Triomfen van het CGO: competente werkelozen.

12 augustus 2009 wsmitharmelen blogs 25

NRC Handelsblad, 11 aug. 2009

“Tienduizenden jongeren dreigen gedupeerd te raken omdat er geen stageplaatsen of leer-werkplekken bij bedrijven zijn. Dat zegt directeur Ben Rijgersberg van Colo, de vereniging van zeventien kenniscentra voor het beroepsonderwijs en het bedrijfsleven. Hij schat dat zeker 30.000 van de 170.000 mbo-jongeren die een leer-werktraject volgen hun opleiding niet kunnen afmaken.”

Nu weet de gemiddelde BONner genoeg van de Colo om dit bericht te negeren, maar daar denkt ons kabinet anders over: “De vereniging Colo speelt een centrale rol in het plan van aanpak dat het kabinet in mei lanceerde om een verwachte stijging van de jeugdwerkloosheid van 100.000 tot 150.000 te voorkomen. In het plan streeft het kabinet ernaar 150.000 stage- of leer-werkplaatsen te creëren, zodat jongeren hun opleiding kunnen afronden.”
De modale krantenlezer zal het allemaal geloven. Voor dezulken is dit bericht ook geschreven. Het staat er toch? Zwart op wit, de recessie, de zaak is duidelijk. Hier is sprake van overmacht. Daarmee is de kous af, op naar het volgende ergernisje, dat praat zo lekker misprijzend weg, tussen de biologische hapjes door.

Drie belangrijke conclusies zullen deze Felderhofdenkertjes niet trekken. Dan zouden ze langer moeten nadenken dan op een scheurkalender past en daarmee zijn ze heel lang geleden gestopt. De eerste conclusie: opnieuw ontkomt dit waardeloze onderwijssysteem aan een veroordeling. Het aan de feilen van het competentiegerichte onderwijs te wijten deel van de werkloosheid blijft onzichtbaar. De journalist slaagt er niet eens in de getallen en de hoeveelheden te doorgronden, de meeste van deze zijn idioot, aan grote schommelingen onderhevig en percentages zijn in een krant altijd een brug te ver. Een definitie van de jongere werkloze ontbreekt, in het artikel (het zijn er eigenlijk drie: twee op de voorpagina, een op pagina 13) passeert er eentje van 28 jaar! Maar als pakweg 10% van een onbepaalde groep werkeloos is weten we niet veel.

Conclusie nummer twee:
De overheid die al 17 kenniscentra’s en de Colo bekostigt is bang nog niet genoeg geld over de balk te smijten.
“Om te voorkomen dat jongeren langdurig aan de kant komen te staan, heeft het kabinet in mei 250 miljoen euro extra beschikbaar gesteld voor een plan van aanpak om 10.000 leerlingen van het mbo, die een slecht perspectief op de arbeidsmarkt hebben, over te halen langer op school te blijven.”
Afgezien daarvan dat deze maatregel peanuts is, het effect ervan in een weekschommeling verdwijnt en het niet duidelijk is wie het geld opstrijkt, is deze pil erger dan de kwaal. Deze leerlingen, pardon, medewerkers, hebben al jaren hun bekomst van het cgo. Over een tijdje hebben ze hopelijk ook hun bekomst van iedereen die ervoor verantwoordelijk is.

Conclusie drie:
Dit krantenartikel is meuk. Quasi informatief, misleidend, verhullend, op de hand van het establishment, dom. De redactie bedient haar doelgroep: de krantenlezer.

Willem Smit

25 Reacties

  1. Het artikel lezende,
    lijkt ’t mij, dat ’t NRC schrijft dat veel jongeren hun opleiding niet kunnen afmaken.
    Minder duidelijk voor mij is wat Felderhoflezertjes zijn. Wel benieuwd.

    • Het Felderhofdenken
      Felderhoflezer werd hier niet gebruikt. Omdat ik gisteravond per ongeluk 23,4 seconden van het Felderhof-programma bij de NCRV meemaakte, denk ik te weten dat de term Felderhofdenker betekent: een oppervlakkige, snel tevreden denker.
      Ik vraag me af wie W. Smit, Harmelen hier op ’t oog heeft: de gemiddelde NRC-lezer; de bemanning van het COLO of de schrijver van het NRC-artikel?
      Als het eerste wordt bedoeld zal ik, als trouwe abonnee, de hand in de eigen boezem moeten steken. Ben ik, zijn velen onder ons, inderdaad Felderhofdenkers?
      Omdat ik niet in het Felderhofdenken wil blijven steken heb ik nog eens opgediept wat dat COLO ook alweer was: zie HIER voor een eerdere discussie op deze site. Het zijn de mensen die het CGO gepropageerd hebben namens ‘het bedrijfsleven’; inderdaad een heel naar clubje.
      Rijgersberg, de COLO-directeur, zegt nog “Wij kunnen geen werk scheppen. Dat moeten de bedrijven echt zelf doen.”, maar dat ziet hij verkeerd. Die kenniscentra en dat COLO zijn al jaren bezig werk te scheppen: voor zichzelf. Zeventien kenniscentra, dat is toch niet mis. Of zouden ze alle zeventien door Rijgersberg in zijn eentje bemand worden?

      • felderhofen rendeert
        Op 18 juli 2009 werd bekend dat (Rik) Felderhof voor zijn werkzaamheden bij de NCRV zes ton per jaar verdient. (Wikipedia) Om rijk te worden hoef je je dus echt niet intelligent voor te doen.
        Seger Weehuizen

      • Beste Bernard, wat is Felderhofdenken?
        Beste Bernard, alles wat de media bieden is oppervlakkig. Je wordt besodemieterd als je de krant leest anders dan op feiten als de voetbaluitslagen en de weersverwachting. Als je echt iets wilt weten moet je krant, radio en tv mijden en wel op agressieve wijze want het is moeilijk je de van alle kanten komende fijnstof van het lijf te houden. Een heel klein voorbeeld. In het krantenartikel van 11 augustus is ergens sprake van 170.000 mbo-leerlingen. Wie zijn dat? Waar in de opleiding zijn ze aangeland? Nergens wordt daarop ingegaan, er worden ook geen vragen over gesteld. Waarom niet? Omdat niemand erin is geïnteresseerd, dus. Dat is de Felderhofdenker. Die wil instant-nieuws. Die wil lulverhalen over ziektes die ieders gezondheid bedreigen. Die wil zich gratis emotioneren over hongerbuikjes in Verweggistan. Die wil OESO-staafdiagrammen. Een en ander moet worden gebracht door personen met een leuke babbel, die niet teveel weten –info graag, geen kennis- en alles gelijkelijk in precies vier minuten af kunnen handelen. Kortom, de Felderhofs, Smeetsen, Pauw & Wittemannen, Van de Brinken en Knevels en consorten.
        Eerst kom je op tv. Als je het goed doet word je bekend. Neem Maarten van Rossum –leuke intelligente man. Als het mee zit kun je bekende Nederlander worden. Dan is het afgelopen met je. Want hier heerst de Felderhofdenker en worden er ditjes en datjes over alle denkbare onderwerpen gevraagd. Dat je van mooie schoenen houdt bijvoorbeeld, of dat je ouders alleen maar lagere school hebben, of dat Friese terpen zo bijzonder zijn. In dit stadium zit Van Rossum nu. Ik hoop dat hij zich nog snel uit de voeten maakt. Je kunt ook nog echt beroemd worden. Bekendheid is gebakken lucht en beroemdheid is geconcentreerde bekendheid. Een echt beroemde persoon hoeft niets meer te zeggen. Hij schrijdt over een rode loper door het leven.
        Men kan dit alles helaas niet negeren. De onderwijssector is van hoog tot laag vergeven van de Felderfofdenkers.
        Aardig dat je ons nog even herinnert aan de Colo. Ik ging ervan uit dat deze pedagogische studiecentra van het MBO op deze site berucht genoeg waren. Ik zie geen oplossing. Een klimaatsverandering van binnen uit? Laat me niet lachen Hals.
        Na veertig jaar heb ik m’n papieren krant ingewisseld voor de digitale versie met als enige winst dat die maar € 75 per jaar kost. Soms staat er wat interessants in, geschreven door iemand die niet aan de krant is verbonden.

        Willem Smit

        • Als Felderhof”lezer”
          is mij het Felderhofdenken bekend. Niets nieuws onder de zon, lijkt me. Jan Smit vult menig blad, behoefte en portemonnee. Dat de onderwijssector vergeven is van Felderhofdenkers geloof ik niet. Vind ik ’n arrogante/wereldvreemde aanname. Wel dat er daar veel veranderd moet worden.
          Dat pruttelen en polderen, prutsen en kolderen steeds meer als normaal beschouwd worden, dat klopt wel. Sharon en Ronald zijn helaas in de zandbak blijven steken.
          Waar ’t wel vandaan moet komen?
          Geen idee.

        • kwaliteitskranten feldhoferen niet
          Ik sta versteld, Witharmelen, over jouw negatieve oordeel over de kranten en blijkbaar ALLE kranten. Ik volg zelden discussies op de TV en dat is juist vanwege het grote Felderhofkarakter ervan. Bij kranten is er een grote keuze maar op de publieke TV zijn slechts 3 publieke zenders die van de politici hoge kijkcijfers moeten halen en veel inkomsten uit reclame. Ik verdenk de politici ervan dat ze zich voordurend inspannen om het niveau van de TV zo laag mogelijk en zo weinig kritisch mogelijk te houden.
          Wat de kwaliteitskranten betreft zijn inderdaad vaak de kritieken van externe deskundigen en kolomnisten interessanter en ontsluitender dan de feitelijke informatie. Sommige “gevoelige” onderwerpen worden gemeden. Omdat er een sterke correlatie bestaat tussen het opleidingsniveau van ouders en de studieresultaten van hun kinderen ligt het voor de hand om in een artikel over het verhogen van het innovatieve karakter van onze samenleving te schrijven over een eventuele wenselijkheid van maatregelen om hoog opgeleide koppels meer kinderen te laten krijgen. Dat gebeurt niet. Maar opvallende resultaten bij nature-nurture onderzoeken worden wel degelijk in kwaliteitskranten geopenbaard en bediscussieerd.
          Seger Weehuizen

  2. School moet het zelf opknappen….
    Het beroepsonderwijs levert leerlingen aan het bedrijfsleven om daar het leertraject af te ronden. Ja dat was vroeger zo.
    Tegenwoordig……nou ja, U weet het wel.
    Misschien moeten de scholen datgene wat het bedrijfsleven nu voor hen doet in de toekomst nu zelf maar opknappen. Een eigen meubelmakerij, schildersbedrijf enz….
    Kunnnen de leerlingen nog wat leren ook.

    • Was dat maar waar!
      Leuk als die leerlingen allemaal langer in het (beroeps)onderwijs blijven. Er moet echter wel verplicht stage gelopen worden in het bedrijfsleven. Deze nu, beschouwt stages bieden als een hobby voor als het even goed uitkomt. Nu komt het even niet goed uit, dus moeten de scholen het maar weerzelf uitzoeken met hun stages.
      Een schoolbedrijf als simulatie mag echter weer niet, want dan noemen ze het concurrentie. We kunnen echt geen kant uit.

      • Anders denken….
        Wat het ene moment niet mag, mag het volgende moment weer wel.
        Als het bedrijfsleven niet wil, dikwijls geheel terecht, moet de school het zelf doen.
        Is het wel eens in iemands hoofd opgekomen waarom het bedrijfsleven niet wil?
        Omdat die kinderen op school niets geleerd hebben en alleen maar in de weg lopen.
        Dat kost tijd en geld.
        Dus het beroepsonderwijs hervormen.
        Niet denken het mag niet, maar een klimaatsverandering van binnenuit bewerkstelligen.

        • Onzin
          Er is maar één reden waarom de bedrijven nu niet willen: Er is weinig werk. Nog geen jaar geleden kreeg ik de stageplekken al aangeboden vóór ik er naar ging zoeken. Ons onderwijs is in één jaar echt niet zo veranderd. Nee Hals, dit reken ik onder negatieve zwartmakerijen.

    • Als het bedrijfsleven geen stages biedt, dan maar niet
      Precies. Je gaat je onderwijsprogramma toch niet afhankelijk maken van *onwillige* derden? Dat bedreigt je hoofdverantwoordelijkheid: goed beroepsonderwijs voor elke leerling.

      De stages in ‘het bedrijfsleven’ dienen om de opleiding praktisch beroepsrelevant te maken. Maar als die beroepspraktijk geen zin, tijd, geld of gelegenheid heeft om daar aan mee te werken, mogen we de leerlingen niet in de kou laten staan. Dan moet men inderdaad maar op school leren loodgieten, schilderen en kappen.

      Geld genoeg. Nu alleen nog even gebruiken voor onderwijs, graag.

      Wat mij betreft mag de praktische beroepsopleiding al in het vmbo een duidelijke aanvang nemen (zit niet daarom de letter b in deze afkorting? en wat dacht u van de m?). Dit als stevig voorschot op het daaropvolgende ‘funderend beroepsonderwijs’ ofwel het ‘middelbare’ mbo.

      • Crisis, en dus….
        Stel dat een aanstaande kapper inderdaad geen stageplaats kan vinden omdat de kappers niet genoeg klanten hebben. Dan zou je zeggen dat een deel van de al volleerde kappers om werk verlegen zal zitten. Wat is er dan logischer dan die kappers tegen een behoorlijk salaris als praktijkdocent binnen te halen?

        • Liever een stage of liever gericht les op een school?
          Goed idee, maar gebeurt dat dan niet al? Praktijkdocenten in het (v)mbo komen toch uit, eh, de praktijk? In crisistijd zullen die wel wat gemakkelijker te werven zijn dan in tijden van hoogconjunctuur, als iedere Nederlander met goedgevulde portemonnee elk week een coupe soleil (‘koepslei’) wil laten zetten.

          Maar je voorstel is inderdaad een redelijk alternatief voor de kennelijk moeizaam te vinden stageplekken in de kapperszaak, of het loodgietersbedrijf.

          Voor mij telt vooral de effectieve leertijd. Waarvan leert een mbo-leerling meer? Van acht weken dagelijks ‘meelopen’ in een kapperszaak en maar afwachten wat de stagekapper voor hem/haar aan al of niet leerzame ervaringen in petto heeft? Of acht weken dagelijks gericht onderwijs volgen op school, in een gesimuleerde kappersomgeving, waarbij een gestructureerde variëteit aan kappersproblemen de revue passeert, onder leiding van een bedreven kapper die nog kan lesgeven ook?

          Het belang en feitelijke leerresultaat van stages wordt volgens mij schromelijk overdreven.

          Ik deed als zestienjarige ooit een kassacursus (bij De Kijkgrijp, tegenwoordig DeKaMarkt). In die drie dagen leerde ik meer over het kassawerk dan in de drie daaropvolgende jaren part-time werken als caissier in de supermarkt.

          Wist je bijvoorbeeld dat dozen met eieren *onderop* in de boodschappentas kunnen worden gepakt? En dat je, als een klant je vraagt waar het zout staat, even moet meelopen naar het juiste gangpad? Die dingen leer je niet in de praktijk, hoor. Want daar conformeer je je aan collega’s die het ook niet weten c.q. doen.

          • Vroeger
            Nou, als je uit de praktijk komt (metselaar? automonteur?) dan ben je niet altijd direct een goede docent. Deze hoort namelijk de theorie op een hoger niveau te beheersen en ook pedagogisch didactisch van wanten te weten. Ik heb vele collega’s op school die na MTS en praktijkjaren nog ZEVEN jaar drie avonden per week naar school moesten om hun lerarenbevoegdheid voor Techniek te behalen.
            Tegenwoordig kun je de HBO-lerarenopleiding in enkele jaren doen en volstaan met véél reflecteren.

          • Voor wie moet het profijt van een bedrijfsstage zijn?
            Eigenlijk zegt Leo in “anders denken” ook al dat bedrijfsstages soms dienen om een werkgever de mogelijkheid te bieden om een tijdje van een goedkope bekwame arbeidskracht gebruik te maken. In dit licht bekeken zouden de bedrijfsstages juist helemaal afgeschaft moeten worden.
            Seger Weehuizen

          • dat lijkt me een wat eenzijdig idee
            Natuurlijk volgt uit een bezwaar van de bedrijfsstage niet dat die dan maar zou moeten worden afgeschaft. Dat zou pas zijn als ze (soms?) alleen dienen om de werkgever te voorzien van goedkope arbeidskrachten. Dat lijkt me niet, ik denk dat stages erg zinvol kunnen zijn. In welke mate en in welke vorm is betwistbaar. Maar ik kan me geen goede beroepsopleiding indenken zonder stage.

          • Hals
            zegt dat.
            Overigens worden binnen het basisonderwijs steeds meer LIOers, betaald maar meestal onbetaald, ingezet. Goedkoper dus. Bij ziekte van collega’s kan er dus makkelijker intern geschoven worden. Het profijt ligt bij directie en bestuur. Het idee dat de ervaren leerkracht de LIOer begeleidt, verdwijnt naar de achtergrond.

  3. Colo goes worldwide!
    Toets je de URL www.colo.nl in (let wel, .nl en niet .uk of .us of .eu), dan krijg je een startpagina in het Engels. Je moet er toch niet aan denken dat hun website interessant zou kunnen zijn voor de mensen om wie het gaat. Goed bezig! pardon good busy!

Reacties zijn gesloten.