De spijkerfabriek

Uit een overzicht van alle onderwijsvernieuwlingen tot en met de HBO-fraude kan ik niet nalaten onderstaande anekdote te citeren.
“De Russische spijkerfabriek had de opdracht gekregen om van een bepaalde hoeveelheid ijzer, spijkers te maken. Had de fabriek kleine spijkertjes gemaakt, dan had er veel werk verzet moeten worden. Daarom maakt de fabriek een klein aantal grote spijkers. De spijkerfabriek had daarmee perfect aan de eisen van het plan beantwoord. Maar de grote dikke spijkers had niemand nodig. De moraal van het verhaal: plandoelstellingen kunnen perverse gedragseffecten oproepen.”

Heeft de wetenschappelijke methode die de Sovjet-economen toepasten voor het opstellen van hun centraal economische plannen ook parallellen met de onderwijswetenschappelijke methoden in ons land?

8 Reacties

    • Jesse,
      Bedankt voor de invitatie. Je brgijpt dus heel goed wat de draagwijdte is van de tekst in de blog.
      Ik had Hendrikush al een persoonlijk bericht gestuurd, en daar wil ik het graag bij laten.

        • Zie je wel
          Jesse,

          Ik vind dit niet echt geinig.

          De bijdragen van Hendrikush zijn serieus, ik ben dan ook benieuwd hoe dit zch verder ontwikkelt.

      • Ik geloof dat de laatste
        Ik geloof dat de laatste decennia de onderwijskundigen het onderwijs meer kwaad dan goed hebben gedaan maar ik ben blij Ben dat jij hier mee discussieert. Iedereen kan er alleen maar wijzer van worden wanneer je met het andere kamp discussieert in plaats van over het andere kamp.

        • Kamp
          Bart,

          Ik waardeer dat.
          Jammer dat kampen geassocieerd worden met tegenstellingen. Een kamp is een vrijgemaakte plaats in het bos, om er een levensonderhoud te vinden. Twee kampen is dus twee keer een levensonderhoud. Win win.

  1. SMART en zo
    Het is duidelijk dat kwantificeerbare doelstellingen, waar bureaucraten zo verzot op zijn, leiden tot calculerend gedrag dat er op gericht is precies aan die eisen te voldoen, zonder dat de onderliggende, moeilijker meetbare doelen bereikt worden.
    SMART-doelen, kwaliteitsmetingen, zesjescultuur, learning for exam.

    • performance indicators
      JTS,

      Het zijn juist ‘onderwijskundigen’ die zich teweerstellen tegen de performance indicators, kwantificeerbare doelstellingen, kwaliteitskaarten, hitlijsten en wat niet al, waar politici zo verzot op zijn. Bureaucraten voeren de wensen/wetten uit van de politiek. Is dit een hanteerbaar onderscheid?

Reacties zijn gesloten.