wat voor mensen willen jullie voor je hebben werken?

Het gebeurt me vaker dat mensen me niet begrijpen.

Daar probeer ik werkelijk rekening mee te houden.

Maar waar het heel vaak op neer komt, is dat men pas achteraf, soms jaren later, snapt wat ik bedoelde. En dat ik gelijk had.

Ja, dit zal wel weer vreselijk arrogant klinken. Ik kan je vertellen dat het helemaal niet leuk is, om inzichten te hebben die anderen pas ( veel ) later krijgen. Helemaal niet leuk. Men begrijpt je niet. Vind je verwaand. Vind je …. vul maar in. Het is verdrietig en ronduit vermoeiend.

Ik strijd hier niet alleen voor mezelf en dat is een keuze waar ik, hoe bitter ik af en toe ook ben, achter sta. De bitterheid waait op het strand of in het bos wel weer weg. Dan weet ik weer dat de meeste docenten zo vast zitten in hun hersenspoeling, dat ze er niet alleen uit kunnen klimmen.Ja, jullie zijn, zoals een collega het noemde: geconditioneerd.  Op een enkeling na.

De website die ik, ten koste van een aantal uren die ik elders kon gebruiken,maakte, maakte ik om inzicht te verschaffen.

Wat heeft het me opgeleverd: 1 reactie die over mijn familie ging. Geen enkele aanmoediging. Nul.

Dat er ook maar 1 persoon een feitelijk opdrachtformulier in heeft gevuld boeit me minder. Zolang ik nog eten heb, kan het altijd erger. En voor mijn eten deze komende maand heb ik zelf gezorgd. Die dingen komen wel, als er op een gegeven moment meer begrip komt en de procedures weer actueel zijn.

 

Maar dat er niemand, niemand op het idee komt om zelfs de kleinste aanmoediging te typen, maakt me wel even ziek ja. Het benadrukt voor de zoveelste keer wat een ongelooflijk lamme tutten docenten zijn. Waar ligt het aan?

Te moe om vier woorden te typen?

Bevalt de tekst niet?

Zijn de plaatjes niet mooi genoeg?

 

Er hebben inmiddels ook twee mensen aangeboden mee te schrijven, zoadat er in de toekomst op meerdere manieren vormgegeven teksten komen te staan. De ene persoon wordt nu eenmaal meer aangesproken door het ene en de ander door het andere. Wat mij betreft is de siteboedoeld om informatie te verschaffen. Ik ga, ook niet voor jullie, mijn ziel verkopen. Dan had ik de shit van mijn werkgever ook wel kunnen eten.

 

Zelf ga ik me weer meer bezighouden met waarom het feitelijk gaat: de tweede procedure.

Ik zal www.iemanddoetiets.nl aanvullen met materiaal. Daarvoor was een constructiewijziging bij de website nodig en die is er nu.

 

Voordat ik me terugtrek om dat te doen wat belangrijker is dan collega's aan hun haren erbij te trekken wilde ik nog even kwijt:

wat voor mensen wil je dan dat de troep voor je op gaan ruimen? Mensen zoals jij? Nou, dat schiet lekker op, hebben we de laatste decennia gemerkt. Om uit een ingesleten patroon te klimmen heb je eerder iemand nodig die af en toe hard mept, dan iemand die poeslief is en denkt dat jullie allemaal platgeknuffeld moeten worden.

Maar dat er echt, op de ene persoon die iets heeft overgemaakt na, niemand een bemoedigend woord heeft getypt, ( hij/zij typte iets leuks erbij)maakte me zo moe en verdrietig, dat ik weet dat ik mijn energie niet weer aan dit soort dingen moet verspillen. Als ik zo moe ben, kan ik me verder ook niet met de bewijsvoering bezighouden. En dat laatste vind ik een heel stuk belangrijker dan iedereen die me niet volgt of geen goed woord gunt proberen over te halen me aardig te vinden. Je hoeft mij niet aardig te vinden. Je moet er in gaan geloven.