Zou het niet eens goed zijn om de aard van het werk van een schoolmeester/ leraar / docent te koppelen aan een buiten het onderwijs gelegen beroep. Onze belangrijkste tegenstander, de VO raad, doet dat al. Daar ziet de heer Harrie Mes de leraar als een baliemedewerker. Het is misschien goed en fair dit beeld uit te dragen aan aspirant leraren, studenten, academici en last but not least, baliemedewerkers die overwegen de overstap naar het onderwijs te maken als zij instromer. Het kan mij niet zoveel schelen welk beroep het is. Ik heb brandweerman willen worden, boer, taxichauffeur, dominee of butler. Dus het is maar een vraag…
Reacties zijn gesloten.
wie en waarom
Wie zou de vergelijking tussen het beroep leraar en een ander beroep volgens jou moeten maken? Op welke punten zouden beide beroepen vergeleken moeten worden? Wat zouden we bij zo’n vergelijking te winnen hebben?
Ik ben er niet zeker van
Ik ben er niet zeker van ofdat ik jou begrijp.
Komt jouw pleidooi op hetzelfde neer als het meest recente pleidooi van Ferry Haan om bij het bepalen van de arbeidsvoorwaarden voor leraren rekening te houden met wat die leraren buiten het onderwijs zouden kunnen verdienen?
Dit zou inhouden dat je bij de samenstelling van die arbeidsvoorwaarden rekening houdt met het vak waarin de leraar lesgeeft (wiskunde vs. geschiedenis bijvoorbeeld), het aantal leraren voor dat vak (economie vs. natuurkunde bijv.) en het opleidingsniveau (HBO vs. universitair).
Ik ben daar een voorstander van al denk ik niet dat we hiermee gegarandeerd voldoende goede leraren zullen krijgen aangezien het maar de vraag is ofdat de kwaliteit van de HBO-opleidingen voldoende is om goede leraren op te leiden en de universitaire lerarenopleidingen blijkbaar een dusdanig karakter hebben dat menig echte academicus hier geen zin in heeft.
vragen, vragen, vragen
Misschien is de strekking van mijn verhaal wel dat noch de leraren, noch de VO raad, noch directies en besturen een draad sjoege hebben welke kant het opmoet met het leraarschap. Alle opleidingen rammelen als een melkwagen, de positie van de docent in zijn school is beschamend. Geen sjoege hebben vooral de leraren, moed om open kaart te spelen ontbreekt vooral bij VO raad, besturen en directies. Die staan allen met de handen ten hemel Den Haag de schuld te geven. Vinden het onderhand reuzefijn kaaschaaf en botte bijl te hanteren.
Een vergelijking met een zeker beroep zou in elk geval een kompasfunctie kunnen hebben. Ik denk aan dominee, advocaat, accountant of journalist, maar de VO raad dus aan baliemedewerker…………
marktconform
Bij de vroegere van de universiteit afkomstige eerstegraads docenten was het gemakkelijk om bij de start van hun beroepsperiode de marktwaarde vast te stellen. Hun lesbevoegdheid berustte immers immers vrijwel uitsluitend op hun doctoraaldiploma. Een leraar natuurkunde kon je vergelijken met een doctorandus in de natuurkunde of een natuurkundig ingenieur. Een leraar Frans was te vergelijken met een doctorandus Frans. Na het startpunt wordt het moeilijker want leraar en niet-leraar krijgen een geheel verschillende werkervaring waarbij de niet-leraar-natuurwetenschapper er vaak nog veel binnen zijn vakgebied bij leert. Hoe groter het aandeel van de didaktische scholing is t.o.v. het aandeel van het leervak, des te moeilijker wordt het ook in het begin om een leraar salarieel met een niet-leraar te vergelijken.
Seger Weehuizen
Wanneer je die studenten wil
Wanneer je die studenten wil motiveren om voor het lerarenvak te kiezen dan moet bijvoorbeeld een student wiskunde als leraar ongeveer evengoede arbeidsvoorwaarden krijgen als dat hij in het bedrijfsleven of bij de overheid zou krijgen.
Het gaat hierbij niet alleen om het salaris maar natuurlijk is het salaris wel een hele belangrijke component van die arbeidsvoorwaarden.
Waarom zou jij als student kiezen voor het lerarenvak wanneer je weet dat de arbeidsvoorwaarden slechter zijn en je inderdaad van een flink aantal schoolbesturen niet het respect krijgt wat bij je opleidingsniveau en bij het vak past?
Wie zou daar dan nog wel voor kiezen?
ook kennis
De gedachtengang van malmaison kan ik volgen, maar ik deel hem niet. Elke ervaring binnen het onderwijs is bijleren in het vakgebied. Zoals een natuurkundige beter erlemeiers leert vullen en leeggooien in retorten, zo leert een docent beter om (de prestaties van ) kinderen naar waarde te schatten, brutale ouders af te poeieren. En onderschat de terloops opgedane vakkennis niet. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat kennis en ervaring, opgedaan in academische of ambtelijke omgeving een boost betekent voor de marktwaarde, terwijl het ‘voor de klas staan’ geen marktwaardeverhogende werking zou hebben.We zijn het ontwend en er is een flink aantal factoren aan te wijzen die het vak en de waardering geen goed hebben gedaan, maar dat neemt niet weg dat juist het onderwijs een geweldige produciviteitsstijging heeft gerealiseerd. Uilen, valken, knollen en citroenen zijn nog nooit voor zulke spotprijzen van de hand gegaan. De kennis om dat te doen, goud maken uit vlas, gymnasiasten uit MMS meisjes, lyceisten uit muloklantjes en HeroBrinkmannetjes uit Bokito’s maakt van ons bijna even ervaren bedriegers als de modale bankier. Daar horen geen krimpende salarissen bij. Ook daarom zou een vergelijking met andere beroepen, hun status en inkomen, dienstig zijn….
Mooie beeldspraak
Arend, maar als natuurkundige heb ik geen enkele ervaring opgedaan met het leegschudden van erlemeiers en retorten. Dat liet ik maar al te graag aan de alchemisten bij scheikunde over.