Bericht in de Volkskrant vandaag ; legt de nadruk op kleinschaligheid :
Steeds meer leerlingen naar vrije school
Het aantal leerlingen op vrije scholen is de afgelopen 8 jaar met ruim 22 procent gegroeid. In totaal gaat het om 1464 extra leerlingen, meldde de Vereniging van vrijescholen donderdag. Overal in Nederland wordt deze vorm van onderwijs populairder, zelfs in krimpgebieden als Limburg en Noord-Brabant.
Vrije scholen zijn vaak kleinschalig en besteden extra aandacht aan de sociale en emotionele ontwikkeling van leerlingen. Ook is er vaak extra ruimte voor creatieve vakken. 'Schoolleiders en ouders geven als redenen voor de groei dat er behoefte is aan veilige en kleinschalige scholen', meldt de vereniging. 'Ook is voor ouders de afgelopen jaren een stuk inzichtelijker geworden dat onze scholen voldoen aan de actuele eisen die de Inspectie van het Onderwijs stelt.'
Ook wijst de vereniging op de resultaten van het schoolprestaties-onderzoek van onderwijssocioloog Jaap Dronkers van december 2012. Vier van de 13 vrije scholen voor voortgezet onderwijs in Nederland staan in zijn landelijke top-10 van scholen die hun basiskwaliteit op orde hebben en daarnaast nog veel extra toegevoegde waarde hebben voor hun leerlingen.
De Telegraaf ook : wwandenw.telegraaf.nl/binnenland/21260614/__Steeds_vaker_naar_vrije_school__.html
Er zijn 90 Vrije Scholen voor PO ; plus 13 voor VO, waaronder VWO en VMBO, en zelfs "typisch ambachtelijke" scholen. Leerlingen aantal, geschat, 18,000. De Vrije nScholen maken deel uit van een wereldwijd verband van Waldorfscholen, circa 2,000, vooral in Duitsland, UK, Noord en Zuid Amerika en Japan.
In vergelijking daarmee, zijn er 175 Montesosrischolen, plus 20 voor VO. Alleen al in Amsterdam zijn er 28 Montessori basisscholen, plus 4 voor VO ; in den Haag en Rotterdam elk 14 scholen (waaronder 3 voor VO) ; in Utrecht zijn er 8 scholen. In Europees verband zijn er meer dan 1,600 scholen in andere landen zoals Duitsland, Frankrijk UK, Spanje en Italie. Overzee vooral in Noord Amerika, Mexico en Japan.
Daltonscholen voor PO zijn er 375, VO Dalton zijn het er 20. De Jenaplan en Freinet scholen zijn dan nog niet meegeteld ; het zijn der meerdere honderden, allemaal kleinschalig, zelfstandig, voor een deel met horizontale associaties. In europees verband zijn het meerdere duizenden scholen.
De in dit forum al eens genoemde Coöperatie PO- en -VO scholen (50 totaal, enkele dubbelgeteld in reeds genoemde sectoren) zijn een samenwerkingsverband van principieel kleinschalige scholen, daaronder VWO, HAVO maar ook praktijkscholen ("ambachtelijke scholen"). Klein begonnen in 2003, is hun leerlingen aantal nu 49,000.
Er zijn natuurlijk grote verschillen onderling. Onder de Montessori-, Jenaplan, Freinet en Coöperatieve scholen zijn ook confessionele scholen. Echter, alle zijn kleinschalig en, voorzover bekend, niet aangestuurd door eigenmachtige bestuurders.
Genoeg aantallen leerlingen, en blijkbaar genoeg aantallen ouders die kleinschaligheid en school-zelf-bestuur op prijs stellen.
Wat wel zorgen baart is dat het ministerie aanstuurt op grotere bestuurlijke eenheden (op fusies, zelfs op boven-regionale verbanden), waardoor het principe van onbezoldigd ondersteunend bestuur wordt aangetast. Dit wordt heel bewust bevorderd, door regelgeving zowel als persuation, vanwege de "bestuurbaarheid door ambtenaren van het ministerie". Kwalijke zaak.
Heel begrijpelijk die
Heel begrijpelijk die interesse voor Vrije Scholen.
– Kleuters mogen daar nog lang genoeg kleuter zijn.
– Onderwijs is behoorlijk degelijk (bijna schreef ik: ouderwets)
– De school is kleinschalig
– Er hangt een zeer goede sfeer; grote betrokkenheid van ouders en leerkrachten
– Vakken als muziek en zang krijgen veel aandacht én professionele docenten
Er zitten ook nadelen aan: er worden weinig stricte eisen gesteld én de sfeer is soms uitermate zweverig.
Achttien jaar geleden had een
Achttien jaar geleden had een vriendin van mij de opleiding in Zeist voor tweederde afgerond. De '(moeder)kloekerigheid' beviel haar niet zo, maar ze had toen zelf nog geen kinderen en er daarom zelf niet zoveel last van. Toen echter bleek dat ze een presentatie in rok of jurk moest doen ("want kinderen hangen graag in, aan, onder moeders rokken") werd het haar te bont en stopte ze.
Ze heeft nu twee dochters, waarvan de een twee jaar geleden na ‘gewone’ basisscholen na een opendag-ronde langs allerlei middelbare scholen zélf voor 'de bovenbouw' (is het voortgezet onderwijs vmbo/havo/vwo) koos ondanks het dan dagelijks moeten treinreizen en fietsen dat er uit voortkomt, en de ander dit jaar voor het eerst op de Vrije School in de derde klas is begonnen. Het vergaat beide dochters goed. Mijn vriendin is blij niet te hoeven kloeken, want de kinderen zijn inmiddels 'groot'. Ze is geen grote zweefster en altijd serieus in haar opvoedingstaken geweest. (Ik leerde haar dertig jaar geleden als degelijke, jonge kleuterleidster kennen, terwijl ik op die school al even onderwijzeres, in wat toen nog de eerste klas heette, was.)
Haar stevig opgevoede kinderen kunnen 'de vaagheid' aan. De jongste floreert er zelfs onder. De oudste zit op een in het rapport van Dronkers genoemde school. (Vonden ze leuk, toen ik hun dat meldde.) Ik volg de schoolgang in dit gezin al jaren en ik ben blij dat de oudste deze school koos, en de jongste nu ook van ‘school’ geniet.
Af en toe mag ik met hun in hun schriften of mappen kijken. En ik hoor geregeld de verhalen. Ik ben erg benieuwd hoe het ze in de toekomst zal vergaan.