zakelijk

Naar aanleiding van een gesprek op de LIA site, dook ik weer eens in mijn eigen geweten.

Ben ik te negatief?

Aanleiding was een docente geschiedenis en een collega vreemde talen, die beiden menen dat ze wel met hun tijd uitkomen.

Voor mijn gevoel zit de oplossing van dit vraagstuk in het woordje:  zakelijk.

 

De beide docenten noemen zichzelf zakelijk genoeg om hun werkdag af te bakenen.

Dat vind ik knap. Ook ik heb de gewoonte om mijn werk op school zelf te doen. Toch kwam ik elke keer zo uit, dat er nakijkwerk mee naar huis moest. Waar zitten de verschillen?

 

In het soort aanstelling: 0,75 tegen 1,0

In het soort vak: wiskunde tegen geschiedenis en een vreemde taal

In het soort docent.

 

Ja, natuurlijk ook in het laatste, ontkennen zou idioot zijn.

Er schoot me namelijk te binnen wat er al in 2011 in mijn Excel berekening naar voren kwam: de lesboer komt net uit. Of in ieder geval binnen een normale marge.

Wat is een lesboer: iemand die zijn lessen draait en het meest noodzakelijke werk ernaast. Punt.

Dat is niet verboden, begrijp me goed.

 

Het zijn in mijn persoonlijke beleving wel de mensen die menen dat:

Er in HUN klassen geen leerlingen

 verkracht worden

Thuis dagelijks geslagen

Voor een webcam verleid worden hun kleren uit te trekken

Leerproblemen hebben

Zusjes/broertjes/ouders met problemen hebben etc

Vul de lijst maar aan.

Het zijn de docenten die ervoor kiezen daar hun tijd niet aan te besteden.

Het zijn de docenten die DAAR hun tijdwinst boeken. Die uitkomen met hun mentoraat. Die niet aanspreekbaar zijn ( 5 min leerjaar per dag) voor hun leerlingen.

 

Ben ik dan niet zakelijk? Vraag ik me af.

Volgens mij wel. Ik ga er alleen vanuit dat bovenstaande zaken een deel van je tijd in beslag nemen. Het wordt, op de school waar ik werkte, ook van je verwacht. Het klopt wel, dat er vaak leerlingen van de hoofdlocatie naar ons kwamen, die niet gewend waren aan docenten die naar hen luisterden. Je zag ze in drie maanden helemaal opbloeien.

 

Inderdaad, de docent die ervoor zorgt met alle handelingen binnen de voorgeschreven tijd te blijven, werkt niet al teveel over.

Maar, is mijn vraag. Hoe zie jij jezelf. IK zie mezelf niet als werkzaam in de zorg. Ik trek  duidelijke grenzen. Maar problemen signaleren, inschatten en fatsoenlijk verder verwijzen kost tijd. Een gesprek met een leerling voeren kost tijd.

Leerproblemen signaleren kost tijd.

So kost tijd

Een klas gestructureerd aansturen om een groep te worden kost tijd.

Een vraag meelezen en meerekenen met de leerling om te zien of diens gedachten gang een punt waard is, kost tijd.

Ben ik een overdreven docente als ik die zaken tot mijn werkzaamheden reken?

Ja en nee.

In elke omschrijving van een docent, staan dit soort taken en bijbehorende eigenschappen opgesomd. Een complete docent doet dit en heeft er aanleg voor. Je wordt erop uitgezocht, als je de functieomschrijving leest.

Een zakelijke docent houdt dat binnen grenzen.

Wat doe je, als zelfs het basale takenpakket al zorgt voor een overstroming? Kies maar.

 

Ik zat ook in mijn lokaal te werken. Dat lokaal moest ik eerst losweken van het bijlesinstituut waar het aan verhuurd was….. maar dat instituut werkte prima mee.

Ik leerde van mijn fouten. In het eerste jaar was ik wel bereid tot extra uitleg, in het tweede jaar niet. Waarom ik daar vrede mee had? Omdat de personen die extra uitleg kwamen halen vaak de mensen waren die onder mijn les andere dingen hadden zitten doen. DAAR ben ik niet voor. Voor elk leerjaar was er een hulp uur wiskunde, dat was de aangewezen plek voor extra uitleg.

 

Een klas kneden kost tijd en moeite.

Wat willen we in Nederland?

Als je de media volgt zie je dat er van docenten continu meer vaardigheden qua klassenmanagement verwacht wordt. In de loop van de decennia zijn er lijsten met activiteiten de school binnen gelopen.

Die kunnen op papier alleen draaien met de docenten, want er wordt niet vanuit gegaan dat daar alleen maar externen bij zijn.

Neem: het taaldorp. Een fantastisch initiatief van Engels en Frans. Buitengewoon effectief. Maar, zonder collega’s niet te realiseren. Wat doe je?? ALTIJD nee zeggen? Dat mag. Alleen dat mag niet.

Kijk maar in je taakomschrijving. En kijk naar je leerlingen als je uitlegt dat de tijd die het je kost (alweer) je vrije tijd is en je daarom nee zegt.

Het kan allemaal passen. Ja, dat klopt ongeveer. Wat dan bijt, is de tegenspraak tussen de sociaal opstellende docent en de rekenkundig zakelijke docent. Als je elke leerling die ergens om komt er weer uit zet, kom je beter uit met je tijd.

Dan heb je namelijk ook geen administratie eraan vast zitten, geen lesplannen, plannen van aanpak, overleg met ZAT team, geen aansluitlessen voor de leerlingen die naar de HAVO willen. Het meisje dat dagelijks thuis door haar broer in elkaar wordt geramd, stuur je dan met een glimlach elke dag weer naar huis. Want het is jouw zaak niet. De klas waarvan er 3 kinderen webcamproblemen hadden, knik je bemoedigend toe en je slaat je boek open. ( de mentor had geen zin meer ivm naderend pensioen)

 

Wat ik correct zou vinden,

Is het aanpassen van de functiebeschrijvingen, naar de verwachte zakelijkheid. Of de aanpassing van de tijden aan de verwachte sociale instelling.

Je mag mij een zeikerd noemen, be my guest. Waar ik je even op wil wijzen is dat ELKE normjaartaak tot op 4 cijfers achter de komma door je baas uitgerekend wordt.

Ik ben zo zakelijk dat ik dat even nareken aan de hand van de functiebeschrijving.

 

Misschien willen ze een functiebeschrijving maken voor de lesboer en wil de VO Raad en OCW in hun publicaties aangeven dat docenten nu eenmaal binnen de hen gefaciliteerde tijd dienen te blijven in plaats van eindeloze pleidooien voor docenten die de leerling individueel tegemoet gaat komen?

Dat zou wel zo eerlijk en dus zakelijk zijn. De huidige structuur van verborgen eisen stellen is alles behalve zakelijk.