Je zult maar bij Amarantis werken, bij ons ook net als Zadkine.
Eerst verbouwen, zonder overleg met de werkvloer. Waardeloze lokalen met schuifdeuren en zeer gehorig. Alles voor open en zelfstandig werken, dola uren: docenten op loopafstand. Geen docent in de klas, maar leerlingen die de docent moest opzoeken omdat deze stond les te geven. Telt wel mee als een lesuur.
Vorig jaar de hele verbouwing van 3 jaar geleden weer ongedaan gemaakt. Alles in het oude hersteld, een verbetering zeker maar wat een kapitaalvernietiging.
Moest een Meeting point komen, gebouwd liep niet. Weer geen overleg op de werkvloer. Wordt nu gebruikt als kantoorruimte, weggegooid geld.
Er moest beveiliging komen, huisje gebouwd op het schoolplein. Eén jaar beveiliging gehad, toen geen geld meer voor beschikbaar. Huisje vorig jaar gesloopt.
Dit alles in 3 jaar tijd. Vind je het gek dat het geld op is?????
De weg kwijt!
Beste Einstein,
Ik zou er vrede mee kunnen hebben als er sprake is van overmacht. Maar er is geen sprake van overmacht. Er is sprake van willekeur, chaos en adhoc beleid. Er is sprake van niet alleen gedemotiveerde leerlingen die zich eigen rot vervelen in de OLC’s. maar ook van collega’s die het echt niet meer zien zitten. En die moeten nog 10 jaar als ze mazzel hebben.
Onvrede heb ik ook met dat bedrijf BMC waar duur betaalde interim gasten in worden gehuurd om het vuile werk op te knappen. Het vuile werk wat een leidinggevende zou behoren te doen. Of heb ik een te romantisch beeld van een leidinggevende? Wat ook inderdaad frustrerend is, is dat de werkvloer niet serieus genomen wordt en dat er met ons gesold wordt. Al jaren. Komt er weer zo’n teamlijder die ons verteld dat we in teams moeten samenwerken en dat we als team verantwoordelijk zijn voor onze eigen opleiding. Maar organisatorische ondersteuning? Ho maar!
Onvrede heb ik ook met die verrekte computers die al meer dan 10 jaar oud zijn en die vergaderingen, daar wordt ik helemaal simpel van. Als die vergaderingen in die dure afgehuurde gebouwen. Niet te vergeten die vervloekte onzinnige workshops en conferenties. En dan die zogenaamde onderwijsvernieuwers die ons gaan vertellen hoe we onderwijskundig en pedagogisch bezig moeten zijn met de leerlingen van Rotterdam Zuid.
Ik dacht, Rotterdam is een stad van niet kletsen maar aanpakken. Mijn ervaring is nu dat er in Rotterdam veel gekletst wordt en weinig gepresteerd wordt op kosten van de belastingbetaler. Rotterdam is geen werkstad meer! Het ergste is dat het ten koste gaat van het toekomstperspectief van de leerling en dat G@+*(%%%) me mijn baan misschien of die van mijn collega’s wordt wegbezuinigd. Daar wordt ik sacherijnig en opstandig van! Revolutie!!!