Bezuinigingen
Ik zou niet graag zeggen dat de overheid moet bezuinigen op onderwijs maar ik ben er wel van overtuigd dat er binnen het onderwijsstelsel zuiniger en doelmatiger met het geld omgegaan kan worden. Ik neem een paar dingen over uit een artikel van Fenna Vergeer in het decembernummer van Amphora : ‘Vrijwel al het extra geld dat de afgelopen twintig jaar naar het onderwijs gaat , komt niet terecht bij het onderwijs van leerling en student.’
En: ‘Het overheadbudget neemt in 20 jaar met 80% toe.’
En: ‘Het primaire proces kreunt onder de zware beheers- en verantwoordingslasten die de bestuurlijke en financiële autonomie met zich meebrengt.’
En uiteraard, het aantal ‘bovenschoolse’ managers, vaak met zeer riante salarissen is enorm toegenomen.
Ik ben het helemaal met mevr Vergeer eens als ze zegt dat de minister de moed moet hebben ‘om de regie terug te nemen en door een eigentijdse bekostigings- en besturingsfilosofie de leraar zijn vak terug te geven’.
Ook het op drijfzand gebouwde imperium van de onderwijskunde kost veel geld en levert weinig of niets op. Het blad Didaktief, stevig gesubsidieerd door de overheid, dat zich ten doel stelt ‘aktuele onderzoeksresultaten toegankelijk te maken voor een groot onderwijspubliek’, vierde onlangs zijn 40-jarig bestaan. Noch bij de redaktieleden noch bij de redaktieadviesraad kan ik iemand aanwijzen die ooit in de praktijk van het onderwijs werkzaam is geweest: het is een schijnwereld.
Hetzelfde geldt in feite voor de Onderwijsraad, het belangrijkste adviesorgaan van de minister. Daar ging onlangs de voorzitter , Prof van Wieringen, met pensioen. Op de website van Beter Onderwijs Nederland schreef iemand: Dit is nu een mooi moment om de Onderwijsraad zelf ook af te schaffen.’
Dhr van Wieringen denkt daar zelf anders over, volgens het ‘oude’ denken, zullen we maar zeggen. In een interview in datzelfde Didaktief zegt hij: ‘Tot 1996 was de Onderwijsraad een representatief orgaan waarin ook ouderraden, schoolbesturen etc. een stem hadden, nu is het een raad met deskundigen.’
Dat betekent, voor wie het even opzoekt, dat de raad voornamelijk uit onderwijskundigen, aangevuld met enkele onderwijsbobo’s, bestaat. Dus, vóór 1996 kon je daar nog wel eens mensen met praktijkervaring aantreffen, nu zitten er ‘deskundigen’.
Aan zo’n raad heb je niet veel en hetzelfde geldt natuurlijk voor de V.O. Raad en de P.O. Raad , verzamelplaatsen voor managers die elkaar goed kennen.
Het is in feite een hopeloze toestand: als er meer geld aan het onderwijs gegeven wordt, pikken de managers het in en als er minder geld beschikbaar is, zorgen zij ervoor dat leerlingen en studenten opdraaien voor de bezuinigingen.
Cornelis Verhage
Bravo Cornelis…
Zoals je schrijft hebben de docenten van die centen nog nooit iets gezien.
De managers en raden met hun mooie baantjes en dure kantoren zijn er voor zichzelf en niet voor het onderwijs, laat staan voor de docent.
Je onderwerp sluit goed aan bij de reacties op de studentenprotesten van afgelopen week.
Rutte
Van iemand die werkzaam is bij AZ (niet de voetbalclub) hoorde ik dat Rutte van plan is hierin in te grijpen. Ik wierp tegen dat de ‘bureaucratiekorting’ in het PO als vanouds op het bordje van de leerlingen terecht dreigt te komen, maar deze persoon was ervan overtuigd dat Rutte echt orde op zaken wil stellen.
Ik moet het nog zien, maar if so: mijn zegen heeft ie.
Rutte zal het vast wel
Rutte zal het vast wel willen maar gaat hij het kunnen??
Ik vond het hoopgevend dat hij laatst in de media vertelde dat hij ernaar streeft om te spreken met mensen van de werkvloer (zijn tweewekelijkse discussiegroepjes in het Catshuis, elke keer over een ander thema met andere gasten) en zich niet al te veel te laten beïnvloeden door de beroepslobbyisten van de diverse raden.
Ik ben benieuwd hoe goed of slecht hij bestand is tegen jarenlange druk van die beroepslobbyisten, time will tell.
Topsalarissen in het onderwijs…
De beloningen van topbestuurders in het onderwijs zijn de laatste jaren flink gestegen. Zo verdienden in 2009 55 bestuurders in het hoger onderwijs meer dan 188.000 euro, 130 procent van een ministersalaris. (Elsevier)
Daar bovenop kregen bestuurders ook nog onkostenvergoeding en pensioenpremie, waardoor de beloningen hoger dan het wettelijke maximum uitvallen, zo meldt De Telegraaf. Het gaat vooral om salarissen bij mbo-scholen en in het hoger onderwijs.
We moeten zogezegd 18
We moeten zogezegd 18 miljard bezuinigen.
Zogezegd, want er kan natuurlijk voor gekozen worden om flink te snijden in de HRA (in enkele regeerperiodes van 5 naar 15 miljard), er kan voor gekozen worden om de inkomsten te vergroten door een extra belastingschijf in te voeren of het percentage van de hoogste schijf te verhogen.
Ofdat het bezuinigen op onderwijs zo verstandig is betwijfel ik. Zijn veel vooraanstaande economen niet van mening dat je juist tijdens een laagconjunctur moet investeren in het onderwijs en de wetenschap?
Nu ben ik naar “De wereld draait door” aan het kijken.
Ze hebben nu een discussie over die OV-chipkaart, de software om dat kaartje te kraken is nu ook voor jou en mij gemakkelijk te downloaden: kastje gebruiken, instructies volgen en je kan onbeperkt reizen.
Een prestigeproject van miljarden. Een van de weinige ministersposten die het kleine CU kreeg was die van staatssecretaris voor verkeer en waterstaat. In het belang van de coalitie moest en zou die OV-chipkaart worden ingevoerd ondanks dat de experts, waaronder die van een prominente Engelse universiteit, vaststelden dat die chip gemakkelijk gekraakt kon worden.
Volgens die jonge jongen die bij DWDD toelichting geeft (vaste gast voor toelichting op technologie) zou het probleem zijn dat er veel te weinig goede IT-ers voor de overheid werken. Hoe dan ook, er is naar het schijnt weer miljarden verspild. Gingen die miljarden maar naar het onderwijs, en dan niet naar de overhead.
Waarom geen problemen in Singapoer?
Waarom heeft Singapoer al een aantal jaren een goed werkend chipkaartensysteem? Betere IT-ers bij de overheid of letterlijk de strop voor chipkaartenfraudeurs? (Drugshandelaren worden in dat land vaak veroordeeld tot de dood door de strop; ik zou willen dat dat in Nederland in het geval van harddrugs ook het geval zou zijn). Seger Weehuizen