De PvdA-polticus Diederik Samson heeft als Gymnasiast van het Zelfstandige Gymnasium in Leeuwarden een hoofdrol gespeeld in het verzet van die school tegen opname in een brede scholengemeenschap. Dat verzet heeft succes gehad. Hij stamt uit een intellectueel gezin. Hoe kan zo iemand zich aansluiten bij de PvdA, een partij die actief was bij het verwijderen van elke intellectuele allure uit het secundair onderwijs en een duidelijke afkeer vertoont voor iedereen die boven de middelmaat uitsteekt? Het artikel in de NRC van maandag 19 oktober over hem geeft daar geen duidelijk antwoord op. In de tijd dat hij voor Greenpeace werkte werd hij daar ingeschat als extreem slim en extreem creatief en als meester in het gebruik van de media. Wilskrachtig is hij ook; van hem stamt de uitspraak “Wij zijn niet rijker dan Shell en ook niet slimmer. We kunnen alleen willen als we het grager willen”. Als Samson plotseling dominant in de PvdA zou worden bestaat het risico dat de PvdA zich herstelt en de ellende in het onderwijs blijft bestaan. Samson blijkt namelijk zeer trouw te zijn aan de partij waartoe hij behoort en de partijen waarmee die partij een coalitie vormt. Oude bondgenoten verwijten hem daarom wel dat hij wel erg gemakkelijk zijn prioriteiten verandert. Omdat het terugkomen op zijn belofte om niet meer dan 2 termijnen parlementariër te zijn acceptabel te maken zegt hij: “Toch is de politiek waar je moet zijn als je de wereld wilt veranderen. Als ik nu zou stoppen, zou ik de rest van mijn leven bezig zijn met wat ik als kamerlid in één dag voor elkaar kan krijgen”. Voor BON volgen uit het NRC-artikel 2 lessen: Als Samson dominant wordt in de PvdA is dat goed voor de PvdA dus slecht voor BON en het onderwijs. Ten tweede zou BON er baat bij hebben zelf afgevaardigden in het parlement te hebben. Wordt het geen tijd dat BON zich gaat inzetten voor een politieke Partij voor Beter Onderwijs Nederland?
Reacties zijn gesloten.
Nee
Als politieke partij moet je over alle onderwerpen een mening hebben. BON heeft alleen een mening over onderwijs (en wellicht aansluitend op de uitgangspunten een mening over andere publieke diensten). Lobbyclub lijkt me effectiever dan politieke partij in zo een geval.
En ja, Samson is een politicus. Wat je hierboven over hem schrijft (overgenomen uit de NRC) is dus niet verbazend.
Familiegevoel
Samsom is een prettige uitzondering op de wet die zegt dat exacte mensen nooit de politiek in gaan. Hij en Jan Terlouw zijn de enige politici waarvan ik weet dat ze natuurkunde hebben gestudeerd.
Ook ik verbaas me regelmatig waarom sommige mensen bepaalde standpunten innemen of lid zijn van een partij. Volgens Max Pam, schaker en stukjesschrijver, komt dat door het gevoel ‘ergens bij te horen’; een gevoel dat sterker is dan rationele overwegingen. Karel van het Reve, rechts in al zijn vezels, heeft zijn hele leven PvdA gestemd omdat hij het gevoel had tot de rode familie te behoren. Mijn oom, middenstander en behoorlijk conservatief: idem dito.
Maar op jouw suggestie, Seger, is al heel vaak een afwijzend antwoord gekomen. BON is apolitiek en zal dat blijven. Een politieke partij voor Beter Onderwijs zal noodgedwongen een one-issue partij zijn. Dan ben je zoiets als de Partij voor de Dieren of de Partij voor het Ongeboren Kind.
The Right Party at the Right Time
Ik ken datzelfde gevoel t.o.v. de Doopsgezinde broederschappen. Binnen deze broederschappen geldt de volwassenendoop met een eigen geloofsbelijdenis als toetredingshandeling. Maar om toe te treden moet je natuurlijk wel in God geloven.
De vooruitzichten voor een single-issue partij zijn gunstiger dan ooit in onze recente geschiedenis. De bindende kracht van de zuilen bestaat vrijwel niet meer en daarmee is ook de trouw aan de politieke partijen die de mening van die zuilen op een verscheidenheid van gebieden in het parlement moet verdedigen sterk verminderd. Het is nu de tijd van de zwervende kiezer die overal aan het zoeken is en snel in vuur en vlam staat als hij iets gevonden heeft. Maar ook weer heel snel zijn enthousiasme verliest. Een goed voorbeeld lijken mij de fluctuaties in het aantal zetels dat Rita Verdonk zou kunnen krijgen. Het afnemend gevoel van verbondenheid en vaak de grotere gerichtheid op eigenbelang kunnen dat goed verklaren. Voor alle ouders is goed onderwijs minstens eigenbelang. Als je ze er van kunt overtuigen dat het slecht gaat met het onderwijs –en dat is o.a.wat BON nu probeert- moet je ze ook zo ver kunnen krijgen dat ze op een BON-partij gaan stemmen. Iemand heeft op de BON-site geschreven dat BON moet proberen alle misstanden in het onderwijs boven water te halen en kond te geven. Als we ze opsparen en vlak voor de verkiezingen openbaren laten we een zevenklapper afgaan die heel wat kiezers aanlokt. De zwakte van de Partij voor dieren en die voor het ongebonden kind is het missen het aspect van eigenbelang. Bij de in oprichting zijnde partij voor file-slachtoffers druipt het eigenbelang er van af en gaat het om een groot stemmerspotentieel. Zeer verontrustend. Bij een BON-partij zou het grote stemmerspotentieel juist vertrouwenwekkend moeten zijn
Seger Weehuizen
Niet aan denken!
Beste Seger en gelijkgezinden,
Ik moet er niet aan denken om deel uit te maken van een éénthemapartij. Dat vind ik om te beginnen principieel al geen goede zaak. Politiek maak je vanuit een visie op mens en samenleving. Daar kun je niet één onderwerp van isoleren. Anders krijg je van die rare inconsequenties als mensen die tegen belastingverhoging zijn, maar tegelijk voor grotere investeringen in (pakweg) wetenschap. Of mensen die voor verhoging van pensioenleeftijd zijn, maar zelf al voor hun zestigste met een riante regeling vertrekken.
Op het gebied van onderwijsbeleid kunnen we elkaar op deze website vaak vinden. Dat is mooi,want dan kun je de krachten bundelen. Op de andere gebieden (socialisme, ontwikkelingshulp, Wilders, migratiebeleid) staan we soms lijnrecht tegenover elkaar.
Divergentie?
Ik zoek naar een weg die het mogelijk maakt dat overal in Nederland kinderen naar een passende school kunnen die volgens de 10 geloofsartikelen van BON bestierd wordt. Als Einzelgänger in hart en nieren streef ik er niet naar dat alle leerlingen in Nederland naar scholen moeten gaan die een BONtoetsing kunnen doorstaan. Wel ben ik vol vertrouwen dat op een vrije markt BONscholen zullen groeien als kool en marktleider zullen worden.
Het valt me op dat in BON het woord tolerantie zo weinig voorkomt. Ik woon in een stadje waar alle scholen voor secundair onderwijs samengebracht zijn onder één schoolbestuur zodat een onderwijsgoeroe ongestoord iedereen met zijn leer over de van de gelijkwaardigheid van alle leerlingen kon lastig vallen. De Venlose politici vonden dat prachtig (big is beautifull) en er was maar weinig verzet van de Venlose burgers tegen. Van mij mag iedereen zijn gekkigheid hebben maar dwing ouders niet om hun kinderen dag in dag uit naar een sullig amusementspark te sturen.
De PvdA heeft van socialisme de dictatuur van de middelmatigheid gemaakt
Ik ben niet tegen ontwikkelingshulp. Wel tegen de wijze waarop die gegeven wordt
Landen als Canada en de USA stellen hoge eisen aan immigranten. Nederland heeft jaren lang ongeïntegreerde buitenlanders de Nederlandse nationaliteit cadeau gegeven. Ik herinner mij nog het wegsturen door Nederland van hoogopgeleide “Joden” uit de Sovjetunie. Het ging om mensen van meestal gemengde afkomst die wel weg wilden uit de Sovjetunie maar niet naar Israel wilden emigreren.
Volkomen onbegrijpelijk voor een land dat wil dat 50% van zijn burgers hoogopgeleid is.
Seger Weehuizen
Correctie
Het CDA heeft van het onderwijs een sullige aangelegenheid gemaakt, hierbij overigens geholpen en van harte ondersteund door het onzalige marktdenken van de VVD.
PvdCDVD en consorten
We weten dat dit niet de plek is om partijpolitiek te bedrijven, en daar sta ik achter. Maar de aanvulling van Hinke is mij vanuit een ander motief waardevol. Namelijk het motief van de juiste probleemanalyse.
Het is een feitelijk onjuiste analyse dat de problemen in het onderwijs veroorzaakt zijn door één enkele politieke partij. De door Seger genoemde partij is niet eens hoofdverantwoordelijk voor het onderwijsbeleid vanaf de invoering van de Mammoetwet tot op heden, noch in regeringsjaren, noch in aantal bewindspersonen. Nu kan één dwarse partij, als deze maar groot genoeg is, veel schade aanrichten; maar die veronderstelling gaat mank aan het feit dat andere partijen alle onderwijsvernieuwingen steeds politiek steunden, en dat onder de bestuurders en andere bobo’s in de sector zich tallozen bevinden die helemaal niet tot de verfoeide partij behoren.
Een dergelijke eenzijdige analyse leidt tot ineffectieve oplossingen, zoals de wens de betreffende partij voortaan uit te sluiten van bemoeienis met onderwijs, in de verwachting dat het dan een stuk beter zal gaan. Dan ‘vergeten’ we het stemgedrag van de andere partijen, en welke bewindslieden van die partijen hoofdverantwoordelijk waren voor achtereenvolgens Mammoetwet, Tweefasenstructuur, HOS-nota, Basisvorming, Stuurgroep Tweede Fase, invoering VMBO, invoering Competentiegericht Leren, ‘globalisering’ van examenprogramma’s, invoering FuWaSys, overdracht van ‘governance’ van OCW naar de VO- en PO-raden, en het in een lade schuiven van het rapport-Dijsselbloem.
We zitten bij BON niet te wachten op dissidentie vanuit partijpolitieke motieven. De vraag naar verantwoordelijkheid en schuld mag at mij betreft best worden gesteld, want lering getrokken moet er worden. Maar laten we dat in alle redelijkheid doen en met het oog op onze gemeenschappelijk drijfveer: de belangen van ons onderwijs een stuk beter behartigen dan in de afgelopen decennia door de diverse politieke partijen werd gedaan.
@Hinke en @ Couzijn: Le roi soleil
Geert Mak schreef in zijn recente beschouwing in de NRC dat ALLE groeperingen, zelfs de krakers, en ook de PvdA de verheffing des volks nastreefden. De vakbond der diamandbewerkers hield vroeger jubilea met klassieke muziek en toneel. Ik kan er niet over uit dat het PvdA dit ideaal in de vuilnisbak gesmeten heeft en behalve geld en macht ook culturele en intellectuele middelmatigheid over iedereen wil uitsmeren. De gelijkwaardige mens als hoogste ideaal.
Samson spreekt denigrerend over de SP als “arbeideristisch”. “Zij richten zich op mensen met een lagere opleiding en een lager inkomen” Alleen de PvdA heeft volgens Samson de ambitie voor alle Nederlanders “de idealen te veroveren op de werkelijkheid”. Deze uitspraken van Samson verbazen mij want founding father Marijnissen heeft niets tegen Zelfstandige Gymnasia en niveauverschillen in het secundair onderwijs.
Ik ben me terdege bewust van de kwalijke rol van zowel het CDA als de VVD bij de verloedering van het onderwijs. Maar daarom hoop ik nu juist dat zowel de PvdA als het CDA veel Kamerzetels zullen verliezen als gevolg van de onvrede bij velen over onze huidige regering. Dat dan nieuwe gezichten en schone handen nieuwe kansen op beter onderwijs zullen bieden. Een rijzende Samson verbrandt deze hoop.
Seger Weehuizen
Dank aan Douma
Ik blijk regelmatig tegen mijn eigen principes te zondigen. Eénthemapartij, niks issjoe. Dank u wel, weer wat geleerd.
theoretische kans?
“Als Samson dominant wordt in de PvdA is dat goed voor de PvdA dus slecht voor BON en het onderwijs.” Hoe groot is de theoretische kans dat de PvdA goed wordt voor BON en goed voor Onderwijs door invloed van Samson?
(Ik zeg bij voorbaat dat ik geen verstand heb van politiek! Maar dat is al wel duidelijk?)
De macht van de crisismanager
Sedert de PvdA deel uitmaakt van het kabinet laat Samson weinig kritische geluiden horen over het milieubeleid van de regering, in het bijzonder over het feit dat de klimaatdoelstellingen niet worden gehaald. De reden van zijn terughoudendheid lijkt mij solidariteit met de prioriteitenstelling van zijn partij. Als hij partij- of fractie-leider zou worden krijgt hij natuurlijk de mogelijkheid om meer zijn stempel op de partij te drukken. Maar als hij het onderwijsbeleid in BONse richting wil buigen gaat het om meer dan verandering van de accenten. De partij zal moeten erkennen dat ze veel fout gedaan heeft en de schuldigen zullen opnieuw in de schijnwerpers gezet worden. Dat Samson ten dienste van beter onderwijs zo ver wil gaan lijkt mij niet waarschijnlijk. Hij heeft immers door zijn keuze voor de PvdA afstand genomen van zijn jeugdrol als redder van het Leeuwarder Gymnasium. In een magistraal plan om door een politieke carrière binnen de PvdA het onderwijs te redden geloof ik ook niet. Maar aan de andere kant, hoe groter de nood in de PvdA is, des te krachtiger zijn de saneringsmaatregelen die hij kan nemen. De “theoretische” kans dat een leiderschap van Samson zowel voor de PvdA als voor het onderwijs goed uitpakt acht ik weliswaar klein maar ik durf haar vanwege “de andere kant” niet op nul te stellen.
Seger Weehuizen
Samsom en onderwijs
Deze uitspraak gaat mij te ver:
“Hij heeft immers door zijn keuze voor de PvdA afstand genomen van zijn jeugdrol als redder van het Leeuwarder Gymnasium”
Zolang ik uit Samsoms mond niets hoor over onderwijs ga ik zijn mening niet invullen.
Niemand die zich aansluit bij een partij onderschrijft alle standpunten van die partij. Officieel volg je de partijstandpunten, maar naarmate je hoger opklimt kun je het partijbeleid mee gaan maken.
De tijd zal het moeten uitwijzen. Ik verwacht wel dat Samsom partijleider zal worden. Wat dat vervolgens betekent voor de PvdA-ideeen over onderwijs zien we dan wel weer. Ik ga daar geen voorschot op nemen.