Zo nu en dan krijg ik een reactie, die me erop wijst dat er in twee jaar niet zoveel is veranderd.
Twee jaar geleden plaatste ik een stukje op onze schoolserver. Dat was vrijwel rechtstreeks aanleiding mij van de server te gooien. In eerste instantie kreeg ik een waarschuwing. Bepaal zelf maar of je de tekst opruiend vindt, ik plaats het onderaan.
In die periode kreeg ik exact dezelfde soort reactie als gisteren op deze site: zeur niet over extra te werken uren. dat doe je overal en vrijwillig.
Net als twee jaar terug meld ik: Wie ben jij om voor mij te bepalen wat ik in mijn vrije tijd wil doen?
Misschien wil ik wel met ouderen naar het strand rijden of helpen een buurt op te knappen. Misschien wil ik wel een redelijk ontspannen ouder voor mijn eigen kinderen zijn. Wie weet.
Het geheim van vrijwilligerswerk is, dat je ervoor kiest. JIJ kiest ervoor dat voor school te doen en dat is je goed recht. Ik kies ervoor dat elders te doen en dat is mijn goed recht.
Helaas zorg JIJ ervoor dat door je werkgever toe te staan het woord vrijwillig door te strepen, dat IK verplicht word om mijn vrijwilligerswerk ook voor school te doen. Volgens mij is dit qua taal al een onmogelijkheid, maar ok.
Realiseer je je dat? Blijkbaar niet. De reacties staan namelijk bol van de overtuiging dat je je verheven voelt boven iemand die voor door haar gewerkte extra uren betaald wil worden.
Dat geneuzel over minuten wat je zo irritant vindt, kun je misschien eens 1 keer wel doornemen. Dan zie je , dat iemand met mijn aanstelling en mijn vak en mijn locatie, een taaklast krijgt van 800 uur meer dan er in die vervelende minuten staan opgeschreven. Standaard. Niet als overwerk of vrijwilligerswerk naast je baan, maar als basiseis.
JIJ zorgt ervoor, dat dat in stand blijft. JIJ denkt geen last te hebben van dit verschijnsel en dus zie je er het nut niet van in de boel eens door te lichten in het belang van iedereen, niet alleen jezelf. Zolang jij en de collega's die het met je eens zijn, verhinderen dat er objectief naar de taaklast en de tijdnormering die ervoor staat gekeken wordt, ben jij net zo verantwoordelijk voor het over de kop werken van honderden collega's als je werkgever.
Ik gun jou je vrijwillgerswerk van harte. Gun je mij het mijne?
De paar extra centen waar je het over hebt, zijn de centen waar mijn kinderen en ik van eten. In plaats van 1,0 fte een 0,75 fte. Nu een WIA over 0,75 fte. Dat scheelt nogal. Daar had ik graag vrijwillig voor gekozen in plaats het van mijn collega's te moeten. Ik heb een eenoudergezin zie je, er is geen aanvulling. Vrijwilligers werk vind ik leuk en belangrijk, vooral omdat het een verrijking van je leven kan zijn. In plaats van een molensteen die je om je nek krijgt door iemand die hardnekkig ontkent het ding om je nek te hangen.
De erkenning van de uren die ik daadwerkeijk werkte en die ik volgens de baas werkte, maakt voor mij het verschil tussen rond komen en niet. Ik werkte kei- en keihard. En ik wist wanneer te stoppen. DAT heeft me de toorn op mijn hals gehaald. DAT heeft me ziek gemaakt: mijn volharding op zelfbeschikking. Als ik over twee weken mijn auto verkoop, heb je dan het gevoel dat je gelijk hebt ?
Je hebt het misschien niet door, maar dat is een rechtstreeks gevolg van jouw mening.
De tekst van twee jaar geleden:
Collega's
een tekst om een zeer hardnekkig misverstand te verhelpen.
Mocht je van mening zijn dat je teveel werk moet afkrijgen in te korte tijd: De politiek heeft daar NIETS mee te maken.
Ons management weet dat, al hoor je van hen: "daar krijgen we geen geld voor van de overheid".
De school vraagt aan de minister geld voor de "boodschappenlijst"die ze haar overhandigen.
Als er op die boodschappenlijst staat, dat school 140 uur vraagt voor jouw lesuur per jaar, dan is dat getal waar de minister over praat. Verder helemaal niets.
Zolang degene met de boodschappenlijst bewust minder tijd vraagt dan feitelijk nodig, is het geld wat gegeven wordt bij voorbaat al te weinig voor wat feitelijk nodig is.
een minister gaat echt niet kijken of er eigenlijk iets bij moet.
Deze keus wordt gemaakt door school.
De school legt vast hoeveel tijd jij, ik en elke docent krijgt voor een taak.
De school heeft besloten dat elke docent, ongeacht VWO, HAVO, VMBO, onderbouw of bovenbouw: 36 keer 34 minuten per jaar krijgt voor al het werk, dat er bij een lesuur komt kijken.
De overheid heeft daar NIETS mee te maken.
Als school meent meer geld nodig te hebben, moeten ze dat verzoek bij de minister neerleggen. Schriftelijk.
Ik hoor veel om me heen dat : pauze overleg, verplaatsen in pauzetijd, gebrek aan tijd voor van alles en nog wat door een deel van de collega's gezien wordt als een vaststaand feit.
De overheid heeft bepaald dat je ZELF verantwoordelijk bent. Schoolbeleid heeft instemming van personeel/MR nodig. Overheid staat daar helemaal buiten.
Elke docent bepaalt zelf of hij/zij instemt met de getallen van de normjaartaak.
Een melding bij je manager levert niets op, het is geen doorvoerlijn naar de MR. Mocht je menen dat jouw manager aan de hand van jouw melding zijn meerdere vraagt jouw werkomstandigheden opnieuw te bekijken: Vraag het eens. Het antwoord is nee.
Degenen die niet blij zijn met de normjaartaak: melden bij de MR. Het management hoeft helemaal niets te doen totdat de MR door het personeel geactiveerd is.
Degenen die alle extra minuutjes als vrijwilligerswerk willen blijven doen: ga je gang. Respect voor je idealisme, inzet etc. Wil je jouw vrijwilligerswerk niet als mijn arbeidsvoorwaarde afdwingen? Ik doe mijn vrijwilligerswerk elders, niet op school. Op school werk ik.
Denise Hupkens, Wiskunde
Het zou voor de lezer
Het zou voor de lezer duidelijker zijn als wordt aangegeven n.a.v. welke reactie dit blazende artikel is geschreven.
Als extra inzet op bovenstaande manier als 'vrijwilligers'werk' wordt weggezet is dat wel sfeerbedervend.
Maar een "uitslover" mag vaak rekenen op negatieve reacties. Daarom mijn advies: sloof u uit als u er zin in heeft maar hang het niet aan de grote klok; dat werkt lekker.
Je bent bepaald de enige niet
Je bent bepaald de enige niet die deze dingen beweert, dus het gaat niet alleen om jouw reactie. Ik kreeg twee jaar geleden al mails van collega's dat ze dergelijke dingen niet willen lezen.
De omschrijving mag je niet aanstaan, hij klopt wel.
Het verhaal klopt ook. Jouw extra inzet, wat je niet aan de grote klok hangt, maar waarmee je mij denkt te mogen veroordelen omdat ik er anders mee om ga, leg je op aan je collega's. Met ontzettend vervelende financiele gevolgen.
Als de gevolgen van van jouw keuze voor anderen je niet interesseren, mag je daar rustig voor uitkomen. Je mag er ook voor uitkomen als je er nog nooit bij hebt stil gestaan.
Wat je hier meldt, is in feite dat ik zonder geluid te geven gewoon alles had moeten doen wat er geeist werd en meer, omdat jij je happy voelt bij de huidige gang van zaken. Wanneer mag ik wel geluid gaan geven? Als jij net als ik je onderhoud niet meer kan betalen? Krijg ik dan toestemming? Is dat een sociale instelling of juist niet?
Mevrouw Denise,
Mevrouw Denise,
Het is nooit mijn bedoeling geweest om sociaal te zijn. Ik weet dat dit vloeken is de hedendaagse kerk van het sociale denken. Ik heb bewust mijn doelstellingen vernauwd:
1. Ik wilde het beste voor mijn klas.
2. Maar ik wilde er zelf ook lol in blijven hebben.
Die eigen "lol" blijkt erg over te slaan op leerlingen.
En dan doe je dingen die een "goog" of "loog" niet kan bedenken. Maar die wel maken dat jouw school een goede naam krijgt wat weer voor aanwas van leerlingen zorgt.
Ik ben in de overtuiging dat, als elke leerkracht de vrijheid krijgt zo te handelen, de politiek verbaasd gaat staan over het onderwijs en zelfs wil proberen zelf goede sier te maken met iets wat zij zelf niet kon regelen.
Daarnaast werd ik door meer confessionele motieven gedreven, maar daar is bij BON geen idee van dus laat ik dat onbesproken.
Hai Moby,
Hai Moby,
ik ben het met je eens dat een blije docent een uitstraling heeft waar niets anders tegenop kan. Helaas gaat de lol er wel een beetje af als je voor het 8e jaar niet op vakantie kunt, terwijl je je een slag in de rondte werkt.
groetjes
Het is inderdaad de overheid
Het is inderdaad de overheid die alle "lol" er uit haalt. Die het liefst elke leerkracht als een automaat beschouwt die willoos overheidswensen uitvoert.
De leerkracht als tandwieltje van de overheid. Ik haat die overheid dermate dat ik niet langer wil voldoen aan die eisen en dus ben uitgestapt. Omdat ik weet heb van, en heb ervaren hoe het vele malen beter kan zonder die vernieuwende overheid met haar onzinnige eisen en dwangmaatregelen.
Ik ben nog steeds geneigd in de tegenwoordige tijd te praten, want het raakt mij nog steeds. Maar ik heb een minder betaalde baan verkozen boven de totale mislukking van wat linkse overheden ons in het onderwijs hebben opgedrongen.
Ik wil geen schroefje zijn in dat linkse totaal falende onderwijsconcept! Zo diep zit mijn afkeer.
Je bent veel te positief moby
Je bent veel te positief moby. Dat de overheid op allerlei manieren invloed wil hebben op de manier waarop de leraar werkt is juist. Dat gebeurt vanuit zo'n beetje iedere maatschappelijk/politieke stroming. Omdat onderwijs de directe verantwoordelijkheid van de overheid is, is dat binnen grenzen nog te billijken ook: uiteindelijk gaat het om belastinggeld en kinderen. Als je je daar niet in kunt vinden dan moet je inderdaad keuzes maken.
In mijn ogen veel kwalijker is de rol van de besturen en hun raden. Die worden niet democratische gecontrolleerd en daar is het genoemde effect in mijn ogen ook veel groter.
Overigens deel ik je kritiek op de spicifieke maatregelen die de overheid neemt en inderdaad het idee dat leraren inwisselbaar en aanstuurbaar moeten zijn. Concreet doet men weinig anders dan de besturen. Het probleem is dat de besturen dat in mijn ogen niet legitiem zouden mogen doen, maar de overheid in principe wel (al realiseer ik me ook de beperkingen van ons (en elk) democratisch systeem).
moby,
moby,
je hebt voor je geestelijke gezondheid gekozen. Geen verwijt van deze kant. Het is al erg genoeg te moeten stoppen met lesgeven denk ik.
Het geeft wel aan hoe diep het probleem zit en dat ik gelijk heb in mijn veronderstelling : om docent te zijn heb je bepaalde eigenschappen nodig. Diezelfde eigenschappen maken het noodzakelijk dat je voor sommige dingen uit de wind wordt gehouden.
Het past niet bij elkaar de juiste eigensschappen als docent te hebben en te willen knokken voor je eigen rechten.
In mijn ogen een enorme overtreding van de zorgplicht door de werkgevers, daar enorm misbruik van te maken.