Participatiesamenleving

Het is wel erg treurig gesteld met een land waarin het woord 'particiaptiesamenleving' gekozen wordt tot hét woord van het jaar, kookboeken de best verkochte boeken zijn, banken zich mogen gedragen als criminele organisaties (zie ook Adformatie van 15 november), het onderwijs zowat als geheel door het ijs zakt (lees 'Het Alternatief'), onderwijsorganisaties rommelen met geld en diploma's (Amarantis, nepopleidingen voor  Polen, Inholland,Alhuraa) en frauderende bestuurders zonder problemen ergens anders verder kunnen rotzooien. Met gezwinde spoed het land verlaten lijkt een goede oplossing. Valt dit land nog te redden?

2 Reacties

  1. De parlementariërs in

    De parlementariërs in Griekenland deden niets goed wat henzelf zou kunnen schaden. Toch werd het land gered. Ook Nederland zal wel gered worden maar het zal heel wat burgers moeite losten om daar de Duitsers dankbaar voor te zijn. Het kan verkeren!

  2. Wat Nederland doormaakt,

    Wat Nederland doormaakt, probeer ik zelf maar te zien als een leerproces. Een omvangrijk, héél langzaam en langdurig leerproces. Een leerproces dat overigens meer landen doormaken, óók Duitsland en Frankrijk, óók de VS en Groot-Brittannië, ook Brazilië, Rusland, India en China. En ga zo maar door. Er zijn wel landen die sommige lessen wat sneller en eerder leren dan anderen. Zweden had al een bankencrisis, en daar worden banken die te weinig reservekapitaal achter de hand hebben inmiddels automatisch genationaliseerd. Dan kijken bankiers wel uit met te veel risico's nemen. En IJsland is in de afgelopen vier jaar met pakweg 2 procent economische groei per jaar uit de crisis geklommen door, naast te bezuinigingen, onder andere de belastingen voor de rijken en voor bedrijven te verhogen, en tegelijkertijd de onderwijssalarissen en uitkeringen níet te verlagen. Wij kunnen leren van andere landen; andere landen leren van ons: fietspaden, waterschappen, drugsregulering, hoe je níet je onderwijs moet hervormen en nog veel meer.

Reacties zijn gesloten.