Na een korte dip, niets menselijks is mij vreemd, ben ik weer druk bezig.

 

Ik was heel even de kop en de staart kwijt. Inmiddels heb ik het weer op een rijtje. Ik heb ongeveer 12 zaken van de geschillencommissie onderwijs uitgedraaid. Die 12 heb ik uitgezocht naar aanleiding van de samenvatting die van elk geschil gepubliceerd wordt.

In bijna alle zaken is sprake van de aanname dat de werkgevers integer zijn.Ik heb de jurisprudentie van 2003 tot 2013 doorgekeken en er is de laatste jaren een duidelijke verschuiving waar te nemen, die de aanname van die integriteit op zijn minst in twijfel mag trekken.

Tot 2009 a 2010 zijn er werkelijk allerlei geschillen aangekaart. Maar na die periode is de hoeveelheid zaken die over taakbeleid en instemminggeschillen gaat relatief groeiende.

In steeds meer geschillen is sprake van een werkgever die onvoldoende overleg pleegt, onvoldoende informatie verstrekt en verplichte onderbouwing niet levert.

Hoe kan het, dat een heel leger mensen klaagt, zo nu en dan een klacht wordt ingediend en dat er geen bal veranderd?

Door de formulering.

De geschillencommisie werkt op dezelfde manier als de rechtbank.

1) wat is het geschil

2) is de commissie bevoegd te oordelen

3) lever de feiten aan.

De zaken die betrekking hebben op taakbeleid, gaan bijna altijd over de verkeerde discussie. Daarmee krijgen werkgevers de ruimte om er langs te fietsen.

Een docent die piept over zijn jaartaak, wordt teruggefloten omdat de PMR met het beleid heeft ingestemd. DIT KOMT HEEL VAAK VOOR! Wil elk PMR lid zich ervan bewust zijn welk gevolg zijn/haar instemming heeft?

Als je je eigenlijk niet toegerust acht voor de taak, verzoek dan een professional in te mogen schakelen. Wat nu veel te vaak gebeurt, is dat MR leden instemmen "omdat er geen andere mogelijkheid was". Heb je enig idee hoeveel geld er op dit moment wordt uitgegeven aan het op niveau brengen van schoolleiders en bestuursleden? De kosten die een PMR maakt zijn daarmee vergeleken minimaal. De tekorten in de organisatie worden niet opgelost door te besparen op dergelijke ondersteuning. Welk deel van het tekort wordt veroorzaakt door de kosten nascholing bestuur en schoolleiding of lidmaatschap VO Raad, om eens iets te noemen? Welke bijdrage lever je door ergens mee in te stemmen waarvan je het gevoel hebt dat het niet ok is?

De beredenering "er was geen andere mogelijkheid"sneuvelt bij elke rechtbank. De rechtbank heeft er bijna niets mee te maken dat jij niet voldoende tijd krijgt, in feite onvoldoende kennis hebt etc etc.

Veel PMR leden beseffen het misschien niet, maar het is geen schande om te beseffen dat je boven je hoofd aan het werken bent. Op deze manier wordt er meer kapot gemaakt, dan wanneer je duidelijk maakt je taak niet te kunnen vervullen wegens tekortschietende faciliteiten. Je beslist wel  over het lot van honderden collega's. Dat doe je niet "even". Jouw gemekker: het kon niet anders, is bij een rechtbank "ik heb ermee ingestemd:. punt. Een maar achteraf is niet mogelijk. Dan had je NEE moeten zeggen.

Waarom maak ik me hier druk om?  Omdat het mij een hoop extra werk oplevert. De eerste verdediging die een werkgever aanvoert, is dat het beleid is goedgekeurd. Hoe dat is goedgekeurd gaat hij er echt niet bij vermelden en wordt ook helemaal niet gevraagd.

Nu moet ik duidelijk maken dat een instemming van een PMR niet betekent dat alles binnen de wet arbeidsrecht valt. Ik moet feitelijk duidelijk maken dat de PMR van SKOL ( voordat het SCOL werd) bestaat uit een stel goedbedoelende amateurs die niet overzien waar ze mee bezig zijn en die niet tegen een bestuur opgewassen zijn. Dat klinkt heel bot maar daar komt het wel op neer.

Willen de personen die op hun school in de PMR zitten er alsjeblieft voor zorgen dat eventuele discussie met werkgevers duidelijk in de notulen vermeld worden? Dat is beter dan niets. Het kan bij een rechter verschil uitmaken als de veronderstelling dat een werkgever niet integer gehandeld heeft, onderbouwd kan worden met een weergave van discutabele houding ten opzichte van een PMR.

De 12 zaken van de geschillencommissie ga ik fileren. Ik zoek op:

• toegestane beleidsvrijheid van de werkgever.

Die dient binnen redelijkheid en billijkheid te vallen.

• een arbeidsconflict ligt over het algemeen aan twee kanten waardoor eventuele gevolgen ook voor beide kanten zijn.

Bij mij is al aangetoond dat het conflict eenzijdig van de kant van de werkgever afkomstig is. 

• valt de taakbelasting binnen de CAO. Daarvoor maak ik duidelijk dat de normering onderbouwd moet worden. De zaken die ik tot nu toe gezien heb, worden weggevaagd omdat "de taakbelasting binnen de CAO valt en daarmee is het klaar".

De opening die ik  zie, is het feit dat de commissie al diverse keren heeft uitgesproken dat een onderbouwing van de normen noodzakelijk is om inzicht te verwerven. AAngezien het taakbeleid in de laatste jaren al een aantal keer is aangepast, elke keer met kleine stappen, is het niet buitensporig om na zoveel jaren en zoveel veranderingen te verzoeken om een doorrekening door een arbeidsdeskundige. Dat is namelijk nog helemaal niet gebeurd.

Waarschijnlijk gaat de tegenpartij alle mogelijke moeite doen om een dergelijk verzoek te torpederen. Want ze weten dat dat het sterke en het zwakke punt is: zolang ermee wordt ingestemd dat de door de werkgever gehanteerde normen leidend zijn, kom je er als werknemer niet doorheen. Het argument, dat een PMR niet uit arbeidsdeskundigen bestaat en dat er al jaren geen aanleiding is gezien die in te schakelen, zal ik hard nodig hebben. Gezien de houding van SCOL, toen ik simpelweg een second opinion bij de UWV heb aangevraagd, zijn ze zich buitengewoon bewust van deze feiten. Tot mijn argeloze verbazing ontploften ze bijna.  De conclusie van het UWV was ook redelijk vernietigend.

Waar het bovenstaande op neerkomt, is dat ik niet alleen maar met getallen aan dien te komen. dat zou het wel een stuk simpeler hebben gemaakt. De hoogste drempel is om aan te tonen, dat er opnieuw geijkt moet worden. Ik hoop en denk in de 12 zaken die ik heb uitgezocht voldoende gronden te vinden dat voor elkaar te krijgen. In plaats van recht tegen de stroom in bewegen, zoek ik de stroom op en kijk hoe ik er gebruik van kan maken.

Alle beschreven zaken leggen duidelijk uit waardoor iets wel of niet wordt afgewezen en hoe de eis wordt vertaald. Het enige wat ik doe, is dat in de juiste volgorde zetten en de juiste conclusie eraan verbinden. Dat klinkt simpel en dat is ook de bedoeling. Bij het laatst afgenomen assessment scoorde ik buitengewoon hoog op dit onderdeel. Voor mij vereist dit geen nadelige inspanning, ik vind het juist heel leuk om te doen. Mag ook weleens.