Nauwelijks toptalent op arbeidsmarkt

Nauwelijks toptalent op arbeidsmarkt, Het Financieele Dagblad, 8 september 2010

“Het Nederlandse bedrijfsleven maakt zich zorgen over de aanwas van toptalent op de Nederlandse arbeidsmarkt. Door het gebrek aan echt goede arbeidskrachten dreigen bedrijven steeds afhankelijker te worden van kenniswerkers uit het buitenland.”

“Oud-Shell-topman Jeroen van der Veer wijst op het tekort aan bètastudenten. ‘Ik vind het zorgelijk dat er vele honderden studenten psychologie gaan studeren en maar enkele tientallen voor chemie kiezen. Ik hoop dat een nieuwe regering daar iets aan gaat doen.'”
Hier – met begeleidend pareltje: Hier

Indien het concurrerende bedrijfsleven vanwege het gebrek aan hoogstaande kwaliteit researchcentra elders onderbrengt – of op bepaald terrein afhankelijk is van ‘expats’ -, is dit slecht voor Nederland. ‘Nederland transportland’ – diensteneconomie – lijkt mij een nogal mager profiel voor Nederland. Krijgen we zonder innovatieve kennistoppers een algehele neergang en ook een minder levendig bedrijfsleven? Is het tij in de mondialisering – BRIC-landen; salariering – niet meer te keren? Ander geval: MSD-Organon. Het (innovatieve) bedrijfsleven draagt de economie en genereert daarmee -deels- de belastingen voor de omvangrijke collectieve sector.

Ik weet het, de discussie is reeds vele malen gevoerd.

De instrumentele visie op het onderwijs spreekt mij niet aan – ‘kenniseconomie’ waardeer ik als ‘buzzword’; stimulering van bepaalde vakken zou aantrekkelijk kunnen zijn mits het onderwijs zelf niet wordt aangetast. Ik zie goed onderwijs in degelijke vakken als een doel op zichzelf. In de BON-kernpunten staat een aantal voorwaarden beschreven.

Naar mijn mening staan wat ik gemakshalve noem ‘kwantitatieve doelstellingen’ op gespannen voet met ‘kwaliteit als doelstelling’.

Kwantitatieve doelstellingen: financieringsmodel in onderwijs; EU Lissabondoelstelling: meer dan 50% van beroepsbevolking dient in 2010 hoog opgeleid te zijn; ‘iedere selectie is in beginsel uit den boze’; doelgroepen; invloed van omvangrijke alfa- en gammawetenschappelijke overheids- en welzijnssector op onderwijsbeleid. Een instrumentele opvatting van onderwijs. Zie ook Hier of Hier
Kwalitatieve doelstellingen: o.m. Beter Onderwijs Nederland-kernpunten; het -foei!- meritocratisch model. Goed onderwijs als doel op zichzelf.

————-
* Zie ook beteronderwijsnederland.net/blog/24 *

2 Reacties

  1. Tekort
    Als er zo een tekort is aan beta-studenten, waarom hebben beta afgestudeerden dan geen veel hoger salaris?

  2. Smoes
    Ik zie deze zogenaamde hartenkreet toch vooral als legitimatie om straks weer medewerkers uit lagelonenlanden te kunnen halen en de culturele consequenties lekker bij de samenleving te leggen. Dit kennen we al uit de geschiedenis en is niet voor herhaling vatbaar.

    Naar mijn oprechte overtuiging is er in dit land géén tekort aan goede mensen en al helemaal niet aan managers. Laat ze eerst maar eens komen met een bewijs van niet-vervulbare vacatures.

    Overigens is juist het bedrijfsleven met zijn instrumentele kijk op onderwijs schuldig aan de versmalling, de competenties, de bezuinigingen, het marktmodel (en de illusoire concurrentie) en alle andere kwalijke ontwikkelingen in het onderwijs.

Reacties zijn gesloten.