In de Volkskrant staat een samenvatting van de Kohnstammlezing van Louise Fresco.
Ze wijst enerzijds op de toenemende onwetendheid door onschuldig onbegrip; ontstaan door een gebrek aan kennis; en anderzijds de moedwillige onwetendheid die ontstaat door de geestelijke luiheid van mensen die zich beter zouden kunnen informeren.
Ze concludeert ondermeer: “dit vraagt om onderwijs dat vragen formuleert, over tijd- en ruimteschalen die uitgaan boven onze eigen beleving, dat niet gericht is op gemakzuchtige maatschappelijke relevantie, waarbij het gaat jezelf niet als uitgangspunt te nemen”.
De aloude opdracht voor onderwijs! Kennis bijbrengen en leren boven jezelf uit te stijgen!
En volgens de NRC moet je dat doen met kleine groepen; vermindering van de diarree aan herkansingen en jaarlijkse dwingende studieadviezen.
Verkeerde studiekeuzen kun je sterk verminderen door het aantal studierichtingen te verminderen. Als je moet kiezen uit 318 richtingen is de kans dat je verkeerd kiest 317/318. Als er 4 richtingen zijn is dat nog maar 3/4.
Fresco
Louise Fresco verbindt onwetendheid, wetenschap en democratie op een interessante manier met elkaar. Onwillekeurig maak ik een verbinding met het forum van BON. Hoe zou Fresco dat waarderen? Kan er een zesje af? Of doen we het eigenlijk heel goed?
Neem bijvoorbeeld het maatschappelijk debat over het rekenonderwijs. Hoe voer je dat het beste (lees: met het meeste resultaat?). Dat hangt ervan af wat de reden is waarom je eraan deelneemt. Gaat het om de kwaliteit van het rekenonderwijs? Of gaat het om het verdedigen van een uitgesproken gedachtengoed? Hoe stellen wetenschappers zich op:
Het bijzondere aan het geval van ‘realistisch rekenen’, gezien tegen de uiteenzetting van Louise Fresco, is dat de ontwikkelaars en voorstanders van realistisch rekenen zich presenteren als van wetenschappelijke huize, zonder zelf dat realistisch rekenen en zijn vijf beginselen aan goed wetenschappelijk te willen onderwerpen, onderzoek van derden erover te accepteren, of uit dat zeldzame eigen onderzoek dat wèl is gebeurd (het MORE-onderzoek) de noodzakelijke conclusies te trekken.
Vandaar dat ik in de serie blogs over ‘realistisch rekenen’ een poging doe om gordiaanse knoop van over elkaar heen buitelende wetenschappelijke inzichten door te hakken door aan de kaak te stellen dat de Freudenthalers, te beginnen met Hans Freudenthal zelf, zichzelf buiten de wetenschappelijke discussie plaatsen door wetenschappelijke toetsing expliciet af te wijzen.
KNAW
Ik ben geen wetenschapper maar heb wel interesse in de wetenschap. Vandaar dat ik al jaren lang lid ben van de stichting Skepsis. Deze stichting stelt allerlei pseudowetenschap aan de kaak o.a. dit verhaal:
www.skepsis.nl/blog/2008/06/de-knaw-en-astrologie/#more-130
Wat ik mij afvraag is hoe kan het nou zo zijn dat een organisatie als KNAW in zo’n verhaal als deze, zich bezig houdt met astrologie? Hoe zit dat dan vraag ik me af. Misschien een beetje flauw maar krijgen dit soort organisaties hiervoor subsidies of zo?
pseudo-wetenschap
In dit geval lijkt het te gaan om een geintje in de eigen vrije tijd van iemand die toevallig ook medewerker is van de KNAW. Zie de reactie van een auteur van het aangevochten artikel www.skepsis.nl/blog/2008/06/de-knaw-en-astrologie/#comment-2219.
Er is serieus onderzoek naar telepathie met onverwachte resultaten, Daryl Bem is daar meen ik beroemd mee geworden dbem.ws/. Hij heef volgens de info op deze website ook een recent artikel, dat van een repliek is voorziien door o.a. Denny Borsboom (UvA).
Voorbeelden van serieus onderzoek naar astrologie:
A. Jansen (1963). Toetsing van grafologische uitspraken. Een experimentele studie. Proefschrift Universiteit van Amsterdam, promotor A. D. de Groot (ja, die De Groot, van Methodologie)
Hans J. Eysenck & D. K. B. Nias (1982). Astrology: science or superstition? London: Maurice Temple Smith.
Patrick Curry (1989). Prophecy and power. Astrology in early modern England. Princeton University Press.
Enzovoort.
Astrologie is een maatschappelijk fenomeen, en als zodanig onderzoekwaardig. Of het waard om er de spot mee te drijven. Of voor statistici die over grote databestanden beschikken: voor studenten een mooie statistische oefening om er “astrologische hypothesen’ mee te toetsen.
Gardner
Leuk “studiemateriaal”:
Martin Gardner : Fads and Fallacies in the Name of Science
Grafologie
gelijk stellen aan astrologie lijkt me wat ver gezocht.
Bij een handschrift-deskundige kan ik me iets voorstellen van hand-brein coördinatie.
Bij sterrenwichelarij is het causale verband tussen planeetstanden en persoonlijkheid ver te zoeken. Placebo effecten hebben een groter verklarend karakter.
grafologie en sollicitatie
Toch was het ooit gebruikelijk dat een grafoloog zich boog over sollicitatiebrieven. Uit het handschrift zouden persoonskenmerken kunnen worden afgeleid.
Intussen geloven we dit niet meer en terecht m.i.
Intussen wordt algemeen gedacht dat het opvoeren van een toneelstukje de bekwaamheden aan het licht kan brengen, terwijl natuurlijk vooral de bekwaamheden tot acteren worden aangetoond.
Ik denk dat die assessments ook ooit zullen worden bijgeschreven in het museum van de pseudo-wetenschap.
En daar zal ik zeer verheugd over zijn, aangezien ik dergelijke spelletjes diep verafschuw.
Laten we daarom vooral blijven staan voor de waarde van het diploma. Het diploma betekent: deze persoon heeft ooit laten blijken te kunnen voldoen aan die en die eisen.
Dat diploma betekent dus hetzelfde voor een potentiele werkgever: deze persoon heeft op een moment in zijn leven duidelijk bewezen aan bepaalde eisen te kunnen voldoen. Dat geeft zekerheid voor de toekomstige werkgever.
Daarom mag een diploma dus NOOIT worden weggegeven. Dat ondermijnt de hele betekenis van dat diploma!
Diploma’s weggeven komt m.i. neer op het uitgeven van valse verklaringen.