Nadat in het “ voetbalvakblad” VI een als kritiek bedoeld stuk op de Cruyff revolutie van de hand van Marco van Basten is verschenen; ( een kritiek, die de grote Johan uiteraard geheel niet kan raken, want “wie is van Basten?”), lijkt het tijd geworden dat de dwingende invloed van Cruyff zich nu ook gaat uitstrekken tot de KNVB. De hoogste tijd inderdaad. Er ging dan ook een hevige siddering door alle gelederen van de KNVB toen bekend werd, dat hij zich gisteren met een kort “Cruyff” gemeld had aan de poort van het KNVB gebouw te Zeist. Cruyff liep direct door naar de bestuurskamer van deze door een zooitje onbekwamen geleide voetbalorganisatie, waar de voorzitter nederig zijn plaats inruimde. Met de hem zo eigen, geen tegenspraak duldende, voortvarendheid ontvouwde Johan zijn nieuwe beleidsplan getiteld: “Oprotten”. Daar had niemand van terug natuurlijk. De hele organisatie, van hoog tot laag, zou voortaan geleid gaan worden door echte, door Cruyff zelf uitgezochte voetbaljongens. Jongens van de Cruyff academie, die alles zouden gaan doen volgens de Cruyff filosofie, te beginnen bij een precieze inspeelpass binnen het positiespel; een pass met het juiste gevoel, de goede snelheid en looprichting. Dat geldt voor zowel op het veld als binnen de gehele organisatie. Ook bestuursleden en de medewerkers op het kantoor, dienen elkaar voortaan op de juiste manier aan te spelen. Een proces van “professineren” volgens Cruyff, waarvoor iedereen een gecertificeerde opleiding aan de Cruyff academie diende te volgen met als klap op de vuurpijl een Voetbalregister. Dit register zou er uiteindelijk voor zorgen dat de gehele KNVB van hoog tot laag en van de spelers op het veld tot de toiletjuffrouw doordrenkt zou zijn van voetbal en voetbal alleen. De komende periode diende volgens Cruyff dan ook gezien te worden als één groot leerproces, dat vanaf een golfterrein bij Barcelona zou worden aangestuurd ( niet bellen tussen 14.00 en 16.00 uur als de grootmeester zijn siësta houdt en op andere uren eigenlijk ook niet, want hij neemt nooit op.) De Cruyff adepten weten precies wat hen te doen staat en kennen hun plaats. Zo niet, dan wordt men zonder pardon uit het register gedonderd. Heldere taal zoals altijd want “wie het niet begrijpt, die snapt het niet”. Logisch. Het wordt tijd dat de gehele samenleving van deze kijk op eigenlijke alle basisproblemen van het goed op elkaar ingespeeld zijn, gaat profiteren. Het onderwijs bij voorbeeld.
Reacties zijn gesloten.
Maar … wie is dan het grote
Maar … wie is dan het grote onderwijstalent dat ons voor gaat? Want het talent van Cruyf is bewezen en aantoonbaar. Grote onderwijstalenten worden miskend door vernieuwers omdat zij heel andere spelregels willen. Voetbal is qua regels eenduidig. Maar is onderwijs ook zo eenduidig? En willen we eigenlijk wel dat het onderwijs eenduidig is? En wie zijn die 'we'? Zijn dat alle ouders of zijn dat politici? Ouders kunnen heel vetschillende opvattingen hebben over opvoeding en onderwijs. Kan bij voetbal niet. Daarom kunnen ouders heel verschillende types Cruyf als voorbeeld willen zien.
In hoeverre laat het register ruimte aan de verschillende ouderwensen? Ik voorzie een gelijkschakelend motief voor het lerarenregister. Tevens een functie als openbare schandpaal. Wie niet 'modern' wil zijn, gaat publiekelijk in zijn hemd staan. Chinese leraren moesten tijdens de Culturele Revolitie aan openbare zelfkritiek doen. Zelfkritiek die natuurlijk een ijkpunt had; in hun beval het ijkpunt van de Partij.
Gelijkschakeling leidt tot zulke situaties. Volgens mij waarborgt onze grondwet vrijheid van onderwijs. Dat wil zeggen dat ouders naar eigen inzicht scholen mogen oprichten. Dit noemen wij vrijheid. Weet u nog?