Sugata Mityra en zijn ‘Hole in the wall’-experiment

SUGATA MITRA EN ZIJN ‘HOLE IN THE WALL’ EXPERIMENT

(zie ook de discussie hier www.beteronderwijsnederland.nl/forum/sugata-mitra-kinderen-leren-zichzelf en hier www.beteronderwijsnederland.nl/content/kijken-naar-kinderen-how-kids-teach-themselves)

In 1999 startte Mitra zijn befaamde ‘Hole in the wall’ experiment (HiWEL). Hij plaatste een computer met internetaansluiting in een sloppenwijk en verdween, waarna nieuwsgierige kinderen er mee aan de slag gingen. Zijn resultaten brachten een schokgolf teweeg. Zonder enige vorm van begeleiding leerden deze kinderen zichzelf engels; tienjarigen hielden zich bezig met biotechnologie; kinderen bedachten originele oplossingen voor geavanceerde wetenschappelijk/technische problemen. Aldus Mitra. Mitra is een veelgevraagd spreker, zijn TED Talks zijn wereldvermaard.

Het werk van Mitra was de inspiratie voor de film ‘Slumdog Millionaire’.

Mitra is bedenker van de termen 'Self-organized learning environment (SOLE)', "Child driven education', 'Minimally Invasive Education', 'School in the cloud' en 'Cloudgranny'.

Eén computer, een uitdagende opdracht en eventueel nog een scheutje aanmoeding… meer is er niet nodig om kinderen tot verbluffende leerresultaten te brengen. Onmogelijk? Professor Sugata Mitra bewijst keer op keer – ook tot zijn eigen verbazing – dat het werkt. Ik sprak Mitra tijdens Dé Onderwijsdagen 2010 in Utrecht.” Erno Mijland  (Zelfstandig adviseur. Redacteur van drie onderwijstijdschriften en auteur van verschillende boeken over onderwijs)

"Kinderen in de slums van India, waar geen leraar wil komen, leren elkaar binnen enkele weken Engels te lezen en spreken, een computermuis te bedienen, spelletjes te spelen en geluidsopnamen te maken en afspelen zonder enige instructie van buitenaf. Ze vormeen een zogenaamde 'Self Organizing Learning Environment'. Nu Sugata Mitra zijn resultaten heeft gereproduceerd in diverse Europese landen als Engeland en Italië wordt ook de relevantie van zijn onderzaoek voor de westerse wereld steeds duidelijker". Michael van Wetering, CTO op de afdeling Strategie en Innovatie bij Stichting Kennisnet

 

Unieke video-beelden van Mitra's baanbrekende experimenten zien we hier [Zelf lerende kinderen]

 

Sugata Mitra (Hoogleraar  ‘Educational Technology’ te Newcastle University)

Mitra is winnaar van de TED Prize 2013 ($ 1 miljoen) voor zijn TED talk uit 2013. Hij kreeg de prijs uit handen van Sir Ken Robinson.

In 2011 ontving Mitra een eredoctoraat van de TU Delft. Ere-promotor was Prof. Wim Veen.

[A school in the cloud: Sugata Mitra accepts the TED Prize at TED2013[Sugata Mitra: 'Kinderen leren beter zonder leraar'[Give them a laptop and a group of pupils will teach themselves]

  • Kinderen kunnen zichzelf alles leren.

  • Another thing these kids said that was music to my ears: “You’ve given us a machine that works only in English, so we had to teach ourselves English.” It was the first time I heard the words ‘teach ourselves’ said so casually.
  • Can Tamil-speaking 12-year-olds learn the biotech of DNA replication by themselves on a streetside computer in English? ….The kids began to learn the material — showing understanding of concepts far advanced for their age. 
  • On a recent visit to Turin, I asked 10-year-olds, "Who was Pythagoras, and what did he do?" Twenty minutes later, every group had right-angled triangles up on screen. One group was beginning to examine the equation of squares – they were heading towards the theory of relativity.
  • I once asked a group of 10-year-olds in the little town of Villa Mercedes in Argentina: 'Why do we have five fingers and toes on each limb? What's so special about five?' Their answer may surpise you.  The children arrived at their answer by investigating both theology and evolution, discovering the five bones holding the web on the first amphibians' fins, and studying geometry. Their investigation resulted in this final answer: The strongest web that can be stretched the widest must have five supports. 
  • If a meteroite was coming toward the earth, how would you figure out if it was going to hit? I have been amazed with how kids come up with new approaches to questions like this. 
  • Kennis die je via internet kunt opzoeken, hoef je niet in je hoofd op te slaan.     
  • A teacher that can be replaced by a computer should be. 
  • Veel scholen vinden de uitkomsten van mijn onderzoek bedreigend voor hun positie.     
  • Het curriculum heeft zijn betekenis voor een groot deel verloren. Het curriculum voor de lagere school is bedacht door tachtigjarigen die bepalen wat achtjarigen moeten weten, en die hebben daar geen trek in.
  • The Victorians created a system called school. They must have good handwriting, they must be able to read, and they must be able to add, subtract and do division. We don’t need that education system anymore. It’s outdated.
  • Je moet kinderen niet vertellen dat de zon opkomt in het oosten, maar ze vragen waar de zon opkomt. Het huidige curriculum zit vol met doctrines. Die moeten er allemaal uit.   
  • We live in a world where, when we want to know something, we can learn it in two minutes. Could it be, the devastating question, that we’re heading towards a future where knowing is obsolete?
  • I'm speaking at TED about a future where knowing is an obsolete idea. Once we get past knowing we move into an era of learning. Knowing is about repeating facts, like “I know to multiply three digit numbers”. I think this is no longer the most important factor in education. Learning is the new skill. Imagination, creation and asking new questions are at its core.
  • Leraren moeten ophouden met antwoorden geven en beginnen met vragen stellen. En dat moeten moeilijke vragen zijn. Het huidige systeem begint bij de gemakkelijke stof, op het niveau waarbij het kind het goede antwoord kan geven. Denk aan de tafels van vermenigvuldiging. Vandaaruit wordt het steeds moeilijker. Maar bij die eenvoudige vragen hebben kinderen geen idee waarom je ze stelt. We moeten het hele curriculum herschrijven in vraagvorm in plaats van in zinnen en antwoorden.
  • Leraren moeten leerlingen niet met informatie helpen, niet ongeduldig worden als een leerling de vraag nog steeds niet heeft opgelost. Loslaten en afwachten, daar gaat het om. En als het echt vastloopt, zo heb ik ontdekt, werkt de grootmoeder-aanpak het best. Niet oordelen, maar achter het kind gaan staan en simpelweg je bewondering uiten voor wat het al wel gevonden heeft. Daarvoor hoef je dus niet een vakinhoudelijke deskundige te zijn, zo blijkt.
  • Het is de hoogste tijd dat we realiseren dat informatie uit zichzelf op het internet komt, zonder dat je er iets voor hoeft te doen. De eindgebruikter krijgt de informatie gratis.
  • Het internet heeft alles veranderd. Lerenden overal ter wereld lijken het traditionele systeem steeds meer de rug toe te keren. Ze vragen zich af waarom ze nog naar school gaan. De traditionele vorm van formele educatie is niet vol te houden.

 

Wilfred Rubens (Projectleider 'elearning' aan de Open Universiteit. Hij was Senior beleidsmedewerker bij ROC Gilde Opleidingen. Hij Studeerde Pedagogische Wetenschappen. Hij heeft een eigen website met publicaties over ict en onderwijs)

  • Sugata Mitra is één van mijn 'helden'. Mitra heeft niet alleen duidelijke ideeën over andere manieren van leren, maar kijkt ook of dit werkt. Daarnaast is hij een inspirerend spreker. Ik was dus blij dat ik hem vandaag tijdens de Onderwijsdagen mocht zien optreden.
  • Mitra ziet een belangrijke rol voor ICT weggelegd. Een voorbeeld waren tien jaar oude kinderen die zelfstandig biotechnologische zaken zoals DNA moesten leren. Mitra is begonnen met een pretest. 5% van de leerlingen had deze test voldoende gemaakt. Via zelfgeorganiseerd leren met behulp van internet werd dit percentage opgehoogd naar 30%. Daarna werden de leerlingen begeleid. Niet door een vakinhoudelijk expert, maar door een 'cloudgranny': een 'oma' die leerlingen uitsluitend aanmoedigd, bewonderd en bekrachtigd. Hierdoor werd de score opgehoogd naar 50%.

 

Fons van den Berg (Consultant bij Danaë Onderwijsinnovatie & ICT. Trainer Consultant voor Apple RTC bij Helikon educatieve technologie)

"Wij [Danaë Onderwijsinnovatie] hebben ons laten inspireren door de goden en de symbolieken uit de Griekse mythologie. Zoals het verhaal gaat heeft de mythologische Danaë een voorspelling waar gemaakt die onmogelijk zou zijn! Het bedrijf Danae Onderwijsinnovatie & ICT gelooft niet in het onmogelijke. De kern van leren met ICT is inspiratie om dromen om te zetten in daden. Zelfs als dat onmogelijk lijkt."

  • Sugata Mitra: ‘A teacher that can be replaced by a machine should be’. Een citaat dat Mitra vaker gebruikt en dat ik ook graag herhaal in een zaal vol leraren. Je zou in het onderwijs de kernactiviteit (leren) wellicht best kunnen laten gebeuren zonder de dure overhead van leraren. Mitra’s experimenten wijzen immers uit dat leren met alleen technologie best kan plaatsvinden. De huidige regering wil bezuinigen en wil daarbij ingesleten patronen en heilige huisjes niet onbesproken laten. Mevrouw de Minister, u kunt me bellen!
  • Het ovationele applaus aan het einde van het verhaal van Mitra was volkomen terecht. In de dagen erna gonsde het op de edublogs over de verbluffende inzichten van Mitra. En toen werd het stil … Dát scholen moeten innoveren weten we, welke inzichten daarbij waardevol zijn weten we. Wat gaan we nu daadwerkelijk doen met die ideeën en inzichten? Zijn er scholen die leren zonder docent durven te laten gebeuren? We hebben volgens mij rumoer nodig, wrijving, spanning, gedoe, revolutie, van alles … maar niet de stilte na Mitra.
  • We hebben geen mensen met hoge CITO-scores nodig, maar Einsteins, Ockels, Freinets en Jobsons.
  • Mijn generatie moet al behoorlijk zijn best doen om overeind te blijven in een wereld die voortdurend verandert. We hebben nog echt kennisonderwijs gehad en ik merk dat dat af en toe tekortschiet.

 

———————————————————

KRITIEK OP SUGATA MITRA EN ZIJN ‘HOLE IN THE WALL’ EXPERIMENT

Wat me vooral opviel was hoe weinig het onderzoek van Mitra geciteerd wordt in wetenschappelijke literatuur. Het grootste deel van de verwijzingen naar zijn onderzoek gebeurt door hemzelf of door mensen uit zijn entourage.” Pedro de Bruyckere (Lerarenopleider secundair onderwijs van de Arteveldhogeschool)

 

Donald Clark (Hij was één van de oprichters van ‘Epic Group’,  die leidend werd in Engeland op het gebied van e-learning. Hij is ook school bestuurder. Hij schreef tientallen artikelen, boeken en reviews over e-learning.  Donald won vele onderscheidingen voor zijn werk waaronder de ‘Outstanding Achievement in e-learning Award’).

[Sugata Mitra: Slum chic? 7 reasons for doubt]

  • I gave a talk once and the speaker after me was an academic from Mitra’s department at NewcastleUniversity, Dr. Payal Arora. She was well versed in Indian education but scathing about his hole-in-the-wall research, not only the research methods and conclusions, but also the method of funding.

  • When Arora came across these two ‘hole-in-the-wall’ sites in India she discovered not the positive tales of self-directed learning but failure. One was vandalised and closed down within two months, the other abandoned and, apparently, was mostly used by boys to play games.
  • Few realise that Mitra’s research funding came from NIIT, a commercial Indian e-learning company. I know them well and believe me, this is no charitable institution. As Arora points out, there is little real independent evidence, other than that provided by HiWEL itself and one must always question research funded by those who would benefit from a positive outcome. The lack of independent research on the sites is astonishing.
  • Arora exposed a glaring weakness in the design of the experiment. It was not comparing the amount of time spent on the hole-in-the-wall material with the same or similar amount of time in school.
  • Arora’s conclusions are that these experiments do not work when not linked to the local schools and that, far from being self-directed, the children need mediation by adults. Arora claims that disassociating learning from adult guidance can lead to uncritical acceptance of bad content and bad learning habits.
  • Mark Warschauer, who also visited a hole-in-the-wall site,  is even more critical than Arora. He claims that overall the project was not very effective, low level learning and not challenging. In addition, he found that some of the many problems were the fact that the internet rarely functioned, no content was provided in Hindi, the only language the children knew, and many parents criticised the kiosks as distracting the children from their homework. Sure they learned how to use menus, drag and drop but most of the time they were using paint programs or playing games.
  • ”Schools are obsolete” said Mitra. Oh yeah? Far from being sited in open places, HiWEL sites are now invariably in school compounds. By being in the school it is difficult to do research that isolates the experience from the school, difficult to disentangle the role of the school and the hole-in-the-wall computers. Indeed, as HiWEL has explained, they involve ‘teachers’ in their implementation and mediation, making it almost impossible to isolate the causes of educational improvement. The ‘hole-in-the-wall’ has become the ‘computer-in-the-school’.
  • Notice two things about this image – no girls and big boys at the screen. You get an odd skew in the data based on the fact that the few successes tell you nothing about the absent children, that got nowhere near the kiosks – these missing children turn out to be the many, not the few, and lot of girls.  
  • Who among you in the developed world would abandon all teaching and install ‘hole-in-the-wall’ learning for your own children? We are being asked to believe that the solution to the lack of opportunities in third world education are computers in walls? If Mitra has children, I wonder if he’s allowing them to learn in this way?