De zoektocht naar talenten.

De zoektocht naar talenten.

Aangezien mijn oproep, “Ik zoek een plein” die ik vorig jaar hier op de Algemene Leden Vergadering de wereld instuurde, massaal is overgenomen in heel wat noord Afrikaanse landen, met alle gevolgen vandien, beperk ik mij vandaag tot een beschouwing over een zoektocht, namelijk de zoektocht naar Talenten.
Onze overheid is geen roepende in de woestijn als het om het zoeken naar talenten gaat. Onder en boven de korenmaat wordt met of zonder lampje gezocht naar de al dan niet verborgen talenten. Elke jongen of meisje in dit land mogelijk in het bezit van enig talent wordt opgespoord, geknuffeld, gepamperd, in de watten gelegd en de hemel in geprezen of nog hoger.

De toekomstige redders en redderinnen des vaderlands showen hun talent in ‘the voice’, de X factor, Hollands next topmodel, Popstars, Sterren dansen op het ijs, Hollands next millionaire, wanna be a popstar, de sing off, en Wie van de drie. Of het talent wordt actief opgezocht in op zoek naar Evita, K2 zoekt K3, op zoek naar Mary Poppins, sterretje gezocht, Op zoek naar Djosef, Waar is Elvis, Op zoek naar Zorro en boer zoekt vrouw.

De kwelbuis laat zich ook niet onbetuigd wat betreft het zoeken naar talenten. Timmerlui, loodgieters, lassers en prinsen carnaval vertonen hun kunstige talentvolle werkstukken ter land, ter zee en in de lucht. Glazenstapelaars, tissuerukkers, cententellers, appelklokhuisboorders, meloenenstekers, kuilendelvers, kuilenvullers, en vliegenvangers doen het in een minute to win it. Talentvolle vaders halen hun hartje op in ‘mijn vader is de beste’. Eiertikkers, tenenherkenners, autoportierluisteraars, pingpongballenidentificeerders, pianotillers, net- niet- over- de- autospringers vertonen hun vaardigheden in wedden dat. Elke vermeend talent heeft wel een eigen TV programma en het lijkt wel of de ene helft van Nederland op zoek is naar de andere helft.

Laten we asjeblief met zijn allen stoppen met het zoeken naar talenten. Laten we vooral oog hebben voor de honderdduizenden zogenaamde talentlozen. Laten we oog hebben voor de tienduizenden jongeren die met gebogen hoofd een uitgang zoeken, gefeedbackt tot op de veters na een stotterende poging een driekoppige cynische jury te overtuigen van het door de ouders opgedrongen zangtalent. Laten we oog hebben voor de tienduizenden jongeren die hoopvol het voetbalveld betreden omdat vader vindt dat zij evenveel talent hebben dan Cruyff, van Basten, Rijkaard of van der Sar. Talenten die na de zoveelste hap hard gras tot het besef te komen dat FC de schinkelhoek het hoogste is dat ze ooit voetballend zullen bereiken. En niet te vergeten de tienduizenden die dagelijks tijdens de fietstocht naar school met elkaar dromen van het ten gelde maken van hun vermeende talent. Ze dromen van beroemdheid, rijkdom en villa met zwembad, want ieder van hen bezit dat ene, unieke, onvolprezen, waardevolle en vooral aangeprate talent. De droom eindigt bijna altijd in huisje, boompje, beestje, en jaren later vinden ze zichzelf terug in de doorzonwoning met inloopdouche op rijgras 4 te Appelscha of nog erger.

“Talent” placht mijn grootvader te zeggen, “Talent hoef je niet te zoeken, talent drijft boven in de zee der gewone stervelingen” En zo is het.

Trouwens met talent alleen ben je er nog niet. We kennen ze allemaal, de eeuwige talenten, de talenten tegen wil en dank, diegene die altijd talent geweest zijn en het ook altijd zullen blijven omdat er, om het met de woorden van Leo Beenhakker te zeggen “er nog een hele weg is af te leggen tussen talent en kwaliteit.
Uiteindelijk gaat het niet om talent, het gaat om kwaliteit en dat is alleen te bereiken met het eenvoudigste van het eenvoudige, namelijk onderwijs.

We doen er ingewikkeld over en geven het rare namen zoals Adaptief, Inclusief, brein- hart- nieren, Competentie gericht, Dalton, Freinet, vernieuwend, nieuwste, iederwijs, Innovatief, en wat al niet meer soorten onderwijs. We doen het met computers, digiborden, social miedia, handelingsplannen, remedial teaching, wikiwijs, kennisnet, beelddenken, surfsleutels, en nog heel veel nieuwe snufjes met een vervaltijd van twee jaar.

Laten we wel wezen. Er is niets eenvoudiger dan onderwijs. je hebt nodig 1 of meerdere personen, liefst jong en onwetend die noemen we leerling, en 1 persoon, liefst wat ouder en veelwetend en die noemen we leermeester. Volia, c’est tout , zeggen de Fransen. Het is de kwaliteit van de leermeester dat het talent in de leerling laat ontwaken, hoe klein en onbeduidend dat talent ook mag zijn, een leermeester maakt het groot, uniek en onbetaalbaar.

Laten we stoppen met onze zoektocht naar talenten, die komen heus wel bovendrijven, en laten we beginnen met de zoektocht naar de kwaliteit, de zoektocht naar de talentvolle leermeesters. Want met de beste leermeester, zal elke klas, elke school, elk ROC, Elke Hogeschool en elke Universiteit uit zijn voegen barsten van het talent.

J. Jeronimoon