Dank zij Grahame Lock zijn wij ons er weer bewust van geworden dat de regering en de politici zich opgesloten hebben in een paradigma gekenmerkt door utilarisatie, doelstellingen met een overdaad aan controle-metingen en disneyficatie. Links gelooft niet meer in de verheffing des volks en liberalen zien het liber-zijn eng begrensd op economisch handelen. De PvdA is een belangenvereniging voor mensen met een laag inkomen geworden en de VVD heeft de opvoeding van kinderen bij bedrijven ondergebracht die daar waar geld niet meer goed kan sturen met targets werken. Zij werkt mee met de PvdA aan het uitschakelen van de rechten met betrekking tot vrijheid van de ouders m.b.t. tot de opvoeding en dus ook scholing van hun kinderen. Ook aan het uitschakelen van de professionele vrijheid van de leraren overigens. Opvallend is dat het geïnstitutionliseerde wantrouwen die die partijen op het gebied van onderwijs aan de dag leggen geen rampen in onderwijsland heeft kunnen voorkomen.
Hoewel veel ouders die disneyficatie van het onderwijs prachtig vinden en hopen hun kind naar een “leuke” school te kunnen sturen zijn er ook ouders die enerzijds willen dat hun kinderen op school meer leren op cognitief gebied en andere dingen op het gebied van menselijke verhoudingen. Voorkomen van pesten in en buiten schooltijd is belangrijk maar als je eigen kind niet gepest wordt en niet pest wil je niet dat zo veel van de schooltijd van jouw kind gebruikt wordt voor het tegengaan van pesten. Als jouw kind sociaal vaardig is of een einzelgänger is die niemand last berokkent en niet antisociaal is wil je niet dat er eindeloos veel tijd op school aan het leren samenwerken besteed wordt. Sommige ouders willen meer (niet infantiele) aandacht voor de humaniora en Bildung.
Ouderrechten op het gebied van opvoeding en scholing van kinderen worden door de oude politieke partijen volledig genegeerd. Het zou goed zijn als BON daar een themadag aan wijdt en conclusies trekt. De invoering van “passend onderwijs” past veel ouders en kinderen niet en levert BON vele nieuwe potentiële leden op. BON zou in alle oprechtheid bij ouders de vrees kunnen opwekken dat de volgend stap in “passend onderwijs” het alsnog het verwezenlijken van de eerder mislukte middenschool zou kunnen zijn. Ook moeten ouders gewaarschuwd worden dat het onderwijsprogramma van D66, een halve nieuwkomer, niet veel meer is dan een opsomming van desiderata waarmee zij te veel kanten op kan en bovendien een skew heeft naar het gebruik van elektronische middelen.
Ik denk dat BON en beter onderwijs gebaat is bij meer belangstelling van BON voor ouderrechten
“ ‘Alle leerlingen moeten een
“ ‘Alle leerlingen moeten een plek in het onderwijs krijgen die aansluit op hun kwaliteiten en mogelijkheden. Ook als zij extra ondersteuning nodig hebben.’ Dat is volgens Rijksoverheid.nl de kern van de Wet Passend Onderwijs die per 1 augustus van kracht is “. Ik haal dit uit een lezersreactie die ik deze week in de NRC aantrof. Wat mij opvalt is dat de tweede zin de eerste onderuithaalt. Uit die tweede zin blijkt dat het gaat om leerlingen die bij normale ondersteuning net niet meekomen. Goocheme leerlingen hebben die normale ondersteuning nauwelijks nodig. Zij hebben andere ondersteuning nodig. De combinatie van zinnen maakt het duidelijk dat het er bij “passend onderwijs” alleen maar gaat om de resultaten van elke leerling binnen een bepaalde norm te brengen.
De schrijver van bovengenoemde reactie liep tegen een heel ander aspect van “passend onderwijs” aan: de geringe flexibilitiet vanwege de bureaukratische uitvoering. Hij vervolgt: “Ik vrees dat deze wet zal stranden in het mbo. Zo ook alle pogingen om mij van passend onderwijs te voorzien. Door oorproblemen liep ik al jong een leerachterstand op. In 2009 kreeg ik ook nog eens de diagnoses dyscalculie (rekenstoornis) en PDD-NOS (vorm van autisme). Ik kom daardoor theoretisch niet verder dan niveau 1, maar kan praktisch zeker niveau 3. De nodige theorie leer ik in de praktijk, maar het systeem wil dat niet onderkennen. Als ik denk aan ‘een plek die bij mijn mogelijkheden past’, dan denk ik eerder aan een werkervaringsplaats dan aan een schoollokaal. Het wordt tijd dat er eens gekeken wordt naar wat ik wél kan. Vanzelfsprekend begrijp ik dat een diploma aan minimumeisen moet voldoen. Maar waar het mij om gaat is dat scholen in samenwerking met bedrijven flexibeler [¿moeten? (Mm)] omgaan met de manier waarop zij onderwijzen. Door de eeuwen heen zijn vaklieden op allerlei manieren opgeleid. Zoals het nu gaat, is ook maar één van de manieren. Ik heb in dit geval een andere manier nodig. De Wet Passend Onderwijs moet niet in de theorie blijven hangen. Aldus Niels Aussems (22) uit Waalwijk in Scholen kijk nu eens naar wat ik wel kan in de NRC.
Het speciale recht van ouders
Het speciale recht van ouders?
Deze wens klinkt als een wens van een echo uit een zeer ver verleden.
Alle opinies omtrent onderwijs gaan uit van een plaatje dat voor IEDEREEN geldig is! De totale gelijkschakeling is in volle gang en niemand schijnt het te deren. Groepen die EIGEN onderwijs willen worden beschouwd als achterlijk of sectarisch.
Hoogst merkwaardig dit te moeten constateren in een land dat prat gaat op de vele vrijheden!
De EU spreekt hier een belangrijk woordje mee, zoals Sympathisant uit en treure hier heeft aangetoond..
De vrije samenleving heeft lak aan specifieke wensen van ouders. Want ouders zouden sowieso bekrompen zijn, gezien hun eigenbelang en hun zogenaamde beperkte inzichten.
We zitten, qua onderwijs, niet meer in een vrije samenleving. We zitten in een door de staat gewenste gelijkschakeling. Wat in de (ordinaire) praktijk betekent: de beweging naar beneden. Zelfs BON weet geen vuist te maken. Maar ook ik heb elke weerstand intussen verloren. Mijn enige troost: ik doe er niet meer aan mee.
Absolutely, Moby! Maar voor
Absolutely, Moby! Maar voor mensen die de strijd nog niet opgegeven hebben geeft jouw tekst aanleiding tot een aantal vragen: Heeft BON er baat bij om ouders die meer zeggenschap over het onderwijs aan HUN kinderen willen krijgen in haar gelederen op te nemen? Wat die ouders willen lijkt me ook gunstig voor beter onderwijs voor alle kinderen en jeugdigen. De meeste ouders die zich zouden melden zouden door onze tegenstanders niet als achterlijk gequalificeerd kunnen worden zonder dat deze (de laatstgenoemden) zich belachelijk zouden maken en dat versterkt de positie van BON. Een nieuw verwijt aan BON zou dan echter kunnen worden dat zij zich in de eerste plaats op de belangen van de betere leerlingen richt. Zou BON gebaat zijn bij een politieke partij die zich voldoende gedetailleerd achter de ideeën van BON stelt. DE SP is een linkse partij die zich in tegenstalling tot de PvdA niet vijandig opstelt tegenover leerlingen die naar omvang en/of diepgaandheid hoge eisen stellend onderwijs willen volgen. Net als zo veel vooroorlogse sociaaldemokraten zijn ze(haar leden) niet anti-intellectueel. In overeenstemming met jouw beschrijving van de publieke opinie hebben we van de andere politieke partijen niets te verwachten. Als ik zie hoe weinig die andere politieke partijen zich van de mening van BON aantrekken komt het mij voor dat BON zou moeten overwegen om haar politieke neutraliteit op te geven. Wel moet ze natuurlijk bij haar leden onderzoeken of die het grotendeels met haar eens zijn. Er moet geen meer dan zevenvoudige decimering onder de BONleden als zodanig volgen!
(OPM: Bij decimeren wordt 1 op de 10 geliquideerd; als dat ongeveer 6,57 keer plaats gevonden heeft is ongeveer de helft overgebleven. Om 10% over te houden moet men dat ongeveer 22 keer doen)
(0.9)^22=0.09847709021
(0.9)^22=0.09847709021
(0.9)^22=0.09847709021 is
(0.9)^22=0.09847709021 is iets dat ik in de tijd dat ik op de middelbare school zat met behulp van een logarithmentabel uitgerekend zou hebben. Niet om mezelf te plagen maar omdat de zakmachines waarmee iemand dat nu uitrekent niet bestonden.
Hoe moest je vóór de komst
Hoe moest je vóór de komst van rekenmachines iets uitrekenen? Als voorbeeld reken ik 0,9123^22,22 (= 0,9123²²̛̛’²²) met behulp van een logatithmentabel. Waar ik vroeger iets uit die tabel gehaald zou hebben moet ik bij gebrek aan zo'n tabel wel gebruik maken van een zakrekenmachine.
Men bedenke:
1) In een logarithmentabel voor grondtal 10 kan men slechts heen en terug zoeken voor getallen die groter dan of gelijk aan 1 zijn en bovendien kleiner dan 10 zijn
2 )De logarithme van nul en negatieve getallen bestaat niet
……………………………………………………………………..
Log (0,91233^22,22) = 22,22 x log (0,9123) [A]
………………………………………………………………………..
Bepalen van log (0,9123)
log (0,9123) = -1+ log (9,123) = -1 + 0,9601 = -0,03986
Substitueren van log (0,9123) door -0,03986 in [A]
………………………………………………………………………………………
Dus log (0,9123²²̛̛’²²) = 22,22 x -0,03986
log (0,9123^22,22) = log (22,22 x 0,03986)
22,22 x 0,0386 kan men apart uitrekenen;
………………………………………………………………………
log (22,22 x 0,0399) = log (22,22) + log (0,0399) = 1,3467 + (0,6001– 2) = -0,052719
22,22 x 0,0399 = 0,8857
log (0,9123^22,22) = -0,8857
0,9123^22,22 = 0,1301
…………………………………………………………………………………..
Dit resultaat vindt men tegenwoordig snel op de rekenmachine door gebruik te maken van de x^y toets.
een rekenmachine is vaak nuttig!