BAPO, voor oudere werknemers of voor ouder onderwijzend personeel??

Ik houd zo nu en dan best van een woordenwedstrijd.

 BAPO De regeling “bevordering arbeidsparticipatie oudere werknemers” bestaat al geruime tijd. Op grond van deze regeling kunnen leerkrachten en directieledenvanaf hun 52e jaar tot hun 56e jaar jaarlijks 170 uur BAPO (104 lesuren) opnemen. Vanaf hun 56e jaar hebben zij recht op 340 uur BAPO (208 lesuren) per jaar. De werknemer betaalt voor dit verlof 35% van de kosten, de werkgever 65%. Voor deeltijders gelden bovenvermelde uren naar rato van de werktijdfactor. Voor onderwijsondersteunend personeel wordt voor de berekening van het BAPO-verlof een iets andere formule wordt toegepast. Zij hebben evenwel recht op min of meer hetzelfde aantal BAPO-uren als waar onderwijzendpersoneel recht op heeft.

Er is de heer Dekker gevraagd of hij de BAPO niet uitsluitend bestemd achtte voor leraren en hij meende dat het voor elk personeelslid gold.

Echter, de BAPO waarvan de bestuurders zeggen afstand te hebben gedaan, is specifiek in het leven geroepen voor onderwijzend personeel.

Voor bijvoorbeeld onderwijsondersteunend personeel is al een iets afwijkende regeling.

Bestuursleden zijn geen directieleden, zoals de VO Raad net briesend van verontwaardiging heeft vastgesteld.

Dus,……., hadden ze al helemaal geen recht op de BAPO.

Zelfs al vielen ze onder de CAO VO, zolang ze geen onderwijzend personeel zijn, bestaat het recht op BAPO niet.

Men is dus gecompenseerd voor iets waar om te beginnen al geen recht op was.