Een van mijn kinderen is onlangs, na een aantal jaren werk in een andere sector, begonnen aan een nieuwe baan en beroepsopleiding in de gehandicaptenzorg. Mijn dochter zag er vooral tegenop weer terug naar school te moeten. En terecht naar nu blijkt.
De opleiding volgt ze bij een mega-ROC in het midden des lands. Helaas is ze kort na het begin van het schooljaar aangenomen en daardoor iets later dan normaal bij de opleiding ingeschreven. Dat er dan administratief wel eens wat vertraging ontstaat is te begrijpen. Maar de chaos waarin ze nu terechtgekomen is met geen pen te beschrijven.
De school weet nog steeds niet dat ze bestaat, hoewel ze al bijna drie maanden lessen volgt. Toegang tot de digitale leeromgeving van de school heeft ze niet, en mist daardoor belangrijke informatie over in te leveren opdrachten. Ze is helemaal afhankelijk van haar medeleerlingen waarvan er alweer een aantal heeft afgehaakt.
De instelling waar ze werkt verzorgt nu een aantal spoedcursussen voor het nieuwe personeel, die essentieel zijn voor het werk. Bijvoorbeeld hoe je om moet gaan met agressie, en over medicatie. Kennelijk hoort dat niet bij de ‘beroeps’opleiding op het ROC. Nee, inplaats daarvan is het eerste wat je moet doen powerpoint presentaties maken, en verslagen maken. Op formulieren waarop wel tien keer naar ‘zelfreflectie’ gevraagd wordt, over hoe je het proces wel niet vond.
Het nieuwste wat erbij hoort, is dat de leerlingen zelf in het openbaar hun hele doopceel en dat van hun familie moeten lichten en in een dossier opschrijven. Waar slaat dat op? Dient dit een onderwijskundig doel? En waar is de privacybescherming – blijft zo’n verhaal jarenlang in een la liggen in de lerarenkamer?
Vervelend doch herkenbaar
Beste heer of mevrouw huissteden,
Wat een nare ervaring moet dat voor uw dochter zijn. Inderdaad zijn er vele MBO-afdelingen waarvan bekend is dat de organisatie veel te wensen over laat. Toch zijn dat soort zaken te beïnvloeden door voortdurend aan de bel te trekken bij de leiding. Bel gewoon op en vraag naar de afdelingsmanager. Een brief schrijven wil ook vaak goed helpen, zeker als je die laat schrijven door een bevriend advocaat of zo.
Het aanbieden van cursussen rond triviale zaken is helaas ook veel voorkomend, evenals de voortdurende zelfreflectie. Da’s heel jammer, want juist de zorgopleidingen stonden vroeger bekend om een zeer degelijk aanbod, waarin concrete en toetsbare eindtermen gehanteerd én gehaald werden. Jammer dat dit door de modieuze Competenties geheel onderuit zijn gehaald.
Over de privacy zou ik me maar het minste zorg maken. Ze zijn er niet écht in geïnteresseerd (dient vooral zelfreflectie van leerling) en waarschijnlijk zijn ze ook te chaotisch om het zelfs maar terugvindbaar te bewaren.
Overigens: Er worden veel opleidingen in de zorg aangeboden. Wellicht zijn er ook andere alternatieven om hetzelfde beroep aan te leren.
Diep treurig
Diep treurig om dit te lezen. We hebben blijkbaar te maken met een gemotiveerde leerling, die echter alle motivatie wordt ontnomen, doordat dankzij de vernieuwers, bijzaken belangrijker zijn geworden dan hoofdzaken.
Wat een enorme verspilling van kennis en echte motivatie.
Ik ken mensen die hun dochter ook op het MBO hadden, en die werkelijk compleet verbijsterd waren over de enorme tijdverspilling, het gebrek aan echt leren, het ‘laat maar dobberen’, en het totaal ontbreken van heldere leerstof die als doelstelling zouden moeten fungeren voor leraar en leerling.
En als ik dan elders hier lees dat de opleiding verpleegkunde tot een farce is geworden vergeleken bij de strenge eisen van vroeger, begin ik de ontwerpers van dit soort onderwijs werkelijk van compleet wanbeleid te betichten.
Schande!
Wantoestand geen natuurramp maar mensenwerk
“……. lees dat de opleiding verpleegkunde tot een farce is geworden vergeleken bij de strenge eisen van vroeger, begin ik de ontwerpers van dit soort onderwijs werkelijk van compleet wanbeleid te betichten”. Wat moet er met de politieke partijen gebeuren die verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van deze toestand en, hoewel ze aan de macht zijn, wanbeleid blijven accepteren en goed praten?
HORA RUIT
Seger Weehuizen
Politieke partijen
Malmaison schrijft: “Wat moet er met de politieke partijen gebeuren die verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van deze toestand en, hoewel ze aan de macht zijn, wanbeleid blijven accepteren en goed praten?”
Naar mijn mening moeten we hier niet steeds achterom kijken naar wat was en proberen om schuldigen aan te wijzen. Dat voelt wellicht heel bevredigend maar het levert niets op. En het brengt beter onderwijs al helemaal niet dichterbij. Iedereen moet voor zichzelf beslissen of hij/zij bij verkiezingen wil stemmen op bepaalde partijen c.q. personen, gebaseerd op eigen meningen over heden en verleden.
Je suggestie (elders op dit forum) om alle partijen een BON Onderwijsparagraaf aan te bieden lijkt mij aanzienlijk vruchtbaarder. Je zoekt daarmee bondgenoten bij de huidige politici, van welke politieke kleur dan ook (al zal eenieder zo zijn eigen voorkeuren binnen het politieke spectrum hebben).
Wanprestatie tot norm verheven.
Ook hier zien we weer dat het niet presteren tot norm verheven wordt. Nu moet er veel gereflecteerd worden en ik zou toch maar eens opschrijven dat het zo ervaren wordt. Ik begrijp nog steeds niet wat nu de verbetering is in de ogen van de vernieuwers. Er wordt inhoudelijk veel geschrapt, organisatorisch loopt het nergens meer, er wordt heel veel gecoördineerd en overlegd en de winst van dit alles is dan ????
Als docent krijg ik steeds te horen “zo gaat het nu eenmaal en als je daar een probleem mee hebt dan ga je maar weg”.
Nou mooi niet. De geluiden van deze familie motiveren mij dan weer om terug te vechten. Het onderwijs is niet van de vernieuwers of managers ook al gedragen zij zich wel zo, het is ook van ons van deze leerling en deze ouder en wij zijn niet blij maar boos heel erg boos.