter grootte van het IVA. 
    <newline>
    Het wel of niet afsplitsen van de lerarensalarissen van de lump sum is dan niet meer cruciaal voor de goede besteding van het subsidiegeld. Wel belangrijk  omdat afsplitsing de mobiliteit en de keuzevrijheid van de leraren vergroot.

  2. Ter informatie: IVA

    Ter informatie: IVA Driebergen (waar ik werk) is geenszins een non-profit organisatie. Het is een BV met winstoogmerk voor de aandeelhouders. Wij hebben daarbij wel te maken met één familie als aandeelhouders. Zij kunnen er aan de ene kant goed van leven maar aan de andere kant hebben zij oog voor het langetermijnbelang van alle stakeholders. Voorbeeld: in 2008 bleven de inschrijvingen door de economische crisis zwaar achter. En toen bleek het voordeel van een familiebedrijf: niet gelijk ingrijpen met ontslagen maar eerst rustig afwachten. En ziedaar: het tij keerde.

    Reclame maken is overigens wel aan de orde: daar zijn drie mensen fulltime mee bezig. En dat loont, want al vele jaren achtereen zijn alle banken begin september gevuld. 

    Een 'for profit' school kan dus wel degelijk goed functioneren; dat vereist echter integere bestuurders die niet elke gelegenheid aangrijpen om geld te verdienen ten koste van de kwaliteit van het onderwijs. <schaamteloze promotie> Anders scoor je geen 98 van de 100 punten in de verkiezing 'beste kleine hogeschool'. </schaamteloze promotie> 

  3. Dat IVA in Driebegren heeft

    Dat IVA in Driebegren heeft een inspirerend verhaal. Je vraagt je af waarom zulke inspirerende insituten niet als voorbeeld gelden. In plaats daarvan zien we bestuurders die bedrijfje spelen op kosten van de belastingbetaler. Die geen kostenbewustzijn ontwikkelen, maar verwachten dat er altijd wel een overheidslade vol geld ergens ligt. Waar geldverspilling een tweede natuur wordt.

    Goed onderwijs kan al worden gegeven door een leerkracht met kennis van zijn onderwerp, didactische gaven en een schoolbord met een krijtje (basic en duurzaam!). Daar zijn geen miljoenen injecties elke keer weer voor nodig. Maar wat zien we: steeds meer geld injecteren waarbij de inhoudelijke kwaliteit al decennia achteruit holt. Dat vanwege een andere invulling van het begrip 'kwaliteit'. Kwaliteit schijnt vooral neer te komen op 'happyness' voor iedereen, inclusief vette bonussen voor vele derde partijen. Waar mislukkingen 'wetenschappelijke' etiketten krijgen om de mislukkingen te verdoezelen  (ADHD, dyslexie, dyscalculie enz).

  4. Het leraarschap aan zo’n

    Het leraarschap aan zo'n school als de IVA lijkt mij voor veel leraren aantrekkelijk. Als je er als leraar voor zorgt dat bijna alle leerlingen binnen de daarvoor gestelde tijd hun mavo- of havo-diploma halen en dat de eigen diploma's van de school niet devalueren zul je in grote mate vrij zijn om naar eigen inzicht les te geven en zul je vrijgesteld blijven van als zinloos ervaren voorschriften. Je mag zelf weten of je slechts met krijtje of schoolbord werkt of veel gebruik maakt van digitale hulpmiddellen, zo lang je maar de gewenste resultaten bereikt. Ik hoop dat het bestuur van BON bij de politici gaat pleiten voor het achteraf subsidieren van IVA-achtige mbo- en hbo-scholen en dat de leraren die BON-lid zijn het bestuur daartoe zullen aanmoedigen. Langs deze weg kunnen er vele kleine kwalitatief goede gespecialiseerde hbo- en mbo-scholen tot stand komen. Deze scholen zorgen dan voor druk op de huidige grote hbo- en mbo-instituten om onderwijskwaliteit te genereren. Er ontstaat echte marktwerking in het gehele mbo en hbo en daardoor gaat de kwaliteit ervan omhoog. De diploma's stijgen in waarde en de docenten worden er gelukkiger en beter door.

  5. Het komt mij voor dat het AVI

    Het komt mij voor dat het AVI een familiebedrijf is. Een kenmerk daarvan is dat er een wederzijdse betrokkenheid bestaat tussen bedrijf en medewerkers en bereidheid om te vechten voor de overlving van het bedrijf. Werknemers horen dus ook in enige mate bij de familie. Dat blijkt uit de zin "En toen (toen in 2008 de inschrijvingen door de economische crisis zwaar achter bleef) bleek het voordeel van een familiebedrijf: niet gelijk ingrijpen met ontslagen maar eerst rustig afwachten. En ziedaar: het tij keerde" van Marten Hoffmann. Zo werkt in leraar daar in een veel warmer sociaal klimaat dan op de mega-scholen van de grote schoolbesturen)

Laat een reactie achter