Hoe realistisch is de nieuwe PABO rekentoetsgids?

Update tijdens #corona: we zitten nog steeds midden in de implementatie van @curriculum_nu. Zie

www.beteronderwijsnederland.nl/blogs/2016/12/waar-staan-we-nu-met-het-reken-en-wiskundeonderwijs/

Leestip voor de blog: eerst lezen dan pas klikken.

In 1999 omarmde het toenmalige bestuur van de Nederlandse Vereniging van Wiskundeleraren (NVvW) in de persoon van haar nu afgetreden voorzitter het realistisch rekenen (RR), zie de bijlagen hieronder. Vervolgens werd RR in de wet verankerd, onder regie van Anne van Streun, de richtinggevende didacticus van diezelfde NVvW. Klik op DutchLaw.pdf below to read Staatsblad 2010 265. ACHTTIEN Nederlandse hoogleraren, waaronder Diederik Stapel en genoemde Van Streun, zagen ten overvloede nog maar een keer dat het allemaal goed was:

Diederik Stapel: één van ‘de achttien’

De rekenramp bleef ontkend en het rekentoetsfiasco lag nog voorbij de horizon. Na de door het bestuur van de NVvW omarmde RR aanpak en de Commissie Schmidt die hetzelfde deed voor de rekentoetsen zijn we inmiddels TALloze  OCW commissies en een heuse KNAW-bijeenkomst verder, en ligt er nu ook een nieuw stuk voor rekenen op de PABO voor:

www.fisme.science.uu.nl/publicaties/literatuur/2014_toetsgids_pabo.pdf

Hoe realistisch is dit stuk? De goede verstaander begrijpt dat het hier om twee vragen gaat. Ten eerste of RR dominant aanwezig blijft en ten tweede:

als realistisch “rekenen” en traditioneel rekenen (TR) allebei getoetst moeten gaan worden, is dat wel te implementeren in een studeerbaar curriculum voor de PABO? Of ligt de nadruk straks toch weer op “RR”?

De TAL-kennisbasis Rekenen voor de PABO (kennisbasis_rekenen-wiskunde_eindversie), met het bijbehorende legitimatierapport (legitimatierapport__5_), vigeert sinds 7 december 2009:

www.youtube.com/watch?v=18Av1_-S_Ko

Op die donkere maandag in december werd het publiek met een slimme wisseltruc op het verkeerde been gezet door een promovendus van de TALprofessor. Het boekje zag er anders uit. Had men misschien toch geluisterd? Schaamde men zich uiteindelijk toch voor 2/3=0,66? Helaas. Niet dus. De horror is onverkort gehandhaafd. Breuken met noemer 3 dienen vermeden te worden.

En dan is er nu dus weer een nieuwe gids. Voor rekentoetsen op de PABO. De voorbeelden lijken weer in RR-richting te wijzen. Meer van hetzelfde medicijn dat de kwaal heeft veroorzaakt? Deze omschrijving is helaas nog steeds geen officieel stuk:

staff.fnwi.uva.nl/j.vandecraats/SGR_KennisbasisRekenenPabo.pdf

Voor de goede orde, de rol van Anne van Streun in de rekenproblematiek, een PO-kwestie, hangt samen met diens rol in de schoolwiskundeproblematiek, waarover u bijvoorbeeld hier leest:

staff.fnwi.uva.nl/j.vandecraats/Kanttekeningen_open_brief.pdf

Van Streun en TAL blijven richtinggevend, nu weer met Wiskundige DenkActiviteiten als speerpunt in de examenprogramma’s. Opvallend is dat de rekenmachine onbespreekbaar blijft. De vooringenomenheid bij het College van Examens is ons welbekend en de GR blijft onmisbaar bij de WDA:

Nieuwe examenprogramma’s wiskunde, het onderwijzen en toetsen van wiskundige denkactiviteiten?

Zie verder ook:

www.beteronderwijsnederland.nl/blogs/2014/12/panama2015/

De Toekomst die Telt. Het geld kan niet op:

www.beteronderwijsnederland.nl/blogs/2015/06/rabiate-tegenstanders-rekentoets-en-22-verdwenen-miljoenen/

Bijlagen:

17 Reacties

  1. Zoals Joost opmerkt zit

    Zoals Joost opmerkt zit Diederik Stapel niet in de commissie van deskundigen die naar de rekentoetsen gaat kijken. Wie zitten er dan wel in die commissie? De lijst staat in de link die Joost gaf. Op het internet heb ik wat meer informatie over deze mensen kunnen vinden.

    • Rick Steur: ooit lerarenopleider economie, daarna actief als onderwijsbestuurder en bij de onderwijsinspectie. Sinds kort "senioradviseur" in 1 van de vele commerciele bedrijfjes rond het onderwijs.
    • Greetje van der Werf: hoogleraar onderwijskunde en vice-decaan.
    • Don Mellenbergh: emeritus hoogleraar psychologie.
    • Bernard Veldkamp: Adjunct-Professor in de sociale wetenschappen (maar met een doctoraaldiploma wiskunde). Verder onder andere verbonden aan het CITO.
    • Akke Vos: ooit docent aardrijkskunde, daarna beleidsmedewerker bij het ministerie van onderwijs. Nu met pensioen.

    Als ik naar deze lijst kijk dan is het eerste wat bij mij opkomt: "deskundigen in wat?" Alle 5 hebben vooral een achtergrond in de sociale wetenschappen en ervaring in commissies.

  2. De ontwikkelingen in het

    De ontwikkelingen in het rekenonderwijs zijn niet los te zien van de kwalijke rol die de onderwijscooperatie speelt. Onderdeel van de kwakzalverij die als nascholing wordt verkocht ten behoeve van het toch al gemankeerde #lerarenregister is de verplichte omscholing tot Realistische Rekendocenten van wiskundeleraren in het VO en MBO die nu door @minOCW is afgekondigd.

  3. 2020 inmiddels. Op twitter gaat het over het Nederlands Mathematisch Instituut. Ik reageerde net op @wimvandehulst met

    “Kabouters? Nou, wel kabouters met een goed verhaal en een bedrijf dat waar levert voor het geld, net zoals veel rij-instructeurs dat doen. Tarieven zijn vergelijkbaar. Zo moet dat maar, als het rekenen niet op school geleerd is dankzij @marcvzanten en zo.”

    en verwees naar deze blog. Ik lees de reactie van Wim graag. Het BON forum biedt alle ruimte voor de nuance die hij zo zoekt maar zelf ook nog niet gevonden heeft zo te zien.

  4. Wim vroeg me via twitter om hier te verwijzen naar onderzoekonderwijs.net/wp-content/uploads/2020/09/Analyse-vervolgtraject-curriculumherziening-Wim-van-de-Hulst-31_08-2020.pdf en noemde met name pagina 23 en 24.

    Daar lees ik:

    Het lastige is dat het onderscheid tussen het ‘Hoe’ en het ‘Wat’ hier ook geen oplossing biedt. Wat je tot het ‘Wat’ rekent en wat tot het ‘Hoe’ hangt juist mede af van de visie op wiskunde die je aanhangt: van wat je wel en niet tot de kern van de wiskunde rekent.

    Dit is een schijndiscussie. Betrokkenen naar wie verwezen wordt zijn geen wiskundigen. Hiermee worden de lectoraten op de pabo’s die mede verantwoordelijk zijn voor de teloorgang van het REKENonderwijs alleen maar gelegitimeerd.

    De contexten waar verder naar verwezen wordt zijn in de praktijk achter buro’s verzonnen contexten die met toepassingen weinig van doen hebben. Een mooi voorbeeld is het steeds maar weer gerecyclede oorlogsaardappelfietsverhaal van Anne van Streun waarover Jan van Maanen mij eens collegiale mail stuurde met cc aan mijn decaan.

Laat een reactie achter